Wstęp
Wstęp
Prawo własności jest jednym z fundamentów prawa cywilnego. Dotyczy ono praw i obowiązków, które przysługują osobie posiadającej własność lub inny rodzaj prawa do rzeczy. Własność jest prawem podmiotowym, co oznacza, że daje ono prawo do posiadania, korzystania i dysponowania daną rzeczą. Jednocześnie stanowi ona podstawę do tworzenia społeczeństwa opartego na zasadach wolności prywatnej, gospodarki rynkowej oraz poszanowania praw jednostki.
W odniesieniu do przepisów prawa cywilnego, własność jest jednym z najważniejszych pojęć. W prawie cywilnym, własność zazwyczaj odnosi się do majątku, czyli majątkowego składnika osoby fizycznej lub prawnej. Jedną z podstawowych zasad dotyczących własności jest zasada autonomii w posiadaniu. Oznacza to, że właściciel jest wolny w kwestii decydowania o sposobie korzystania z danego przedmiotu, jeśli nie przekracza on granic określonych przez prawo.
Prawo własności jest prawnie chronione, co oznacza, że osoby wykorzystujące lub dysponujące daną własnością muszą działać zgodnie z prawem. Zdaniem ekspertów prawa, własność to także zbiór relacji społecznych i ekonomicznych, które powstają w wyniku posiadania przez jednostkę danego przedmiotu. Zasada wolności gospodarczej oraz poszanowanie praw jednostki, są związane z posiadaniem własności, jak również są one w niektórych przypadkach od siebie zależne.
W przypadku naruszenia prawa własności, właściciel ma prawo żądać ochrony swojego interesu na drodze postępowań sądowych, jak również korzystać z innych instrumentów prawnych chroniących jego pozycję prawną. Prawo własności ma związek z wieloma innymi dziedzinami prawa, takimi jak prawo spadkowe, prawo zobowiązań czy prawo handlowe.
Podsumowując, własność stanowi jedno z podstawowych pojęć prawa cywilnego. Jest ona podstawą funkcjonowania społeczeństwa opartego na zasadach wolności prywatnej oraz gospodarki rynkowej. Prawo własności jest prawnie chronione, a jego naruszenie może skutkować indywidualnymi działaniami mającymi na celu ochronę interesów właściciela. Pozostałe dziedziny prawa, jakie mają związek z prawem własności przewidują liczne kierunki rozwoju uwzględniające różnorodność potrzeb i oczekiwań poszczególnych przedsiębiorców.
Prawo własności – co to jest?
Prawo własności – co to jest?
Prawo własności to kluczowe pojęcie w dziedzinie prawa cywilnego. Świadomość znaczenia, jakie ma własność, pozwala na świadome korzystanie z prawa do dysponowania własnością.
Własność jest prawem do posiadania nieruchomości lub ruchomości oraz do ich używania, korzystania i rozporządzania. Teoria prawa cywilnego uważa, że własność jest jednym z podstawowych praw człowieka i jest niezbywalna, czyli nie może zostać odebrana osobie, której przysługuje prawo własności bez prawnego uzasadnienia. Prawo własności jest ściśle związane z zasadą wolności gospodarczej oraz zasadą autonomii woli.
Bezpośrednio związanymi z prawem własności są takie pojęcia jak posiadanie, użytkowanie, i rozporządzanie. Posiadanie oznacza faktycznie sprawowanie kontroli nad danymi przedmiotami przez osobę, która może się do nich odwoływać. Użytkowanie to prawo do korzystania z danego przedmiotu w sposób, w jaki posiadacz prawa własności pozwoli. Rozporządzanie to możliwość sprawowania kontroli nad danym przedmiotem, jak również możliwość jego sprzedaży lub przekazania innym osobom.
Prawo własności jest ściśle związane z prawem do prywatności, które jest gwarantowane w Konstytucji. Jest to fundamentalne prawo do władania swoim ciałem, prywatności osobistej, życia rodzinnego i domowego oraz do nietykalności mieszkania.
W Polsce prawo do własności zabezpieczone jest przede wszystkim przez artykuł 64 Konstytucji RP oraz Kodeks cywilny, w którym określono szczegółowo jak prawo własności powinno być traktowane w przypadku różnych sytuacji. Kodeks cywilny definiuje również kwestie związane z nabyciem i utratą prawa własności.
Podsumowując, prawo własności jest kluczowe dla rozwoju gospodarczego, wolności jednostki oraz zachowania prywatności. Umożliwia korzystanie ze swojego majątku na własną korzyść, co przekłada się na lepszą jakość życia. Jednak w przypadku konfliktów z innymi osobami czy organami państwowymi, możliwe jest odebranie prawa własności, co sprawia, że właściciel powinien być świadomy i znać dokładnie swoje prawa oraz obowiązki.
Prawo dziedziczenia – co to jest?
Prawo dziedziczenia to jeden z podstawowych elementów prawa cywilnego. Dotyczy ono przekazywania majątku po zmarłej osobie na rzecz jej spadkobierców. W Polsce obowiązuje system dziedziczenia ustawowego, co oznacza, że w przypadku braku testamentu, spadkobiercami są osoby określone przez Kodeks cywilny.
Przepisy te dzielą spadkobierców na trzy grupy: I, II oraz III. Pierwsza grupa to zstępni zmarłego, czyli dzieci, wnuki, prawnuki itd. W przypadku braku dziecka, przysługuje spadek jego potomkom. Druga grupa to rodzice, rodzeństwo oraz jego potomkowie, a trzecia – osoby spokrewnione zmarłym w linii bocznej powyżej drugiego stopnia, np. wujowie, kuzyni itp.
W przypadku braku spadkobierców ustawowych, spadek należy się Skarbowi Państwa. Warto jednak pamiętać, że z testamentu można wyłączyć spadkobierców ustawowych lub dziedziczenie w ogóle, a także dodać inne osoby do grona spadkobierców.
W prawie dziedziczenia ważne są również kategorie spadku, czyli właściwie zdefiniowany majątek, który zostanie przekazany. Podział ten wyróżnia trzy rodzaje: spadek z dobrodziejstwem inwentarza, spadek zwykły oraz spadek powiększony. W przypadku pierwszego, spadkobierca zobowiązany jest do przyjęcia spadku w całości, łącznie z długami i zobowiązaniami zmarłego (z wyjątkiem niektórych, np. alimentów), jednak jego odpowiedzialność jest ograniczona do wartości odziedziczonego majątku.
Spadek zwykły to przekazanie majątku bez zobowiązań, natomiast spadek powiększony może wystąpić w przypadku, gdy w ciągu ostatnich 5 lat przed śmiercią zmarłego nastąpiły zachowania, które celem wpływu na wysokość spadku uczyniły go większym lub mniejszym.
Prawo dziedziczenia stanowi kluczowy element prawa cywilnego, regulujący przyszłość skomplikowanych sytuacji rodzinnych, biznesowych oraz spadkowych. Warto jednak pamiętać, że na wysokość spadku wpłynąć mogą jeszcze inne czynniki, np. obowiązujące w chwili śmierci podatki, zobowiązania wobec banków czy innych instytucji finansowych. Dlatego w przypadku planowanej dziedziczenia warto skonsultować się z doświadczonym prawnikiem, który pomoże zminimalizować ryzyka i uniknąć nieporozumień między spadkobiercami.
Jakie są podobieństwa między prawem własności a dziedziczenia?
Prawo własności oraz dziedziczenia wydają się być dwa odległe i niezwiązane ze sobą pojęcia. Jednakże, jak się okazuje, istnieją między nimi istotne podobieństwa.
Podstawą obu tych instytucji jest prawa majątkowe, zwłaszcza takie związane ze stanem posiadania. W przypadku prawa własności chodzi o prawa do rzeczy materialnych, które pozwalają właścicielowi na używanie, korzystanie i dysponowanie nimi. W przypadku dziedziczenia, chodzi o prawa do majątku zmarłego.
Podobieństwa te wynikają z faktu, że obie te instytucje są uregulowane w kodeksie cywilnym. W obu przypadkach muszą być spełnione określone warunki, aby prawa mogły zostać uznane. W przypadku prawa własności, musi istnieć zgodny z prawem tytuł prawa własności. W przypadku dziedziczenia, musi istnieć przynajmniej jeden spadkobierca.
Podobnie jak w przypadku prawa własności, dziedziczenie jest także regulowane przez przepisy dotyczące dziedziczenia ustawowego i testamentowego. Dziedziczenie ustawowe oznacza dziedziczenie zgodnie z ustawą, gdy zmarły nie zostawił testamentu lub pozostawił nieważny testament. Dziedziczenie testamentowe, z kolei, wynika z testamentu zmarłego.
Obydwie instytucje mają także pewne ograniczenia. Na przykład, prawo własności nie może być nieograniczone, ponieważ w pewnych przypadkach istnieją ograniczenia nałożone na właściciela, którego prawa zachodzą w kolizję z innymi prawami. Ograniczenia te obejmują chociażby służebności, ograniczone użytkowanie, czy hipoteki.
W podobny sposób, dziedziczenie może zostać ograniczone przez spadkodawcę, który np. do spadku zastrzeże wadium, obciążając spadkobiercę określonymi warunkami.
Podsumowując, istnieją istotne podobieństwa między prawem własności a dziedziczenia. Oba te pojęcia są uregulowane w kodeksie cywilnym, zgodnie z którymi muszą być spełnione określone warunki. Ponadto, w obu przypadkach występują ograniczenia, które wprowadzają pewne ramy działania dla właściciela lub spadkobiercy. Wszystkie te kwestie wynikają z natury prawa majątkowego i wprowadzone są w celu ochrony interesów ludzi, którzy korzystają z tych instytucji.
Jakie są różnice między prawem własności a dziedziczenia?
Prawo cywilne to dziedzina prawa regulująca stosunki prawne między osobami fizycznymi i prawnymi. W ramach prawa cywilnego ważnym zagadnieniem jest własność. Własność to prawo do dysponowania rzeczą w sposób wyłączny i trwały. Prawo to łączy się z obowiązkiem szanowania własności innych, niezależnie od tego, czy własność ta została uzyskana poprzez nabycie, dziedziczenie czy też inny sposób.
Zarówno prawo własności jak i dziedziczenia regulują prawa związane z posiadaniem dobra. Niemniej jednak, istnieją między nimi znaczące różnice. Własność jest prawem nabytym z mocy ustawy lub w wyniku czynności prawnej, a dziedziczenie to prawo do przejęcia majątku po zmarłym.
Prawo własności odnosi się do posiadania rzeczy w sposób wyłączny i trwały. Właściciel ma prawo do jej użytkowania, korzystania z niej, zbycia i zniszczenia, pod warunkiem że nie narusza prawa innych osób. Oznacza to, że właściciel może prowadzić działalność gospodarczą korzystając z posiadanych mienia, zamieszkiwać nieruchomość lub bez ograniczeń dysponować ruchomościami. W przypadku nieruchomości konkretnym przejawem prawa własności jest też przysługujące właścicielowi prawo do pobierania czynszu za wynajem nieruchomości.
Dziedziczenie z kolei jest prawem do przejęcia majątku po zmarłym. Dziedziczenie odbywa się na mocy ustawy bądź testamentu. Dziedzic może przejąć zarówno prawa, majątkowe i niematerialne, jak i zobowiązania zmarłego. Oznacza to, że dziedzic ma prawo do posiadania i korzystania z majątku, ale niekoniecznie jest właścicielem.
Własność jest transmitowana poprzez nabycie mienia. Nabycie to czynność prawna, którym właściciel staje się posiadaczem danej rzeczy. Nabycie może nastąpić poprzez umowę, darowiznę lub dziedziczenie. W przypadku dziedziczenia majątek przechodzi na osoby uprawnione do dziedziczenia na mocy ustawy bądź testamentu zgodnego z ustawą.
Podsumowując, prawo własności i dziedziczenia dotyczą praw związanych z posiadaniem dobra, jednak różnią się między sobą. Prawo własności przysługuje właścicielowi, który ma prawo do posiadania i dysponowania mieniem, natomiast dziedziczenie umożliwia przejęcie majątku po zmarłym. Warto pamiętać, że zarówno prawo własności jak i dziedziczenia cieszą się ochroną prawną, co oznacza, że naruszanie tych praw jest karalne.
Czy posiadanie własności wiąże się z dziedziczeniem?
Posiadanie własności jest jednym z najważniejszych praw w polskim systemie prawnym. Właściciel ma prawo do korzystania z danego mienia, dysponowania nim oraz przysługuje mu ochrona prawna właściwa dla tej kategorii. Istotnym elementem związanym z prawem własności jest dziedziczenie. Czy posiadanie własności wiąże się z dziedziczeniem?
Przedmiot dziedziczenia w polskim prawie cywilnym określony jest w Kodeksie cywilnym. Dziedziczeniem objęte są prawa i obowiązki majątkowe, które nie ulegają zniknięciu wraz ze śmiercią osoby, a stanowią dziedzictwo, które przechodzi na spadkobierców. Ważnym elementem jest fakt, że prawo własności może być dziedziczone.
Właściciel nieruchomości po śmierci przechodzi na spadkobierców, którzy w myśl prawa cywilnego dziedziczą całą masę spadkową. Wypożyczona przez właściciela rzecz ruchoma również może zostać dziedziczona, choć inaczej niż w przypadku nieruchomości. Wierzyciele i długi właściciela, które przechodzą na spadkobierców, stanowią tutaj dominujące elementy. Inaczej sprawa wygląda w przypadku praw autorskich czy znaków towarowych, które nie zostają dziedziczone w sposób automatyczny.
Dziedziczenie własności może jednak wiązać się z pewnymi trudnościami. Jeśli bowiem po właścicielu zostaną wierzyciele, a spadek zostanie zadłużony, to może okazać się, że spadkobiercy zamiast otrzymać prawo do wdrożenia w dyspozycję masy spadkowej, będą mieli do czynienia ze spadkiem ujemnym. W takiej sytuacji, spadkobiercy zmuszeni są sięgnąć do swojego majątku i spłacić wierzycieli, by mieć prawo przystąpienia do dziedziczenia masy spadkowej.
Podsumowując, posiadanie własności faktycznie wiąże się z dziedziczeniem. Prawo własności może być dziedziczone na takich samych zasadach, jak wiele innych praw majątkowych. Z wielu powodów dziedziczenie może jednak wiązać się z trudnościami. Spadkobiercy muszą być przygotowani na to, iż dziedziczenie nie zawsze jest łatwe i przynosi korzyści. Porada prawna w takiej sytuacji może okazać się pomocna.
Co się dzieje z własnością po śmierci właściciela?
Każdy z nas ma swoje własne mienie, które składa się z nieruchomości, ruchomości, przedmiotów wartościowych i dziedzictwa rodzinnego. Jednakże, co dzieje się z naszym mieniem, gdy umieramy? Występuje wtedy problem dziedziczenia, który zależy od przepisów prawa cywilnego, lokalnych zasad i własnego testamentu.
Po śmierci właściciela, jego mienie zostaje podzielone na tzw. spadkobierców, zgodnie z przepisami prawa. Spadkobiercy to osoby, które są powołane do dziedziczenia po zmarłym właścicielu i mają prawo dziedziczyć jego mienie. Spadkobiercy są wskazywani na podstawie prawodawstwa lub testamentu sporządzonego przez zmarłego właściciela.
W przypadku braku testamentu, spadkobiercy zostaną wyznaczeni zgodnie z przepisami prawa. Rodzina, jak małżonek, dzieci lub wnuki, zazwyczaj są uznawani za najbliższych spadkobierców. W przypadku braku rodziny, mienie zostanie przejęte przez państwo, zgodnie z przepisami lokalnymi.
Jeśli zmarły właściciel sporządził testament, to spadkobiercy zostaną wskazane w ten sposób. Testament powinien być sporządzony profesjonalnie, tak aby uniknąć późniejszych problemów związanych z jego interpretacją. Testator może rozdzielić swoje mienie na dowolne osoby, a nawet organizacje, takie jak szkoły lub organizacje charytatywne.
Jeden z ważniejszych punktów dotyczących dziedziczenia dotyczy nieruchomości. W przypadku, gdy zmarły właściciel był jedynym właścicielem nieruchomości, to spadkobiercy będą musieli zostać zarejestrowani w księdze wieczystej. Jeśli w nieruchomości była zamieszkiwana indywidualna osoba, to spadkobiercy będą musieli podjąć decyzje, czy chcą zatrzymać nieruchomość lub wystawić ją na sprzedaż.
Inną kwestią są ruchomości, takie jak przedmioty wartościowe lub samochody. Spadkobiercy mają prawo zdecydować, czy chcą zachować te przedmioty lub sprzedać je. W przypadku dziedziczenia dziedzictwa rodowego, spadkobiercy mogą dziedziczyć jedynie część wartości danej rzeczy, natomiast właścicielem wzmacniającej emocje pamiątki pozostaje osoba, która otrzymała ją jako dar.
Warto również wspomnieć o zagadnieniu porozumienia mediacyjnego w sytuacji, gdy spadkobiercy nie są w stanie dojść do porozumienia w kwestii dziedziczenia. W takim przypadku, mediatorzy podejmują próby rozwiązania konfliktu poprzez rozmowy i znalezienie rozwiązania, które będzie korzystne dla wszystkich spadkobierców.
Podsumowując, po śmierci właściciela jego mienie zostaje podzielone na spadkobierców, którzy dziedziczą jego mienie na podstawie prawa cywilnego lub testamentu. Spadkobiercy mogą zdecydować, czy chcą zachować to mienie, czy sprzedać, a także skorzystać z mediatorów w przypadku problemów związanych z dziedziczeniem. Ważne jest, aby mienie było podzielone zgodnie z prawem, tak aby uniknąć późniejszych problemów prawnych.
Jakie ograniczenia wynikają z prawa dziedziczenia?
Prawo dziedziczenia to jedno z podstawowych praw cywilnych, które reguluje kwestie dziedziczenia majątku po zmarłych. Należy zwrócić uwagę na to, że nie jest ono nieograniczone, co oznacza, że istnieją pewne ograniczenia związane z dziedziczeniem. W niniejszym artykule zostaną przedstawione kluczowe ograniczenia wynikające z prawa dziedziczenia.
Pierwsze ograniczenie to zasada zachowku. Na mocy tej zasady, niektórzy krewni zmarłego mają prawo do zachowku, czyli części dziedziczonego majątku, która nie może być pozostawiona innym spadkobiercom. Zgodnie z polskim Kodeksem Cywilnym, mają prawo do zachowku dzieci, małżonek, rodzice i dziadkowie zmarłego, którzy byli na utrzymaniu spadkodawcy. Wysokość zachowku zależy od liczby uprawnionych osób i wartości całego dziedziczonego majątku.
Kolejnym ograniczeniem jest ograniczenie testamentowe. Spadkodawca może oczywiście sporządzić testament, w którym określi, jak ma zostać podzielony jego majątek po śmierci. Jednak w ustawie zapisano, że testament nie może pozbawiać uprawnionych do zachowku krewnych zmarłego ich udziału w dziedziczeniu. Oznacza to, że spadkodawca nie może w testamencie całkowicie wykluczyć ze spadku uprawnionych do zachowku krewnych.
Kolejnym ograniczeniem jest ograniczenie prawne dotyczące nieruchomości dziedziczonej. Zgodnie z polskim prawem, gdy nieruchomość zostanie odziedziczona przez kilka osób, nie można decydować o niej indywidualnie. Każdy właściciel nieruchomości musi uzyskać zgodę pozostałych, jeśli chce dokonać jakiejś zmiany w użytkowaniu, np. wybudować budynek lub podzielić na mniejsze działki.
Ostatnim ograniczeniem jest publiczne dobro. W przypadku, gdy dziedziczone są dobra zabytkowe lub chronione, jak na przykład parki czy lasy, to spadkobiercy są zobowiązani do przestrzegania zasad związanych z zagospodarowaniem i użytkowaniem takiego majątku. Właściciel ma obowiązek zachować dziedzictwo narodowe i chronić spuściznę poprzednich pokoleń.
Podsumowując, prawo dziedziczenia, choć daje spadkobiercom prawo do dziedziczania majątku po zmarłym, nie jest bez ograniczeń. Ustawodawca wprowadził szereg przepisów chroniących prawa uprawnionych krewnych, ochrony nieruchomości, a także publicznego dobra. Dlatego też, warto dokładnie zapoznać się z przepisami prawa, przy dziedziczeniu po bliskiej osobie.
Czy dziedziczenie zawsze jest korzystne?
Dziedziczenie, czyli przeniesienie prawa własności na osoby wskazane przez zmarłego właściciela, jest jednym z podstawowych elementów prawa cywilnego dotyczącego własności. Z reguły dziedziczenie uważane jest za korzystne, ale czy zawsze tak jest?
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na to, że dziedziczenie to proces, który wiąże się z pewnymi kosztami. Wartości majątkowej nabywany przez dziedziców musi być podzielony na części, przez co może dochodzić do sporów i konfliktów w rodzinie. Dziedziczenie może również wiązać się z koniecznością uregulowania zobowiązań zmarłego, co także wpływa na różne aspekty dziedziczenia.
Ponadto, dziedziczenie może być niekorzystne dla dziedziców, gdy zostają obciążeni zobowiązaniami finansowymi lub kredytami zmarłego, a majątku nie wystarcza dla ich pokrycia. W takim przypadku dziedziczenie staje się ciężarem, a nie korzyścią.
Nie można również zapominać o sytuacji, gdy dziedziczenie niekorzystnie wpływa na finansową sytuację dziedziców, którzy po przejęciu spadku zostają narażeni na różnego rodzaju koszty (jak np. podatek od spadku), co może prowadzić do utraty części ich majątku.
Ostatecznie, decyzja o dziedziczeniu zależy od indywidualnych okoliczności każdej sytuacji. Dlatego warto pamiętać, że przed podjęciem decyzji o przyjęciu spadku, należy najpierw dokładnie poznać jego stan faktyczny, a także upewnić się, czy nie będzie on obciążony zobowiązaniami, które przekraczają wartość majątku.
Podsumowując, choć dziedziczenie zazwyczaj kojarzy się z korzyściami, nie zawsze jest takie proste, jak mogłoby się wydawać. Warto dokładnie przeanalizować sytuację przed podjęciem decyzji i skonsultować się z prawnikiem, aby upewnić się, że jest to korzystne dla dziedziców sytuacja.
Podsumowanie i wnioski.
Podsumowanie i wnioski
Własność jest jednym z podstawowych praw wynikających z polskiego systemu prawa cywilnego. Jest to prawo do posiadania i dysponowania rzeczą w sposób wolny i nieograniczony, pod warunkiem nie naruszania praw innych osób czy ogólnie obowiązujących przepisów prawnych.
Własność jest jednym z elementów systemu gospodarczego, który umożliwia rzetelne i płynne funkcjonowanie rynku. Jako taki, jest on niezbędny dla rozwoju gospodarczego, inwestycji i innowacji. Właściciel ma prawo do korzystania z rzeczy, do jej wykorzystywania, sprzedaży, zniszczenia czy zbycia w inny sposób. W wyniku tego, własność jest często ważnym przedmiotem transakcji handlowych, jak również umów i dziedziczenia.
Własność może być nabyta na różne sposoby, np. poprzez dział spadku, nabycie za pomocą przeniesienia własności, czy też na podstawie umowy. Ponadto, należy pamiętać, że własność może być ograniczona na mocy przepisów prawa np. przez ograniczenia wynikające z praw autorskich, ograniczenia wynikające z ustawów o ochronie środowiska, czy ograniczenia wynikające z umów zaoferowanych przez dostawców energii elektrycznej, gazu, wody itp.
Prawo własności może być również ograniczane przez przepisy prawa, które nakładają obowiązki na właścicieli w zakresie ochrona środowiska, konserwacji zabytków itp. Należy pamiętać, że ograniczenia te są ważne dla ochrony wartości rzeczowej danego majątku, zapobiegając jego degradacji i utracie wartości.
W celu ochrony własności istnieją różne środki, np. egzekucyjne, ochronne oraz środki administracyjne. Egzekucja ma na celu zabezpieczenie długu z majątku dłużnika, zaś środki ochronne są przeznaczone do ochrony samej własności. Środki administracyjne, jak sama nazwa wskazuje, są wykorzystywane przez administrację publiczną do przestrzegania regulacji prawnych związanych z nieruchomościami, np. w przypadku kwestii związanych z planowaniem przestrzennym, czy też klasyfikacji gruntów.
Ogólnie rzecz biorąc, prawo własności jest ściśle związane z kwestiami związanymi z gospodarką, inwestycjami i potencjałem rozwojowym kraju. Jako takie, jest to niezbędne w każdej demokratycznej i rozwijającej się gospodarce. Właściciel ma prawo do korzystania z własnej własności, dbania o nią i przekazywania jej innym. Jednocześnie, należy pamiętać o obowiązkach związanych z ochroną własności oraz innych praw i przepisów wynikających z ustawodawstwa polskiego.
