Wprowadzenie do zagadnienia – co to jest znak towarowy i dlaczego jest ważny?
Znaki towarowe to jeden z najważniejszych elementów własności intelektualnej, który stanowi podstawę dla działań marketingowych, brandingowych i komunikacyjnych przedsiębiorstw. Chociaż nazwa ta może wydawać się oczywista, w rzeczywistości znak towarowy ma znacznie więcej znaczeń i wartości niż można by przypuszczać.
Znaki towarowe to symbole, słowa, litery, figury, kolory lub kombinacje tych elementów, które służą do oznaczania produktów lub usług oferowanych przez przedsiębiorstwa. Mają one na celu identyfikację źródła towarów lub usług i odróżnienie ich od produktów lub usług oferowanych przez innych producentów. Znaki towarowe przyczyniają się do rozpoznawalności produktów lub usług przez klientów i zwiększają wartość marki oraz przedsiębiorstwa jako całości.
Znaki towarowe są ważnym aktywem dla przedsiębiorstw, ponieważ pozwalają na zbudowanie i utrzymanie pozytywnego wizerunku marki, co wynika m.in. z ich rozpoznawalności, reputacji i zaufania, jakie budują wśród klientów. Pozwala to przedsiębiorstwom na przyciąganie nowych klientów, zachęcanie do powrotu do produktów lub usług i budowanie przewagi konkurencyjnej.
Prawa do znaków towarowych są regulowane przez ustawy o własności intelektualnej i regulacje międzynarodowe, takie jak Umowa z Paryża, która stanowi międzynarodowy standard ochrony znaków towarowych. Prawo do znaku towarowego może być zgłoszone i zarejestrowane na poziomie krajowym lub międzynarodowym, co daje przedsiębiorstwu wyłączne prawo do używania znaku towarowego, a także skuteczność prawna w przypadku naruszenia.
Wniosek
Znaki towarowe są ważnym narzędziem dla przedsiębiorstw, pozwalającym na identyfikację produktów lub usług i zwiększają ich rozpoznawalność i wartość. Aby chronić swoje prawa do znaków towarowych, przedsiębiorstwa powinny zarejestrować swoje znaki towarowe na krajowym lub międzynarodowym poziomie, aby skutecznie je chronić przed naruszeniem. Warto zatem zwrócić uwagę na ochronę swoich znaków towarowych i korzystać z pomocy specjalistów, którzy pomogą zapewnić skuteczną ochronę przed naruszeniami praw autorskich.
Jednoosobowy charakter zgłoszenia znaku towarowego – zasada zapisana w prawie.
Jednoosobowy charakter zgłoszenia znaku towarowego – zasada zapisana w prawie.
Znaki towarowe są to symbole, które służą do odróżnienia towarów i usług jednego przedsiębiorstwa od innych na rynku. Mogą to być słowa, litery, numery, rysunki, kształty, kolory lub ich kombinacje. Ich istotnym elementem jest ochrona prawna, zapewniająca właścicielowi prawo wyłącznego korzystania z oznaczenia w obrocie gospodarczym.
Zgłoszenie znaku towarowego jest formalnym aktem, który umożliwia jego zarejestrowanie i nadanie mu prawa ochrony. Zgodnie z zasadami prawa, zgłoszenie takie musi zostać dokonane przez osobę uprawnioną do dysponowania znakiem towarowym, tj. przez właściciela prawa lub osobę upoważnioną przez właściciela.
W przypadku zgłoszenia znaku towarowego przez jednoosobowego przedsiębiorcę, zgodnie z art. 9 Ustawy o znakach towarowych i ochronie ich praw, podstawowym warunkiem jest dowód jego praw do dysponowania znakiem. Oznacza to, że zgłaszający musi udokumentować, że posiada tytuł prawny do znaku towarowego, który chce objąć ochroną.
Prawo takie może wynikać z prawa autorskiego, umowy licencyjnej lub np. z praw do własnego nazwiska lub imienia, które w pewnych warunkach mogą stanowić podstawę do uzyskania prawa do dysponowania znakiem.
Należy jednocześnie podkreślić, że jedyną kategorią przedsiębiorstw, które mają ułatwiony dostęp do ochrony znaku towarowego, są spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W przypadku takiego przedsiębiorstwa, zgłoszenie znaku towarowego może być dokonane przez jednego z członków zarządu lub pełnomocnika, bez wymaganego wcześniej udokumentowania prawa do dysponowania znakiem.
Podsumowując, jednoosobowy charakter zgłoszenia znaku towarowego to zasada, która wymaga od zgłaszającego udokumentowania swojego prawa do dysponowania znakiem. Innymi słowy, nie każdy może dokonać zgłoszenia znaku towarowego tylko i wyłącznie osoby, które mają prawa do niego. Oprócz wielu innych kwestii, takie jak np. kwestie techniczne, to właśnie to jest jednym z podstawowych wymagań stawianych przedsiębiorcom, którzy chcą zarejestrować i ochronić swoje znaki towarowe.
Czy kilka osób może zarejestrować ten sam znak towarowy?
Rejestracja znaku towarowego dostarcza jego właścicielowi wyłączne prawo do korzystania z niego na terenie kraju, co pozwala na ochronę przed jego nieuprawnionym wykorzystaniem przez innych. Jednak czy kilka osób może zarejestrować ten sam znak towarowy? Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna, ponieważ zależy od kilku czynników.
Po pierwsze, należy zwrócić uwagę na to, jaki jest zakres ochrony, jaki zapewni zarejestrowany znak towarowy. Jeśli uda się zarejestrować taką samą nazwę, symbol czy logo, to właściciel posiada wyłączne prawo do korzystania z niego w określonych klasach towarów i usług. To oznacza, że możliwe jest zarejestrowanie identycznego znaku towarowego dla innych klas towarów i usług.
Po drugie, warto zwrócić uwagę na warunki rejestracji znaku towarowego. Aby znak mógł zostać zarejestrowany, musi spełniać określone warunki, w tym musi być m.in. zgodny z zasadami moralności i porządku publicznego, a także nie może być mylący lub wprowadzający w błąd. Oznacza to, że kilka osób nie może zarejestrować tego samego oznaczenia, jeśli jedna z rejestracji doprowadziłaby do wprowadzenia w błąd konsumentów.
Trzeci czynnik, który warto wziąć pod uwagę, to fakt, że nawet jeśli kilka osób zarejestruje ten sam znak towarowy, to ostatecznie decydujący będzie czas, w którym zostało dokonane zgłoszenie. Rejestracja jest bowiem możliwa jedynie, jeśli znak nie został zarejestrowany przez kogoś innego wcześniej. W przypadku kilku zgłoszeń dla tego samego znaku, pierwszy złożony wniosek skutkuje zarejestrowaniem znaku.
Podsumowując, kilka osób może zarejestrować ten sam znak towarowy, jednak decydujący będzie zakres jego ochrony, warunki rejestracji oraz czas złożenia zgłoszenia. W takiej sytuacji warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie własności intelektualnej oraz znakach towarowych, który pomoże nam ocenić, czy zarejestrowanie danego znaku jest możliwe oraz ile osób może go zarejestrować.
Umowa o współwłasność znaku towarowego – jak działa i na czym polega?
Umowa o współwłasność znaku towarowego to umowa między dwoma lub większą liczbą osobami na podział praw do znaku towarowego. Współwłasność może zostać ustanowiona dla różnych celów, takich jak połączenie sił w ramach biznesu, podział kosztów lub ryzyka związanego z nowym projektem.
W umowie o współwłasność znaku towarowego, strony określają swoje udziały w znaku towarowym oraz warunki korzystania z niego. Umowa ta powinna zawierać wszelkie szczegóły dotyczące uczestników wspólnej własności, w tym sposób ich uczestnictwa w zarządzaniu znakiem towarowym i metodę wykorzystania znaku przez każdego z właścicieli.
Jednym z najważniejszych aspektów umowy o współwłasność znaku towarowego jest ustalenie sposobu rozstrzygania ewentualnych problemów, takich jak sporów między właścicielami lub brak jednomyślności co do sposobu korzystania z znaku towarowego. W przypadku takich sytuacji, umowa powinna zawierać wytyczne dotyczące sposobu załatwienia problemów.
Jednym z najczęstszych rodzajów umów o współwłasność znaku towarowego to taka, która zapewnia każdemu z właścicieli prawo do korzystania ze znaku towarowego lub wykorzystania go w celach handlowych. Ważne jest, aby ogniwa odpowiedzialne za wykorzystywanie znaku towarowego były odpowiednio zabezpieczone, w tym zagwarantowane zostało ich finansowanie.
Należy zauważyć, że umowa o współwłasność znaku towarowego wymaga skrupulatnego opracowania, a strony powinny posiadać dokładne informacje na temat praw autorskich. W przypadku umów o współwłasność znaku towarowego, zwykle zaleca się skonsultowanie się z doświadczonym prawnikiem specjalizującym się w prawie własności intelektualnej, aby uczestnicy umowy mieli pełne zrozumienie zasad i konsekwencji związanych z tą umową.
Podsumowując, umowa o współwłasność znaku towarowego to umowa, która pozwala kilku osobom na podzielenie prawa do znaku towarowego. Wymaga ona skrupulatnego opracowania i zwykle zaleca się, aby osoby uczestniczące w tej umowie skonsultowały się z prawnikiem specjalizującym się w prawie własności intelektualnej, aby mieć pełne zrozumienie zasad i konsekwencji związanych z umową.
Czy to możliwe, że kilka osób posiada prawa do znaku towarowego?
W kontekście praw własności intelektualnej, znak towarowy jest jednym z najważniejszych instrumentów ochrony praw własności. Znaki towarowe są wykorzystywane przez przedsiębiorców do identyfikacji swoich produktów oraz usług od innych przedsiębiorców. Znak towarowy jest definiowany jako symbol, fraza lub logo, które ma na celu odróżnienie jednego przedsiębiorstwa od innych na rynku. Jest to nie tylko narzędzie marketingowe, ale również prawny instrument ochrony praw własności.
Czy to możliwe, że kilka osób posiada prawa do znaku towarowego?
Odpowiedź brzmi – tak. Istnieją przypadki, w których kilka osób może posiadać prawa do jednego znaku towarowego. W takim przypadku, istnieją dwa główne scenariusze. Pierwszym scenariuszem jest sytuacja, w której kilka osób występuje na rynku pod tym samym lub podobnym znakiem towarowym, ale oferują różne produkty lub usługi. To znaczy, że choć znak towarowy jest ten sam, to jego wykorzystanie nie prowadzi do konfliktów interesów. W takim przypadku, każdy z przedsiębiorców posiada odrębne prawa do znaku towarowego, ale tylko w zakresie swojej działalności.
Drugim scenariuszem jest sytuacja, w której kilka osób twierdzi, że ma wyłączne prawa do jednego i tego samego znaku towarowego. W takim przypadku mamy do czynienia z konfliktem interesów, gdyż taka sytuacja narusza zasadę wyłączności w prawie znaków towarowych. Właściciel znaku towarowego posiada wyłączne prawo do jego wykorzystywania, a każda próba jego wykorzystania przez inną osobę wymaga uzyskania zgody lub licencji od właściciela. W sytuacji, gdy kilka osób twierdzi, że ma wyłączne prawa do jednego znaku towarowego, dochodzi do sytuacji, w której prawa te są wzajemnie ograniczone i konfliktują ze sobą.
W takiej sytuacji, decyzja o tym, która osoba faktycznie posiada wyłączne prawa do znaku towarowego, musi być podjęta przez organ sądowy lub administracyjny. Wymaga to przeprowadzenia postępowania, w którym zostaną zebrane dowody i przedstawione argumenty obu stron. Warto jednak zauważyć, że proces ten jest złożony i czasochłonny, a jego wynik jest niepewny. Dlatego najlepiej unikać sytuacji, w których kilka osób twierdzi, że ma wyłączne prawa do jednego znaku towarowego.
Podsumowując, choć w teorii możliwe jest, że kilka osób posiada prawa do jednego znaku towarowego, w praktyce taka sytuacja prowadzi do konfliktów interesów i może wymagać interwencji organów sądowych lub administracyjnych. Dlatego ważne jest, aby właściciele znaków towarowych dokładnie sprawdzali, czy ich wykorzystanie nie narusza praw innych przedsiębiorców i dbali o ich ochronę.
Przypadek współwłasności wielu podmiotów – jakie są możliwe scenariusze?
Współwłasność znaku towarowego pojawia się, gdy kilka podmiotów posiada prawa do tego samego znaku. Jest to sytuacja, która może przedstawiać wiele wyzwań dla właścicieli oraz dla osób zainteresowanych korzystaniem z tego znaku. Przypadki współwłasności mogą przybierać różne formy, a ich rozwiązanie zależy od określonych okoliczności.
Pierwszym scenariuszem jest współwłasność znaku towarowego przez kilka osób lub przedsiębiorstw, które wspólnie opracowały znak. W tym przypadku, każdy podmiot posiada określoną część praw i obowiązków w zakresie użytkowania znaku. Zazwyczaj porozumienie między tymi podmiotami reguluje kwestię wyłącznej i nieograniczonej używalności znaku, a także kwestię podziału kosztów i zysków wynikających z użytkowania znaku.
Kolejny scenariusz współwłasności może wystąpić, gdy kilka podmiotów posiada prawa do tego samego znaku, ale o wiele wcześniej niż w przypadku pierwszym. Tym razem chodzi o sytuację, gdy kilka osób korzystało z tego samego znaku przez dłuższy czas, a następnie zaczynają mieć sporadyczne konflikty w zakresie korzystania z danego znaku. W tym przypadku, ważna jest dokładna analiza dokumentów związanych z użytkowaniem znaku oraz orzeczeń sądowych, aby określić, czy poszczególni właściciele mają prawo do korzystania z danego znaku.
Trzeci scenariusz dotyczy sytuacji, w której jeden podmiot posiada znak towarowy, ale bez końcowych literek, a inny podmiot posiada zbliżony znak, ale z końcowymi literkami. W takiej sytuacji, obaj posiadacze mogą mieć prawo do korzystania z tego samego znaku, ale z różnymi końcówkami. W tym przypadku, ważne jest dokładne określenie zakresu praw poszczególnych właścicieli oraz rozwiązanie problemu ewentualnych konfliktów wynikających z użytkowania tego samego znaku.
Ostatecznie, w przypadku gdy kilka podmiotów posiada prawa do tego samego znaku, ale na różnych rynkach, może wystąpić sytuacja, w której wszyscy posiadacze będą mogli korzystać ze znaku. W tym przypadku, ważne jest odpowiednie określenie zakresu użytkowania znaku przez poszczególnych właścicieli, a także podział wynikających z użytkowania tego znaku kosztów i zysków.
Podsumowując, współwłasność znaku towarowego może przybierać różne formy, a jej rozwiązanie zależy od określonych okoliczności. Warto zwrócić uwagę, że w każdym przypadku, dobrze opracowane i dokładnie przemyślane porozumienia między poszczególnymi właścicielami znaku są kluczowe do uniknięcia konfliktów i osiągnięcia korzystnych dla wszystkich rozwiązań.
Różnice między współwłasnością a współużytkowaniem.
Właściciele znaków towarowych często spotykają się z sytuacjami, w których zainteresowani są innymi możliwościami udostępnienia swojego znaku. W tym kontekście, ważne jest, aby dokładnie zrozumieć różnicę między współwłasnością a współużytkowaniem.
Współwłasność polega na posiadaniu przez kilka osób praw do jednego znaku towarowego. Oznacza to, że każdy ze współwłaścicieli posiada określoną część prawa do znaku. Współwłaściciel będzie miał prawo do korzystania z znaku i będzie miał wpływ na decyzje związane z rozwijaniem marki. Jednakże, każdy partner musi uzyskać zgodę wszystkich współwłaścicieli przed umieszczeniem znaku towarowego na rynku.
Współużytkowanie to opcja, w której każda firma lub organizacja ma prawo do korzystania z danego znaku towarowego, bez posiadania własności praw do niego. Jednakże, nie wszyscy mogą jednocześnie korzystać z niego. Współużytkowanie powszechnie stosuje się w sytuacjach, kiedy chce się uniknąć kosztownych procesów sądowych. Współużytkownicy muszą wypracować system korzystania z znaku, aby uniknąć kłopotów prawnych.
Współwłasność i współużytkowanie znaków towarowych są dwoma różnymi sposobami dzielenia się marką z innymi. Który sposób jest najlepszy dla Twojego biznesu? W przypadku współwłasności, ważne jest, aby pamiętać, że musisz mieć dobry kontakt z innymi właścicielami, aby uniknąć konfliktów. Jeśli zdecydujesz się na współużytkowanie, konieczne jest wypracowanie spójnej strategii dotyczącej wykorzystania marki.
W każdym przypadku, ważne jest aby właściwie rozumieć różnice między współwłasnością a współużytkowaniem, aby wybrać najlepszą opcję dla swojego biznesu. Współwłasność wymaga bliskiej współpracy pomiędzy właścicielami, a współużytkowanie wymaga spójnej strategii wykorzystania znaku. Ostatecznie, istnieje wiele czynników, które należy wziąć pod uwagę przy podejmowaniu decyzji dotyczącej sposobu udostępniania znaku towarowego. W każdej sytuacji warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie własności intelektualnej, który pomoże w wyborze najlepszej opcji.
Jakie elementy umowy o współwłasność znaku towarowego są ważne do uwzględnienia?
Umowa o współwłasność znaku towarowego to niezwykle ważna kwestia, która powinna zostać dokładnie uregulowana między wszystkimi stronami. Często zdarza się, że wiele osób chce posiadać prawo do znaku towarowego, co może prowadzić do konfliktów i nieporozumień. Dlatego też, warto skrupulatnie omówić wszelkie kwestie związane z umową, a co więcej, bardzo ważne jest unikanie błędów, co pomoże uniknąć uciążliwych i czasochłonnych sporów.
Pierwszym elementem ważnym do uwzględnienia w umowie o współwłasność znaku towarowego jest jego definicja. W umowie powinno zostać precyzyjnie określone, co stanowi ten znak, jakie są jego cechy charakterystyczne oraz jaki jest jego zakres ochrony. Definicja ta powinna być jasna i zrozumiała, aby każda ze stron miała pełną świadomość tego, co zostanie objęte umową.
Drugim ważnym elementem umowy o współwłasność znaku towarowego jest opis praw autorskich związanych z nim. W umowie powinno zostać określone, kto posiada prawa autorskie do znaku, jakie jest zakres tych praw oraz na jakich zasadach mogą one być wykorzystywane. Warto również uwzględnić w umowie terminy przedawnienia praw autorskich.
Kolejnym elementem, który warto uwzględnić w umowie o współwłasność znaku towarowego, to prawa i obowiązki każdej ze stron. Umowa powinna jasno określić, jakie prawa i obowiązki przysługują każdej ze stron, w tym m.in. co do wykorzystania znaku, do wprowadzenia zmian w jego wyglądzie, do rozpoczęcia działań związanych z jego ochroną itp. Wszystko powinno być przedstawione w sposób przejrzysty i niebudzący wątpliwości.
Kolejnym istotnym elementem umowy o współwłasność znaku towarowego jest opis procedury rozstrzygania ewentualnych sporów dotyczących wykorzystywania znaku towarowego. Warto określić jasno, jakie przedsięwzięcia będą podejmowane w przypadku wystąpienia sporu oraz kto będzie decydował o rozwiązaniu sporu, co pozwoli uniknąć trudnych i kosztownych procesów sądowych.
Ostatnim, ale nie mniej ważnym, elementem umowy o współwłasność znaku towarowego jest określenie sankcji w razie naruszenia postanowień umowy. Umowa powinna zawierać jasno określone zasady i procedury postępowania w przypadku naruszenia jej postanowień przez którąś ze stron. Dzięki temu zabezpieczone zostanie interes wszystkich stron.
Podsumowując, umowa o współwłasność znaku towarowego powinna zawierać szczegółowe i precyzyjne postanowienia odnoszące się do wszystkich kwestii związanych z wykorzystaniem znaku. Między innymi definicja znaku towarowego, opis praw autorskich, prawa i obowiązki każdej ze stron, procedura rozstrzygania sporów oraz sankcje w razie naruszenia postanowień. Dzięki odpowiednio i uporządkowanej umowie zminimalizowane zostanie ryzyko konfliktów oraz sporów, co pozwoli na skuteczne i efektywne wykorzystanie znaku przez każdą ze stron.
Możliwe pułapki – jak uniknąć konfliktów między współwłaścicielami?
W przypadku własności intelektualnej, szczególnie znaków towarowych, możliwe są sytuacje, w których istnieją współwłaściciele. Współwłaścicielami branżowych znaków towarowych mogą być np. osoby fizyczne lub prawne, które wspólnie stworzyły dane logo lub slogan, a także te, które nabyły własność części tych praw. W takich przypadkach istnieje wiele pułapek, które należy unikać, aby uniknąć konfliktów.
Przede wszystkim, każdy z właścicieli znaku towarowego musi móc na równych zasadach korzystać z jego praw. Największe niebezpieczeństwo pojawi się w sytuacji, gdy jeden z własnościowców zaczyna wykorzystywać znak bez zgody pozostałych, lub gdy jedna osoba stawia sobie za cel uzyskanie wyłącznych praw do znaku towarowego.
W takich wypadkach, najlepiej jest dokładnie ustalić w umowie warunki korzystania z danego znaku, zdefiniować odpowiednio sekwencję działania, np. co powinno się stać w przypadku zmiany właścicieli nabywających części praw. Warto rozważyć także możliwość powołania na ten cel partnera biznesowego, który będzie dbał o to, aby wszyscy właściciele korzystali z danych przywilejów w równym stopniu.
Należy unikać sytuacji, w której jeden ze współwłaścicieli korzysta z danego znaku towarowego w sposób, który bardziej odpowiada jego interesom, ponieważ jest to jedno z najczęstszych źródeł konfliktów. Z tego względu, warto rozważyć np. utworzenie specjalnego komitetu wykonawczego lub ewentualnie powołanie zarządu, który będzie miał na celu koordynację działań związanych z danym znakiem.
Korzystając z danych umów, można także ograniczyć pułapki związane z własnością intelektualną i uniknąć przyszłych konfliktów. Przykładowo, można wprowadzić postanowienia dotyczące sposobów rozwiązania sporów, takie jak mediacja lub arbitraż. Warto również pamiętać o konieczności dokładnego opisania celów, jakie chcą osiągnąć właściciele w ramach współwłasności, by uniknąć nierozwiązywalnych problemów w przyszłości.
Ogólnie rzecz biorąc, właściciele praw do znaków towarowych działający na rynku powinni działać zgodnie z zasadami niezawodności i zadbać o swoje interesy, a także pamiętać o interesach swoich współwłaścicieli. Ważnym aspektem jest także zestawienie prawnego statusu własności intelektualnej, który musi być dokładnie opisany już na wstępie, by uniknąć nieporozumień i konfliktów w przyszłości.
Podsumowanie – co warto wiedzieć, aby bezpiecznie korzystać z prawa własności intelektualnej w kontekście współwłasności?
Podsumowanie – co warto wiedzieć, aby bezpiecznie korzystać z prawa własności intelektualnej w kontekście współwłasności?
Współwłasność jest często spotykanym przypadkiem w prawie własności intelektualnej. Zazwyczaj jest to sytuacja, w której dwie lub więcej osób posiada prawa do jednego znaku towarowego, patentu, designu czy też innej własności intelektualnej. W takim przypadku, warto wiedzieć, jakie są zasady korzystania z takiej własności, aby uniknąć konfliktów i zagwarantować sobie bezpieczne jej wykorzystanie.
Przede wszystkim, w przypadku współwłasności znaku towarowego lub innego prawa własności intelektualnej, konieczne jest jasne określenie, jakie prawa i obowiązki posiadający mają względem siebie. Warto zawrzeć takie informacje w umowie o współwłasności czy też w akcie notarialnym.
Kolejną istotną kwestią w przypadku współwłasności jest monitorowanie działań innych współwłaścicieli. W przypadku wykorzystania własności bez zgody pozostałych posiadających, może dojść do konfliktów i roszczeń odszkodowawczych. Warto więc zachować czujność i reagować na wszelkie nieprawidłowości.
Innym ważnym czynnikiem jest kwestia wyłączności. Współwłaściciele nie mają wyłącznego prawa do własności intelektualnej, co oznacza, że każdy z nich może korzystać z niej, jednakże nie może dokonywać ważnych zmian lub decyzji dotyczących wykorzystania bez zgody pozostałych posiadających.
W kontekście współwłasności znaku towarowego, ważne jest również zabezpieczenie go przed nadużyciami ze strony innych podmiotów. Należy zbadać, czy nie istnieje ryzyko wprowadzenia na rynek wyrobu posiadającego podobny znak lub omyłkową mylność, co zagraża reputacji oryginalnego produktu.
Podsumowując, warto pamiętać, że współwłasność w prawie własności intelektualnej to często spotykane zjawisko, które wymaga odpowiedniej opieki i dbałości. Należy w związku z tym uważnie monitorować przebieg działań każdego z posiadających, aby uniknąć konfliktów i zagwarantować bezpieczne korzystanie z własności intelektualnej.
