Wprowadzenie do koncepcji własności intelektualnej
Wprowadzenie do koncepcji własności intelektualnej
Własność intelektualna to pojęcie coraz częściej obecne w dzisiejszym świecie, szczególnie w kontekście rozwoju technologii i globalizacji gospodarczej. Własność intelektualna pozwala na ochronę twórczości intelektualnej, takiej jak wynalazki, wzory przemysłowe, znaki towarowe, a przede wszystkim prawa autorskie. W ramach prawa autorskiego chronione są wszelkie utwory, takie jak dzieła literackie, muzyczne czy plastyczne, a także programy komputerowe czy bazy danych.
Ochrona praw autorskich obejmuje przede wszystkim prawo autorskie i prawa pokrewne. Prawa autorskie obejmują prawa twórców do korzystania ze swojego utworu oraz decyzji na temat sposobu korzystania z niego przez innych. Prawa pokrewne z kolei chronią prawa osób, które pomagają autorowi w publikacji i dystrybucji utworu, takie jak wydawcy, producenci fonograficzni czy organizatorzy koncertów.
Istnieją różne sposoby ochrony praw autorskich, w tym system rejestrowania tych praw oraz możliwość dochodzenia roszczeń przed sądem. W przypadku ochrony praw autorskich warto zwrócić uwagę na ustawodawstwo krajowe, a także międzynarodowe umowy i konwencje, takie jak między innymi Konwencja berneńska o ochronie dzieł literackich i artystycznych.
Ze względu na rosnący wpływ technologii na proces tworzenia i dystrybucji utworów, ochrona praw autorskich staje się coraz bardziej skomplikowana. Wiele kwestii wymaga szczególnej uwagi, takich jak ochrona praw autorskich w Internecie czy też kwestie dotyczące praw autorskich w przypadku sztucznej inteligencji i robotów.
Warto podkreślić, że ochrona praw autorskich ma nie tylko charakter prawniczy, ale również etyczny. Poszanowanie praw autorskich powinno być integralną częścią kultury, która z uwagą odnosi się do twórczości innych. Ochrona praw autorskich pozwala na uznawanie wartości twórców i ich dorobku, co z kolei sprzyja ich dalszemu rozwojowi.
Podsumowując, własność intelektualna ma kluczowe znaczenie dla rozwoju nowych technologii, innowacji i gospodarki jako całości. Ochrona praw autorskich stanowi jej integralną część, i wymaga zarówno uwagi ze strony prawników, jak i szerszej dyskusji na poziomie społecznym.
Ochrona znaków towarowych
Ochrona znaków towarowych dotyczy przede wszystkim ochrony przed nieuprawnionym wykorzystywaniem przez innych osób oznaczeń, które w jakiś sposób wiążą się z danym przedsiębiorstwem, produktem czy usługą. Znak towarowy tj. słowo, grafika, dźwięk lub ich połączenie, służy do identyfikacji produktu lub usługi na rynku oraz do odróżnienia go od innych.
Ochrona znaków towarowych wiąże się z kilkoma rodzajami ochrony, m.in. znaków realizujących funkcję ochronną, ciągów dźwiękowych i znaków pozycyjnych. Jedna z form ochrony znaków towarowych to ich wpisanie do rejestru, który prowadzi Urząd Patentowy. Rejestracja znaku towarowego daje większą pewność w zakresie jego ochrony przed wykorzystywaniem przez innych przedsiębiorców na rynku.
Zgodnie z kodeksem cywilnym podmiot, w którego interesie leży ochrona znaku towarowego, może dochodzić przed sądem roszczeń związanych z naruszeniem praw do danego znaku. Przepisy prawne chroniące znaki towarowe pozwalają w szczególności na przeciwdziałanie działaniom bezprawnym polegającym na nieuprawnionym używaniu znaku przez osoby trzecie oraz na wykorzystaniu znaku, którego naśladownictwo doprowadziłoby do wprowadzenia w błąd konsumentów na temat rodzaju, pochodzenia lub charakterystyk produktu lub usługi.
Ochrona znaków towarowych dotyczy także kwestii, związanych z umowami licencyjnymi, których przedmiotem jest korzystanie z praw do znaku towarowego. W umowach takich określa się m.in. sposób korzystania z danego znaku, zakres i cel korzystania z niego, a także wysokość opłat licencyjnych.
Podsumowując, ochrona znaków towarowych jest niezbędna dla przedsiębiorców, którzy chcą utrzymać swoją pozycję na rynku oraz chronić swoje interesy. Znak towarowy stanowi odróżnienie produktów i usług jednego przedsiębiorcy od innych i jest ważnym elementem marketingowym, dlatego też jego ochrona jest zagwarantowana przez przepisy prawne. Warto pamiętać, że ochrona znaku towarowego może być realizowana przez wpisanie go do rejestru, a także poprzez ustanowienie umów licencyjnych regulujących sposób korzystania z danego znaku.
Patentowanie wynalazków
Patentowanie wynalazków to jedna z najważniejszych dziedzin prawa autorskiego. W ramach ochrony praw autorskich wynalazcy mogą ubiegać się o otrzymanie patentu na swoje wynalazki, co stanowi gwarancję, że konkurencja nie będzie mogła korzystać z tych pomysłów bez ich zgody.
Procedura patentowania wynalazków jest skomplikowana i wymagająca. Przede wszystkim, wynalazca musi dokładnie opisać swoje rozwiązanie wraz z jego zaletami w języku, który jest zrozumiały dla ekspertów z danej dziedziny. Następnie musi przeprowadzić dokładne badania, w wyniku których otrzyma dokumentację, która potwierdzi jego prawo do patentu.
Przy ubieganiu się o patent należy pamiętać, że w niektórych przypadkach może być konieczne podzielenie wynalazku na kilka odrębnych patentów, w zależności od tego, jakie elementy stanowią jego istotę.
Ważnym aspektem patentowania jest również ochrona tajemnic przedsiębiorstwa. Wynalazcy nie mogą ujawniać szczegółów swojego rozwiązania przed jego opublikowaniem, ponieważ w przypadku ujawnienia przysługiwać mu będzie jedynie ograniczona ochrona prawna.
Jeśli wynalazca otrzyma patent na swoje rozwiązanie, może on korzystać z niego w sposób wolny, ale może również udzielać licencji innym przedsiębiorstwom na korzystanie z jego patenty. W ten sposób wynalazca może zarabiać na swoim pomysle, a jednocześnie zapewniać sobie ochronę przed konkurencją.
W przypadku naruszenia praw autorskich przez innego przedsiębiorcę, wynalazca ma prawo do wytoczenia pozwu, w wyniku którego może żądać m.in. zatrzymania sprzedaży produktu naruszającego jego patenty oraz rekompensaty finansowej.
Podsumowując, patentowanie wynalazków to niezwykle ważna kwestia w ramach ochrony praw autorskich. Procedura patentowania jest wymagająca, ale daje wynalazcom gwarancję ochrony przed konkurencją, a jednocześnie pozwala na zarabianie na ich wynalazkach w sposób legalny i bezpieczny. Dlatego warto pamiętać o tym aspekcie już na wczesnym etapie rozwoju swojego przedsiębiorstwa.
Ochrona wzorów i wzorców użytkowych
Ochrona wzorów i wzorców użytkowych jest jednym z najważniejszych elementów prawa autorskiego. Wzory są elementami, które w dużej mierze definiują charakterystykę danego produktu, dlatego ich ochrona jest niezbędna w celu ochrony inwestycji właściciela.
Podstawowym celem ochrony wzorów jest zapobieganie kopiowaniu, reprodukcji i udostępnianiu wzorów bez zgody ich właściciela. Ochrona prawna dotyczy zarówno wzorów do użytku przemysłowego, jak i wzorców przedmiotów użytkowych.
Zgodnie z polskim prawem, wzory użytkowe są chronione przez 20 lat od daty ich zgłoszenia. Aby uzyskać ochronę wzoru użytkowego, trzeba uzyskać patent lub ochronę z tytułu zgłoszenia. Jednym z podstawowych wymagań, które musi spełnić wzór, aby uzyskał ochronę, jest jego nowość. Oznacza to, że wzór musi być innowacyjny, a jego cechy nie mogą wynikać z już istniejących wzorów.
Innym ważnym aspektem ochrony wzorów użytkowych jest fakt, że ochrona przysługuje wyłącznie na terytorium kraju, w którym został zgłoszony. Aby uzyskać ochronę w innych krajach, trzeba dokonać oddzielnych zgłoszeń w każdym z nich.
W przypadku naruszenia praw do wzoru użytkowego, właściciel ma prawo do dochodzenia swoich roszczeń przed sądem. Roszczenia te mogą dotyczyć w szczególności zatrzymania naruszających produktów, usunięcia ich z rynku, wypłacenia odszkodowania i uiszczenia wynagrodzenia.
Ochrona wzorów użytkowych jest bardzo istotna w kontekście inwestycji w rozwój produktów i wynalazków. Bez niej firmy nie miałyby możliwości skutecznego konkurowania na rynku, gdyż ich produkty mogłyby być kopiowane przez konkurentów i sprzedawane jako oryginały. Dlatego tak ważne jest, aby właściciele wyposażali swoje projekty w odpowiednią ochronę i monitorowali rynki, na których ich produkty są dostępne.
Prawa do oprogramowania
Temat praw do oprogramowania jest jednym z najważniejszych zagadnień związanych z prawem autorskim. W dzisiejszych czasach, gdy coraz więcej działań człowieka jest związanych z komputerami i ich programami, ochrona praw autorskich w tym zakresie staje się coraz bardziej potrzebna. Prawa do oprogramowania regulowane są przez wiele przepisów prawa, zarówno w Polsce, jak i na świecie.
Pod pojęciem oprogramowania rozumie się zbiór instrukcji, które pozwalają na pracę komputera. Każde programowanie jest chronione przez prawo autorskie. Oznacza to, że autor programowania (czyli twórca danego oprogramowania) ma prawo do decydowania o sposobie korzystania z niego. W związku z tym, każde kopiowanie, rozpowszechnianie czy odtwarzanie danego programu bez zgody autora jest nielegalne i podlega surowym sankcjom.
Prawo autorskie chroni nie tylko sam program, ale także jego kod źródłowy oraz dokumentacje techniczną. Zgodnie z prawem, autor ma prawo do kontrolowania sposobu wykorzystywania jego dzieła, w tym do sprzedaży licencji na jego wykorzystanie lub do utworzenia nowych, pochodnych dzieł. Z tego powodu korzystanie z oprogramowania bez posiadania odpowiedniej licencji jest nielegalne.
Dla przedsiębiorców, którzy chcą stosować oprogramowanie w swojej działalności istnieją specjalne umowy licencyjne, które umożliwiają korzystanie z programu na określonych zasadach. Warto podkreślić, że w większości przypadków łamanie praw autorskich jest uznawane za przestępstwo i podlega surowym karam w postaci grzywny lub nawet kary pozbawienia wolności.
Wiele firm, które zajmują się produkcją oprogramowania stosują specjalne systemy zabezpieczeń (tzw. DRM), które mają na celu ochronę programów przed nielegalnymi kopiowaniami. Często są to programy, które wymagają aktywacji, a sam klucz aktywacyjny jest umieszczany w systemie DRM.
Podsumowując, prawa do oprogramowania są bardzo istotnym zagadnieniem w dzisiejszych czasach. Świadomość na temat tego, że korzystanie z programów bez odpowiedniej licencji jest nielegalne, powinna być elementem kultury biznesowej. Dlatego należy zawsze zwracać uwagę na to, czy korzystanie z oprogramowania, które chcemy wykorzystać w naszej pracy jest zgodne z prawem i czy posiadamy odpowiednią licencję.
Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa
Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa jest jednym z najważniejszych aspektów prawa autorskiego, który ma kluczowe znaczenie dla działalności biznesowej. Jest to dziedzina prawa, która ma na celu chronić informacje, które są kluczowe dla przedsiębiorstwa i mogą być wykorzystane przez konkurencję. W ramach ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa stosuje się różne środki, w tym umowy poufności, klauzule poufności w umowach o pracę oraz przepisy prawa autorskiego.
Podstawowym celem ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa jest zapobieganie jej ujawnieniu w sposób nieuprawniony i nieautoryzowany. Informacje objęte ochroną tajemnicy przedsiębiorstwa obejmują różne elementy działalności przedsiębiorstwa, takie jak strategia biznesowa, projekty, procesy, receptury, wzory, bazy danych, oprogramowanie oraz inne know-how.
Umowy poufności są jednym z najważniejszych narzędzi ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa. Umowa poufności jest umową wymienioną w art. 11 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, która określa warunki korzystania ze wiedzy tajemnej przez jej odbiorcę. Umowa musi uwzględniać dokładną definicję wiedzy tajemnej, określenie czasu ważności umowy, zakres ujawnienia wiedzy, tryb odbioru wiedzy oraz sankcje w przypadku naruszenia poufności. Umowa poufności może dotyczyć wiedzy objętej prawem autorskim, jak i innej wiedzy tajemnej, jak np. wiedzy wynikającej z prowadzenia badań i rozwoju.
Klauzule poufności są kolejnym narzędziem ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa stosowanym w umowach o pracę. Klauzule poufności umożliwiają pracodawcy wprowadzenie ograniczeń w wykorzystywaniu przez pracowników wiedzy tajemnej zdobytej w trakcie wykonywania pracy. Klauzule poufności są szczególnie ważne w przypadku przedsiębiorstw, gdzie wiedza tajemna jest kluczowa dla działalności, a pracownicy są w stanie uzyskać dostęp do wrażliwych informacji.
Przepisy prawa autorskiego stanowią kolejną formę ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa. W kontekście prawa autorskiego tajemnica przedsiębiorstwa może obejmować utwory, takie jak projekty, plany, opisy, dokumentacje, bazy danych, programy komputerowe oraz inne materiały, które są niezbędne dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. Utwory te są chronione przez prawo autorskie, co oznacza, że nie mogą być wykorzystane przez osoby trzecie bez zgody właściciela praw autorskich.
Podsumowując, ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa jest kluczowa dla funkcjonowania przedsiębiorstw w dzisiejszych czasach. Informacje objęte ochroną tajemnicy przedsiębiorstwa to nie tylko wrażliwe dane finansowe czy osobowe, ale także strategie biznesowe, projekty, procesy czy receptury. Wprowadzenie umów poufności, klauzul poufności w umowach o pracę oraz przepisów prawa autorskiego to różne środki, które przedsiębiorstwa powinny stosować w celu ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa i uniknięcia nieuprawnionego wykorzystania jej przez konkurencję. Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa powinna być obszernie omawiana z prawnikiem podczas procesu zakładania i prowadzenia działalności gospodarczej.
Prawa do baz danych
Prawa do baz danych to jedna z kwestii omawianych w kontekście ochrony praw autorskich. Obecnie wiele firm prowadzi działalność polegającą na zbieraniu, przechowywaniu i udostępnianiu informacji z różnych źródeł. W takim przypadku powstają bazy danych, które stanowią wartościowy zasób i wymagają ochrony prawnej.
Prawo do bazy danych to pojęcie zdefiniowane w art. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych. Zgodnie z tym przepisem, prawem do bazy danych objęta jest struktura bazy danych oraz jej zawartość, o ile zostały one objęte ochroną przez ustawę lub międzynarodowe umowy o ochronie własności intelektualnej.
Prawa do bazy danych przysługują jej twórcy, czyli osobie fizycznej lub prawnej, która stworzyła bazę danych lub doprowadziła do jej znaczącej modyfikacji. Baza danych jest chroniona przez okres 15 lat od dnia jej utworzenia lub, w przypadku bazy danych aktualizowanej w sposób ciągły, od dnia ostatniej wprowadzonej zmiany.
Osoba korzystająca z bazy danych bez zgody jej twórcy popełnia naruszenie prawa, chyba że korzystanie to zostało uznane za dozwolone, na przykład na mocy umowy lub przepisów prawa. W przypadku naruszenia prawa do bazy danych, jej twórca może dochodzić roszczeń, takich jak zaniechanie naruszenia, naprawienie szkody lub zapłata wynagrodzenia.
Prawo do bazy danych chroni nie tylko treść bazy danych, ale również jej strukturę. Struktura bazy danych to układ, kolejność i rodzaj powiązań między jej elementami. Bez zgody twórcy bazy danych korzystanie z jej struktury jest zabronione, chyba że zostało uzasadnione koniecznością korzystania z bazy danych.
W przypadku naruszenia prawa do bazy danych, twórca bazy danych może dochodzić swoich praw przed sądem lub organami nadzoru. W przypadku naruszenia prawa do bazy danych przez wiele osób, istnieje możliwość wytoczenia zbiorowego procesu sądowego.
Wniosek końcowy
Prawa do bazy danych są ważnym elementem ochrony praw autorskich. W związku z tym, osoby prowadzące działalność związana z gromadzeniem i udostępnianiem informacji powinny zadbać o odpowiednią ochronę swoich baz danych. Z kolei osoby korzystające z baz danych powinny pamiętać, że korzystanie z informacji bez zgody twórcy może prowadzić do naruszenia prawa i konieczności poniesienia odpowiedzialności prawnej.
Ochrona nazw geograficznych i etykiet
W dzisiejszych czasach, gdy producenci z różnych branż, w tym spożywczej, kosmetycznej czy odzieżowej, starają się wyróżnić swoje produkty na rynku, ochrona nazw geograficznych i etykiet staje się kwestią niezwykle istotną. Dotyczy to zarówno ochrony marek, jak i ochrony dóbr osobistych i zbiorowych konsumentów.
Nazwa geograficzna to termin odnoszący się do nazwy miejsca, który jest kojarzony z określonymi cechami, jak historyczna tradycja, klimat, czy właściwości geologiczne. Nazwy geograficzne są chronione na podstawie międzynarodowych umów, a w Polsce na mocy ustawy o ochronie znaków geograficznych i tradycyjnych.
Ochrona znaków geograficznych pozwala uniknąć sytuacji, w której niesprawdzone produkty naśladują oryginalne marki, wykorzystując ich renomę i pozytywny wizerunek. W przeciwnym wypadku, konsumenci mogliby zostać wprowadzeni w błąd co do pochodzenia i jakości produktu, co rujnuje wizerunek oryginalnej marki.
Ponadto, istnieje jeszcze pojęcie etykiety jako elementu identyfikacyjnego. Etykiety te, niezależnie od miejsca pochodzenia produktu, powinny odpowiadać wytycznym ustawowym określonym w ustawie o ochronie znaków towarowych.
Etykietowanie nieodpowiednio oznaczonych produktów, na przykład poprzez fałszowanie nazw lub zapewnianie, że produkt zostanie wyprodukowany z określonego miejsca czy firmy, gdy tak nie jest, jest karalne i podlega surowym sankcjom prawnym.
Ochrona nazw geograficznych i etykiet jest ważna nie tylko dla producentów, ale także dla konsumentów, którzy chcą dokonywać świadomych wyborów, a także mają prawo do korzystania z chronionych nazw oraz informacji na etykietach.
W przypadku naruszenia tych przepisów, producenci narażają się na kary grzywny, a nawet odebranie praw do używania ochronionej nazwy wskutek sporu sądowego. Ostatecznie, ochrona nazw geograficznych i etykiet jest jednym z najważniejszych elementów ochrony praw konsumentów i presji dla producentów w celu wyprodukowania produktu zgodnego ze standardami i wymaganiami konsumentów.
Prawa pokrewne i artystyczne
Prawa pokrewne i artystyczne to jedno z najważniejszych zagadnień w dziedzinie prawa autorskiego. Obejmuje ono wiele aspektów związanych z twórczością artystyczną, taką jak wykonanie utworu, audiowizualne utwory wszelkiego rodzaju, covery piosenek, czy też tłumaczenie utworów na inne języki.
Zgodnie z polskim prawem, prawa pokrewne i artystyczne stanowią tzw. „poboczne” prawa autorskie, które przysługują tym, którzy uczestniczą w procesie tworzenia dzieła. Oczywiście, pierwotne prawa autorskie przysługują samemu twórcy, lecz osoby i podmioty uczestniczące w jego kreowaniu, na przykład autor tekstu piosenki i wykonawca, również mają swoje prawa.
Prawo autorskie dotyczące utworów pokrewnych to przede wszystkim prawo do wykonywania utworów, prawo do nagrywania takich utworów, jak również prawo do emisji, publicznego odtwarzania i przekazywania ich przez internet. Ponadto, osoby, które wykonują utwory pokrewne, mają prawo do wynagrodzenia za ich wykonanie, co jest szczególnie ważne dla artystów, którzy często wykonują utwory innych autorów.
Dla osoby wykonującej utwór pokrewny stosuje się również zasadę retransmisji, zgodnie z którą emitent telewizyjny lub radiowy jest zobowiązany do przekazywania publicznego wykonania utworu oraz do zapewnienia odpowiedniej ochrony prawnej dla wykonawców. W ten sposób, twórcy wykonujący utwory pokrewne uzyskują możliwość dystrybucji i promocji swojej twórczości za pośrednictwem różnych kanałów medialnych.
Prawa artystyczne natomiast odnoszą się do oprawy graficznej, takiej jak zdjęcia, rysunki i grafiki, jak również do projektowania i produkcji różnego rodzaju przedmiotów i wytworów artystycznych. Teoretycznie, to prawa artystyczne są bardziej związane z rzemiosłem i pracą fizyczną, niż z samą twórczością, ale w końcu wszelka twórczość wymaga pracy i wysiłku wytwórczego.
Wiele osób związanych z dziedziną kreatywną korzysta z prawa artystycznego i pokrewnego, aby ochronić swoje prawa i zarobić na swojej twórczości. Warto pamiętać, że prawa te wymagają szczególnej opieki, ponieważ są one często naruszane, gdyż artysta wykonujący utwór nie jest w stanie controlować pojawiającej się w sieci liczby kopii swojego dzieła.
Wniosek jest taki, że ochrona praw pokrewnych i artystycznych jest ważnym elementem systemu prawa autorskiego. W dzisiejszych czasach, w których dystrybucja dzieł artystycznych na całym świecie odbywa się dzięki internetowi, ochrona tych praw jest szczególnie istotna. Odpowiednie przepisy ustawowe, które regulują prawa artystyczne i pokrewne, powinny być w każdym kraju zmuszone do egzekwowania ochrony tych praw i do chronienia ludzi, którzy je tworzą.
Przepisy międzynarodowe i porozumienia w zakresie własności intelektualnej.
W dzisiejszych czasach, w erze globalizacji, temat ochrony praw autorskich staje się coraz bardziej ważny i aktualny. Wraz ze wzrostem liczby twórców i artystów działających na całym świecie, potrzeba uregulowania prawnego tych kwestii staje się nieodzowna. W związku z tym, zostało wprowadzonych wiele przepisów międzynarodowych oraz porozumień w zakresie własności intelektualnej.
Jednym z najważniejszych porozumień jest Konwencja berneńska dotycząca ochrony dzieł literackich i artystycznych. Konwencja ta została podpisana w 1886 roku i jest uznawana za fundament międzynarodowego prawa autorskiego. Konwencja berneńska ustanawia, że prawa autorskie przysługują twórcy, a jego dzieło podlega ochronie niezależnie od tego, gdzie zostanie stworzone i opublikowane. Konwencja berneńska również określa minimalny poziom praw autorskich, który muszą być zapewnione przez państwa sygnatariusze. Współcześnie, Konwencja berneńska została przystosowana do warunków nowoczesnych.
Kolejnym ważnym porozumieniem jest Umowa TRIPS (porozumienie o handlu związanych z prawami własności intelektualnej). Umowa ta została podpisana przez Polskę w 1994 roku, w chwili przystąpienia do Światowej Organizacji Handlu (WTO). Umowa TRIPS wprowadza warunki dotyczące ochrony praw autorskich, które muszą być spełnione w celu uczestniczenia w wymianie handlowej między krajami. Ochrona takiej własności jest postrzegana jako kluczowa do rozwoju gospodarczego poszczególnych państw oraz do poprawy konkurencji na światowym rynku.
Kolejnym, ważnym porozumieniem międzynarodowym w zakresie ochrony praw autorskich jest Umowa ACTA (porozumienie handlowe dotyczące zwalczania obrotu towarami podrobionymi oraz ochrony praw własności intelektualnej). Umowa ta została podpisana w 2011 roku, ale jej ratyfikacja nie została zrealizowana. Umowa ACTA miała na celu zwalczanie naruszeń praw autorskich we wszystkich państwach, które były jej stronami. Miała ona na celu koordynację działań międzynarodowych naciskających na państwa niedojrzałe pod względem praw autorskich.
W Polsce, prawa autorskie regulowane są między innymi przez Ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W praktyce, jednak państwa mają różne regulacje prawne, a międzynarodowe porozumienia mają przede wszystkim na celu zapewnienie minimum praw twórców oraz harmonizację wymagań dotyczących ochrony praw autorskich. Dzięki porozumieniom międzynarodowym możliwe jest zapewnienie ochrony praw autorskich na całym świecie oraz koordynowanie działań wszystkich krajów w tej kwestii.
Podsumowując, istnieje wiele przepisów międzynarodowych oraz porozumień w zakresie ochrony praw autorskich. Konwencja berneńska jest podstawą międzynarodowego prawa autorskiego, Umowa TRIPS wprowadza warunki dotyczące ochrony praw autorskich w wymianie handlowej, a Umowa ACTA miała na celu koordynację działań międzynarodowych w celu zwalczania naruszeń praw autorskich. Przepisy te mają na celu zapewnienie ochrony twórców oraz koordynację działań państw na całym świecie. Szczególną uwagę powinny zwracać na to przedsiębiorcy udostępniający materiały medialne, twórcy i reprezentanci etyki medialnej.
