Wstęp: Czym jest dozór policyjny?
Wstęp: Czym jest dozór policyjny?
Dozór policyjny to środek zapobiegawczy orzekany przez sąd, mający na celu nadzorowanie zachowania osoby podejrzanej lub oskarżonej o popełnienie przestępstwa. Zgodnie z przepisami prawa karnego dozór taki może być orzeczony jedynie w przypadku, gdy istnieją uzasadnione obawy, że osoba ta może uciec, zagrażać innym, albo utrudniać prowadzenie postępowania karnego w inny sposób.
W ramach dozoru policyjnego osoba taka jest zobowiązana do przestrzegania określonych warunków i ograniczeń, które przypisuje jej sąd. W zależności od konkretnej sytuacji i potrzeb postępowania karnego, dozór policyjny może polegać na:
– Zakazie przebywania w określonych miejscach lub obszarach,
– Obowiązku meldowania się na komisariacie policji w wyznaczone dni i godziny,
– Obligacji noszenia elektronicznej opaski kontrolnej,
– Ograniczeniu kontaktów z konkretnymi osobami,
– Zakazie prowadzenia pojazdów.
Osoba objęta dozorem policyjnym jest również zobowiązana do niezwłocznego zawiadamiania policji o każdej zmianie swojego miejsca pobytu oraz o wszelkich faktach, które mogą mieć wpływ na przebieg postępowania karnego.
Należy zaznaczyć, że dozór policyjny jest jedynie jednym z wielu środków zapobiegawczych, jakie może orzec sąd w toku postępowania karnej. Zawsze bowiem decyzja o powierzeniu tej formy kontroli danej osobie podjęta zostaje na podstawie indywidualnej analizy okoliczności sprawy i nie może być uznana za dyskryminacyjną czy nadmiernie obciążającą dla osoby z nią związaną.
Podsumowując, dozór policyjny to poważny środek zapobiegawczy, który pozwala sądowi na nadzór nad zachowaniem osoby podejrzanej o przestępstwo. Jego wymiary i zakres uzależnione są od konkretnych okoliczności sprawy, ale zawsze powinny one odpowiadać celom postępowania karnego i zasadom prawa.
Podstawy prawne i cel dozoru policyjnego.
Podstawy prawne i cel dozoru policyjnego
Dozór policyjny to jedno z narzędzi, które stosowane są w polskim procesie karnym. Został on uregulowany w Kodeksie postępowania karnego, przy czym jego podstawy prawne wynikają przede wszystkim z art. 491 i art. 492 k.p.k. Wymienione przepisy dostarczają definicji dozoru policyjnego i określają sytuacje, w których może on być stosowany.
Zgodnie z art. 491 k.p.k., dozór policyjny polega na tym, że sprawca w okresie określonym w wyroku podlega obowiązkom określonym w tym właśnie wyroku, a także tym, jakie są wymagane dla zapewnienia bezpieczeństwa porządku publicznego oraz ukarania sprawcy. Z kolei art. 492 k.p.k. mówi, że dozór policyjny można zastosować w przypadku orzeczenia kary grzywny, pozbawienia wolności w zawieszeniu lub ograniczenia wolności, a także – w przypadku nieletnich – w przypadku orzeczenia wobec nich środków wychowawczych.
Dozór policyjny może więc być zastosowany w wielu przypadkach, jednak jego głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa, zarówno dla społeczeństwa, jak i dla samego sprawcy. W związku z tym podczas wykonywania dozoru policyjnego sprawca musi przestrzegać określonych warunków, takich jak nieopuszczanie stałego miejsca zamieszkania, stawianie się w wyznaczonym czasie do organów ścigania, zakaz spożywania alkoholu, przestrzeganie nakazu sądowego lub wyrokowego oraz nie popełnianie przestępstw.
Ważne jest także to, że dozór policyjny jest jednym z bardziej humanitarnych środków, które stosuje się w polskim procesie karnym. Ogranicza on bowiem bezpośrednie pozbawienie wolności lub czasowe oddanie do zakładu karnej a jednocześnie pozwala na ścisłą kontrolę sprawcy. Dzięki temu może on odbywać karę w warunkach zbliżonych do domowych, a także pozwala zachować mu kontakt z rodziną i bliskimi.
Podsumowując, dozór policyjny jest jednym z najczęściej stosowanych środków kontrolnych w polskim procesie karnym. Jego podstawy prawne wynikają z Kodeksu postępowania karnego i stanowią integralną część procesów sądowych. Celem dozoru policyjnego jest zapewnienie bezpieczeństwa dla społeczeństwa i dla samego sprawcy, a także umożliwienie mu odbycia kary w warunkach jak najbardziej zbliżonych do domowych.
Procedura udzielania dozoru policyjnego.
Procedura udzielania dozoru policyjnego jest bardzo ważnym elementem w postępowaniach karnych, a także w postępowaniach innego rodzaju, takich jak postępowania cywilne. Dozór policyjny to jedna z najczęściej stosowanych form zabezpieczenia procesowego, zwłaszcza w przypadku osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa karalnego.
Podczas gdy niektóre postępowania karno-procesowe wymagają zastosowania aresztu tymczasowego, dozór policyjny stanowi mniej inwazyjną formę zabezpieczenia procesowego, polegającą na nadzorze policyjnym nad osobą podejrzaną przez określony czas. Dozór policyjny zwykle narzuca się w przypadkach, gdy podejrzany pozostaje na wolności, ale istnieje uzasadnione podejrzenie, że może uciec, popełnić kolejne przestępstwa lub zeznawać nieprawdziwie.
Procedura udzielania dozoru policyjnego rozpoczyna się złożeniem wniosku o jego ustanowienie przez organ procesowy, zwykle prokuraturę lub sąd. Wniosek musi być poparty merytorycznym uzasadnieniem i określeniem warunków, na jakich ma być udzielony dozór.
Jeśli wniosek zostanie pozytywnie rozpatrzony, rodzaj i zakres dozoru zostanie dokładnie określony przez policyjną jednostkę nadzorującą. Policja prowadzi nadzór nad osobą podejrzaną w miejscu zamieszkania lub pracy, może też pobierać od niej próbki biologiczne, ograniczać wizyty w określonych miejscach lub nakładać zakazy wyjazdów za granicę.
W ramach procedury udzielania dozoru policyjnego, organy procesowe mają również prawo do przeprowadzenia okresowych kontroli, aby upewnić się, czy osoba podejrzana przestrzega określonych warunków. Jeśli podejrzany narusza warunki określone w decyzji o udzieleniu dozoru, może to skutkować jego uchyleniem i aresztem tymczasowym.
Wniosek o udzielenie dozoru policyjnego to poważna decyzja, która powinna być podejmowana tylko na podstawie starannego zbadania okoliczności sprawy i w oparciu o rzeczywiste potrzeby procesowe. Dlatego też, jeśli podejrzewasz, że zostałeś niesłusznie skierowany na dozór policyjny lub chcesz uzyskać więcej informacji na ten temat, powinieneś skonsultować się z doświadczonym prawnikiem specjalizującym się w prawie karnym i procesowym.
Zakres obowiązków osoby podlegającej dozorowi policyjnemu.
Zakres obowiązków osoby podlegającej dozorowi policyjnemu jest ściśle określony przepisami prawa i dotyczy szeregu czynności, których celem jest zapewnienie bezpieczeństwa publicznego oraz przestrzeganie wymiaru sprawiedliwości.
Osoba ta musi przede wszystkim poddać się dozorowi policyjnemu, co oznacza stałą kontrolę ze strony odpowiednich służb policyjnych. Podlegający dozorowi policyjnemu nie może opuszczać określonej strefy, musi przestrzegać określonych godzin porządkowych, a także poddawać się regularnym badaniom lekarskim.
Kolejnym ważnym obowiązkiem jest regularne stawianie się na wezwania organów ścigania. Osoba ta musi umożliwić wgląd w swoje dokumenty osobowe, ale także wnieść bieżące informacje dotyczące swojego miejsca zamieszkania czy pracy.
W przypadku popełnienia przez osoby podlegającej dozorowi policyjnemu przestępstwa lub naruszenia warunków dozoru, ma ona obowiązek niezwłocznie powiadomić odpowiednie organy o okolicznościach tego zdarzenia.
Kontrolowany musi przestrzegać określonych zakazów, takich jak zakaz posiadania broni, alkoholu, narkotyków czy też nielegalnych przedmiotów.
Osoba podlegająca dozorowi policyjnemu ma obowiązek poddawać się kontroli stanu trzeźwości, a także mieć przy sobie zawsze ważne dokumenty.
W przypadku naruszenia któregokolwiek z obowiązków, osoba ta może zostać ukarana przez sąd karny, co często kończy się pozbawieniem wolności.
Wakale stanowiące zakres obowiązków osoby podlegającej dozorowi policyjnemu są wyjątkowo istotne w kontekście zapewniania bezpieczeństwa i porządku publicznego. Osoba ta musi przestrzegać wielu restrykcyjnych przepisów i stać się w pełni świadomym konsekwencji swojego zachowania. Wszystko po to, by zapobiegć nawrotom przestępstw oraz zwiększyć bezpieczeństwo społeczeństwa.
Sposoby egzekwowania dozoru policyjnego.
Dozór policyjny jest jednym z rodzajów kar, które są nakładane w ramach procesów karnych. Mimo że jest to jedna z łagodniejszych form kar, jej egzekwowanie wymaga szczegółowego przygotowania i gruntownych działań ze strony policji oraz podmiotu podlegającego dozorowi.
Jednym ze sposobów egzekwowania dozoru policyjnego jest nadzór miejsca pobytu skazanego. Oznacza to, że osoba skazana na dozór policyjny jest zobowiązana do przebywania w wyznaczonym miejscu pobytu przez całą dobę, dzięki czemu jest pod stałym nadzorem policji. W tym celu policja może skorzystać z różnego typu urządzeń technicznych, np. kamer monitorujących, bądź urządzeń, które będą pozwalały na sprawne i szybkie wykrywanie nieprawidłowości.
Innym sposobem egzekwowania dozoru policyjnego jest kontrola skazanego przy użyciu narzędzi technicznych, takich jak przykładowo bransoletki elektroniczne. Skazany na dozór policyjny nosi na swoim ciele specjalną bransoletkę elektroniczną, która pozwala na monitorowanie jego położenia oraz w przypadku naruszenia zasad dozoru policyjnego, natychmiastową reakcję ze strony policji.
Kolejnym sposobem egzekwowania dozoru policyjnego jest okresowe sprawdzanie przez policję, czy skazany przestrzega zasad dozoru, a także czy podróżuje do wyznaczonych miejsc w określonych godzinach. Policja w tym celu może korzystać z różnego typu środków, takich jak np. śledzenie postępowań w internecie, rozmowy telefoniczne.
Ostatnim sposobem egzekwowania dozoru policyjnego jest nakładanie na skazanego ograniczeń majątkowych. Oznacza to, że skazany nie będzie mógł posiadać określonych wartościowych rzeczy, takich jak na przykład samochód, drogie meble czy sprzęt multimedialny. W przypadku naruszenia zasad dozoru policyjnego, policja ma prawo do skonfiskowania tych wartościowych przedmiotów.
Podsumowując, egzekwowanie dozoru policyjnego wymaga zastosowania wiele różnych środków, a każdy z nich musi być dokładnie dopasowany do przyjętego modelu egzekucji kary. Ważne jest, aby zapewnić skuteczne oddziaływanie na osobę skazaną, ale również dbać o zachowanie wszelakich standardów etycznych i prawnych. W tym celu zawsze warto skorzystać z pomocy doświadczonych prawników, którzy pomogą nam w prawidłowym egzekwowaniu dozoru policyjnego.
Okoliczności, w których dozór policyjny może zostać przedłużony lub zmieniony.
Dozór policyjny jest jednym z najczęściej stosowanych środków zapobiegawczych w procesach karnych. Polega on na zobowiązaniu osoby podejrzanej lub oskarżonej do pozostawania pod stałym nadzorem organów ścigania, w celu zapobieżenia ewentualnej ucieczce lub popełnieniu przestępstwa. Warto zwrócić uwagę, że dozór ten może zostać przedłużony lub zmieniony w trakcie procesu.
Pierwszym tego typu sposobem jest przedłużenie dozoru policyjnego przez organ, który go nałożył. Jest to możliwe, gdy dowody zebrane podczas postępowania dowodzą, że istnieją uzasadnione obawy, iż podejrzany lub oskarżony może popełnić przestępstwo lub uciec, gdy dozór zostanie odwołany. Decyzja o przedłużeniu dozoru powinna być uzasadniona okolicznościami sprawy oraz faktycznym ryzykiem ucieczki lub kolejnego przestępstwa.
W przypadku zmiany środków zapobiegawczych, organ prowadzący postępowanie może zdecydować o zmianie dozoru policyjnego na inny środek, na przykład przetrzymywanie w areszcie lub zakaz opuszczania kraju. Jest to możliwe, gdy okoliczności sprawy zmieniają się w taki sposób, że dozór policyjny przestaje być skutecznym środkiem zapobiegawczym i nie jest w stanie zapewnić bezpieczeństwa publicznego.
Warto pamiętać, że każda decyzja o przedłużeniu lub zmianie dozoru policyjnego powinna być uzasadniona i adekwatna do okoliczności sprawy. Organ prowadzący postępowanie winien również wziąć pod uwagę warunki osobiste podejrzanego lub oskarżonego, oraz jego dotychczasowe zachowanie wobec środka zapobiegawczego jakim był dozór policyjny.
Podsumowując, dozór policyjny jest poważnym środkiem zapobiegawczym w procesach karnych, który może zostać przedłużony lub zmieniony w taki sposób, aby zapewnić skuteczną ochronę bezpieczeństwa publicznego. Decyzję o przedłużeniu lub zmianie należy uzasadnić odpowiednimi okolicznościami i faktycznym ryzykiem ucieczki lub popełnienia przestępstwa przez podejrzanego lub oskarżonego.
Sankcje za naruszenie obowiązków wynikających z dozoru policyjnego.
W Polsce obowiązek dozoru policyjnego stanowi jeden z najcięższych środków zabezpieczających stosowanych przez organy ścigania. Warto jednak pamiętać, że nie jest to jedynie uciążliwe obowiązanie dla sprawcy przestępstwa, ale także poważne zobowiązanie ze strony dozorcy, który jest odpowiedzialny za prawidłowe wykonanie tego zadania. Naruszenie obowiązków wynikających z dozoru policyjnego może skutkować różnymi sankcjami prawnymi, które omówimy w tym artykule.
Obowiązki dozorców
Dozorca policyjny jest osobą powołaną przez organ ścigania do kontrolowania zachowania osoby objętej dozorem policyjnym. Obowiązki dozorców wynikają z przepisów prawa karnego, a dokładnie z art. 92-97 kodeksu postępowania karnego. Zgodnie z nimi, dozorca musi:
– kontrolować i nadzorować zachowanie osoby objętej dozorem policyjnym,
– informować ją na bieżąco o konsekwencjach naruszenia zasad dozoru,
– kontrolować towarzystwo, z którym osoba objęta dozorem przebywa,
– informować natychmiast organ ścigania o każdym naruszeniu obowiązków wynikających z dozoru,
– zameldować osobę objętą dozorem w miejscu pobytu,
– zapobiegać popełnieniu przez nią wykroczeń oraz przestępstw.
Jeśli dozorca nie wykonuje swoich obowiązków odpowiednio, naraża się na sankcje prawnokarne.
Kary dla dozorców
Dozorca, który nie wywiązuje się z obowiązków dozoru, podlega sankcjom z art. 231 kodeksu karnego. Oznacza to, że na dozorcę można nałożyć grzywnę, karę ograniczenia wolności lub nawet karę pozbawienia wolności do 3 lat. Ocena, jakiej kary należy się dozorcy, zależeć będzie od stopnia naruszenia jego obowiązków.
Koszty ponoszone przez dozorców
Dodatkowo, dozorca ponosi również pewne koszty wynikające z wykonywania swojego zadania. Koszty są wynagrodzeniem za czas i nakład pracy, a także za wszelkie wydatki związane z przeprowadzeniem dozoru. Dozorcę można pociągnąć do odpowiedzialności również w przypadku nienależytego wykonywania obowiązków wobec objętej dozorem osoby, co prowadzi do jej ucieczki, zniszczenia mienia lub popełnienia przestępstwa.
Podsumowanie
Obowiązek dozoru policyjnego to bardzo poważna sprawa, zarówno dla sprawcy, jak i dla dozorcy. Naruszenie przez dozorcę obowiązków może prowadzić do różnego rodzaju sankcji prawnych. Dlatego warto zadbać o to, aby dozorca był odpowiednio przeszkolony i wykonywał swoje zadanie rzetelnie i skrupulatnie, przede wszystkim w interesie bezpieczeństwa społecznego.
Skuteczność dozoru policyjnego w zapobieganiu kolejnym przestępstwom.
Dozór policyjny jest jedną z form kar wymierzanych wobec osób skazanych za przestępstwa. Polega on na stałym nadzorze ze strony policji, która ma za zadanie zapobiegać popełnieniu kolejnych przestępstw przez skazanego. Skuteczność tej formy kary jest jednak kwestionowana przez wielu ekspertów prawa karnego.
Dozór policyjny może być nakładany na skazanych za różne przestępstwa, w tym przede wszystkim za przestępstwa przeciwko mieniu oraz przestępstwa przeciwko porządkowi publicznemu. Skazany poddany dozorowi policyjnemu ma obowiązek zgłaszania się do wyznaczonego mu posterunku policji w określonych godzinach oraz poddawania się kontroli swojego położenia za pomocą monitoringu GPS. Policja ma też prawo dokonywania niespodziewanych wizyt u skazanego w jego miejscu zamieszkania.
Celem dozoru policyjnego jest przede wszystkim zapobieżenie popełnieniu kolejnych przestępstw przez skazanego. Jednakże, z uwagi na brak wystarczającego doświadczenia i deficyt zasobów technicznych, dozór policyjny nierzadko okazuje się nieskuteczny w realizacji tego celu. Często dochodzi do sytuacji, w których skazani łamią zakazy i nakazy nałożone na nich przez policję, a ta nie jest w stanie skutecznie reagować na naruszanie warunków dozoru.
Ponadto, dozór policyjny jest formą kary o charakterze bardziej represyjnym niż resocjalizacyjnym. Skazany pozbawiony wolności i poddany dozorowi policyjnemu, po wyjściu z zakładu karnego, może czuć się bardziej wykluczony i marginalizowany niż przed odbyciem kary. Kary takie, jak dozór policyjny, powinny w praktyce rzeczywiście przyczyniać się do zmniejszenia przestępczości i rehabilitacji skazanych, a nie jedynie do ich izolacji od społeczeństwa.
W związku z powyższym wydaje się, że dozór policyjny, jako forma kary, nie wystarcza i powinien być jedynie jednym z elementów szerszego planu resocjalizacyjnego skazanego. Powinien on być ukierunkowany na zmniejszenie liczby przestępstw poprzez zapewnienie skazanemu faktycznej pomocy w zakresie rehabilitacji, którą oferuje mu system karny. Jednocześnie, zaprzestanie dozoru policyjnego wcale nie oznaczałoby wycofania się ze społecznej walki z przestępczością, a jedynie zmianę priorytetów i skierowanie uwagi na skuteczniejsze metody jej przeciwdziałania.
Kwestie wymagające szczególnej uwagi w przypadku dozoru policyjnego nieletnich.
Dozór policyjny to jedno z narzędzi, które wykorzystuje się w ramach systemu postępowań karnych, przede wszystkim w przypadku nieletnich. Chociaż w teorii ma on za zadanie pełnić rolę umożliwiającą kontrolowanie zachowania osoby podlegającej dozorowi, w praktyce często okazuje się źródłem wielu problemów. Stąd też w przypadku dozoru policyjnego nieletnich, zwrócić warto szczególną uwagę na kilka zagadnień.
Po pierwsze, trzeba pamiętać, że dozór policyjny nie jest sposobem na wymierzenie kary, a narzędziem kontrolnym. Ma on za zadanie kontrolować postępowanie nieletniego, a jego przebieg uzależniony jest od decyzji sądu. Podczas, gdy decyduje się o dozorze policyjnym, sąd musi zwracać szczególną uwagę na indywidualne sytuacje każdego nieletniego.
Po drugie, dozór policyjny powinien być wprowadzany w sposób proporcjonalny do popełnionego czynu oraz okoliczności osobistych nieletniego. Sąd powinien wziąć pod uwagę między innymi jego wiek, sytuację rodzinną, sytuację materialną, stan zdrowia oraz umiejętności społeczne. Warto również pamiętać, że dozór policyjny może być wprowadzony jedynie wtedy, gdy nie będzie to szkodliwe dla właściwego rozwoju nieletniego.
Po trzecie, warto zwrócić szczególną uwagę na sposób przeprowadzania dozoru policyjnego. Osoba odpowiedzialna za jego przeprowadzenie powinna być wykwalifikowana i reliable – inaczej może narazić nieletniego na niepotrzebne niebezpieczeństwo. Należy zachować uważność na przypadki stawiania niepożądanych, nieuzasadnionych lub niemożliwych do zrealizowania warunków dozoru.
Po czwarte, warto pamiętać, że dozór policyjny jest czynnością o charakterze ograniczającym wolność osobistą, co może skutkować marginalizacją społeczną nieletniego. W przypadku dozoru policyjnego nieletnich szczególnie ważne jest, by służył on celowi resocjalizacyjnemu, a nie jedynie kontroli postępowań nieletnich. Dlatego też w ramach dozoru należy skupić się nie tylko na ograniczeniach, ale również na wsparciu, np. w postaci psychologicznej pomocy czy edukacji.
Podsumowując, zwrócenie szczególnej uwagi na kwestie wymagające szczególnej uwagi w przypadku dozoru policyjnego nieletnich, to podstawa w przypadku resocjalizacji młodych ludzi. Wprowadzanie dozoru policyjnego powinno być przeprowadzone w sposób proporcjonalny do popełnionego czynu oraz okoliczności osobistych sprawcy, a przeprowadzający osoby powinny być wykwalifikowane oraz sprawdzone pod kątem ich rzetelności. Koncentracja na resocjalizacji z udziałem pomocy psychologicznej i edukacji powinna być również priorytetem podczas przeprowadzania dozoru policyjnego.
Podsumowanie: Czy dozór policyjny jest odpowiednim narzędziem w zapobieganiu przestępczości?
Dozór policyjny jest jednym z narzędzi, które stosowane są przez sądy w celu zapobiegania przestępczości. Polega on na wprowadzeniu specjalnych ograniczeń lub nakazów dla osoby zobowiązanej do dozoru, a którego celem jest utrzymanie bezpieczeństwa społeczeństwa i osoby skazanej.
Dozór policyjny jest stosowany w przypadkach, gdy sąd uważa, że istnieje ryzyko ponownego popełnienia przestępstwa przez osobę skazaną. Ograniczenia, jakie są nakładane na osobę pod dozorem, mogą obejmować m.in. zakaz opuszczania danego miejsca, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami, zakaz spożywania alkoholu czy wszelkiego rodzaju substancji odurzających. Nakłada się również obowiązek meldowania się regularnie w ustalonym miejscu.
Czy dozór policyjny jest odpowiednim narzędziem w zapobieganiu przestępczości? Odpowiedź na to pytanie zależy od wielu czynników. Po pierwsze, powinna mieć kluczową rolę w każdym procesie karnym, gdy sędzia po rozpatrzeniu sprawy uważa, że osoba skazana może stanowić zagrożenie dla społeczeństwa i potrzebny jest dozór policyjny. Jest to szczególnie ważne w przypadku przestępstw o charakterze przemocowym lub kiedy przestępstwo zostało popełnione przez osobę skazaną już wcześniej.
Jednak należy pamiętać, że dozór policyjny może ograniczać wolność osobistą osoby pod dozorem, a czasem nawet prowadzić do izolacji społecznej przez zakazanie wyjścia z domu lub zakazanie kontaktowania się z określonymi osobami. To powoduje, że nie zawsze jest to właściwe rozwiązanie. Dozór policyjny powinien być stosowany tylko wtedy, gdy istnieje uzasadnione podejrzenie, że dana osoba ponownie popełni przestępstwo i nie ma innych sposobów na zminimalizowanie ryzyka.
Dlatego też, aby dozór policyjny był w pełni skuteczny, ważne jest, aby ustalić jego warunki i uwarunkowania oraz monitorować skuteczność jego wprowadzenia. Osoby pełniące funkcję nadzoru powinny być dobrze przeszkolone, a system monitorowania powinien być zoptymalizowany w taki sposób, aby zapewnić skuteczne działanie dozoru.
Podsumowując, dozór policyjny jest jednym z narzędzi stosowanych w procesie zapobiegania przestępczości. Jego skuteczność zależy od wielu czynników, a decyzję o wprowadzeniu dozoru powinno poprzedzać uzasadnione podejrzenie, że dana osoba okazała się zagrożeniem dla społeczeństwa. Równocześnie, powinna ona być stosowana w sposób sprawiedliwy i w pełni uzasadniony, a nadzór nad osobą zobowiązaną do dozoru powinien być skuteczny.
