Co to jest zapis windykacyjny?
Zapis windykacyjny to jedna z umów, które mogą zostać zawarte pomiędzy dłużnikiem, a wierzycielem w celu uregulowania długu. Zapis taki umożliwia osobie dłużnej skorzystanie z uprzywilejowanej pozycji w przypadku swojej śmierci, w wyniku czego osoba wierzyciela ma wtedy większe szanse na odzyskanie swojego długu.
W przypadku umów zapisu windykacyjnego można wyróżnić dwie formy:
– Zapis książkowy – przewiduje on przekazanie określonych rzeczy lub sumy pieniężnej na rzecz wierzyciela w przypadku zgonu dłużnika;
– Zapis testamentowy – polega natomiast na przepisaniu przez dłużnika swojego prawa do otrzymania spadku na rzecz wierzyciela.
Zapis książkowy jest formą umowy, która jest zawierana w formie dokumentu notarialnego. Dokument ten może zawierać określenie przysługującej wierzycielowi sumy pieniężnej lub przedmiotu majątkowego, ale również może zawierać oświadczenie osoby dłużnej, że daje w zamian za dług prawo do otrzymania spadku. Zapis taki może obejmować część spadku lub cały spadek, a zależy to od uzgodnień pomiędzy dłużnikiem i wierzycielem.
Zapis testamentowy jest formą umowy, która jest zawierana w formie aktu notarialnego oraz testamentu. Umowa ta przekazuje wierzycielowi prawo do otrzymania określonej części spadku lub całego spadku po zgonie dłużnika. W przypadku zapisu testamentowego nie ma konieczności zawierania umowy osobno, co znacznie ułatwia skorzystanie z tej formy windykacji.
Ważne jest również to, że zapis windykacyjny może zostać dokonany przez dłużnika tylko wtedy, gdy spadek jest jeszcze nieotwarty. W przypadku, gdy spadek już został otwarty, a więc osoba zmarła, dłużnik nie ma możliwości przepisania swojego prawa do otrzymania spadku na rzecz wierzyciela. Dlatego też zaleca się, aby zawarcie takiej umowy zostało przeprowadzone z odpowiednim wyprzedzeniem, co pozwoli na uniknięcie nieporozumień i trudności w odzyskaniu długu.
Zapis windykacyjny stanowi ciekawą i skuteczną formę uregulowania długu, szczególnie w sytuacjach, gdy dłużnik nie ma możliwości spłaty zobowiązania ze swojego majątku. Jednakże przed podjęciem decyzji o zawarciu takiej umowy należy dokładnie rozważyć wszystkie warianty rozwiązania sytuacji i skonsultować się z doświadczonym prawnikiem specjalizującym się w dziedzinie prawa spadkowego.
Kto może być zapisobiercą w wyniku zapisu windykacyjnego?
Kwestia zapisów windykacyjnych, a w szczególności zapisobierców, jest często poruszana w kontekście sporów majątkowych, zwłaszcza dotyczących dziedziczenia. Dlatego też warto na początku zdefiniować, czym w ogóle jest zapis windykacyjny.
Zapis windykacyjny to forma darowizny, w której darczyńca zobowiązuje siebie lub inną osobę do wynagrodzenia wierzyciela w przypadku wypłacalności dłużnika. Oznacza to, że jeśli dłużnik będzie w stanie spłacić swoje zobowiązania, darczyńca zapisu windykacyjnego nie traci na tym nic, natomiast w przypadku niewypłacalności dłużnika, wierzyciel może dochodzić swoich praw od osoby zobowiązanej w zapisie.
W tym kontekście zasadnicze znaczenie mają zapisobiercy – osoby, które otrzymują zadłużenie wynikające z zapisu windykacyjnego. Zgodnie z art. 945 Kodeksu cywilnego zapisobiercami mogą być: osoby fizyczne, osoby prawne oraz fundacje. W praktyce, do zapisów windykacyjnych najczęściej są zapisywane osoby fizyczne.
Ważne jest też zaznaczenie, że aby osoba została zapisobiercą w wyniku zapisu windykacyjnego, musi to wynikać jasno z treści samego zapisu. Oznacza to, że osoba, która nie jest wymieniona w zapisie, nie zostanie uznana za zapisobiercę, chociaż może mieć inne roszczenia wobec dłużnika.
Co ciekawe, zapis windykacyjny może być skierowany również na rzecz osoby trzeciej, a nie tylko wierzyciela. Często zdarza się, że darczyńca chce wynagrodzić osobę za określone zadłużenie, do którego może dojść w przyszłości. W takim przypadku zapisobiercą staje się właśnie ta osoba trzecia, która ma otrzymać wynagrodzenie za oczekiwane zadłużenie.
Podsumowując, zapis windykacyjny to innowacyjna forma darowizny, która pozwala na zabezpieczenie wierzyciela w przypadku niewypłacalności dłużnika. Warto zaznaczyć, że zapisobiercami w wyniku zapisu windykacyjnego mogą być osoby fizyczne, osoby prawne oraz fundacje, a aby osoba mogła otrzymać wynagrodzenie wynikające z zapisu, musi być wyraźnie wymieniona w jego treści.
W jakich przypadkach stosuje się zapis windykacyjny?
Zapis windykacyjny, zwany również podzielnym lub zwykłym, jest jednym z najczęściej stosowanych narzędzi w dziedzinie prawa spadkowego. Służy on do zachowania pewnych składników majątkowych na rzecz osoby trzeciej, która otrzyma je po śmierci darczyńcy albo dziedzica, z pewnymi ograniczeniami i zastrzeżeniami. Warto zaznaczyć, że zapis windykacyjny nie jest formą dziedziczenia, a jedynie umową podarunkową, która uwzględnia przyszłe dziedziczenie.
Zapis windykacyjny może zostać wskazany w testamencie lub oświadczeniu o charakterze testamentowym i obejmuje określoną cześć majątku. Darczyńca, który umieszcza go w dokumencie testamentowym lub oświadczeniu, może zrezygnować z przysługujących mu praw, tj. z prawa do dysponowania składnikiem majątku, które zostaną przekazane na rzecz osoby trzeciej. W przypadku zapisu windykacyjnego przepychana jest nadmierna część majątku, co umożliwia dziedziczenie przez spadkobierców części majątku pozostawionej przez darczyńcę.
Zapis windykacyjny jest szczególnie przydatny w przypadkach, gdy spadkobiercy trzeci mają pewne roszczenia wobec ich udziału w spadku lub gdy mają z nimi przepychania. W przypadku zapisu windykacyjnego takie roszczenia i przepychania zostają wyeliminowane, co pozwala na uniknięcie nieporozumień i sporów między spadkobiercami. Warto również zaznaczyć, że zapis windykacyjny może być stosowany także w ramach umowy dary, jeżeli zdarza się, że darczyńca chce przekazać swój majątek na rzecz osoby trzeciej bez naruszania praw spadkobierców.
Zapis windykacyjny jest też przydatny w przypadku, gdy jeden z spadkobierców chce przekazać swój majątek na rzecz innego spadkobiercy, ale nie chce, aby dokonanego przepisu można było uchylić w przyszłości. W takim przypadku zapis windykacyjny pozwala na zachowanie składników majątkowych na rzecz osoby trzeciej, która będzie miała prawo do korzystania z nich podczas trwania swojego życia lub przez określony czas po śmierci darczyńcy.
Podsumowując, zapis windykacyjny jest narzędziem prawnym, które pozwala na zabezpieczenie składników majątkowych na rzecz osoby trzeciej, która otrzyma je po śmierci darczyńcy lub dziedzica. Jest to szczególnie przydatne narzędzie w przypadku przepychań między spadkobiercami lub roszczeń dotyczących udziału w spadku. Warto pamiętać, że umowa taka nie jest formą dziedziczenia, ale jedynie formą umowy podarunkowej, co umożliwia dziedziczenie pozostałej części majątku przez spadkobierców.
Jakie są rodzaje zapisów windykacyjnych?
W dziedzinie prawa spadkowego jednym z istotnych elementów stanowiących o zabezpieczeniu dziedzictwa jest rodzaj zapisu windykacyjnego. Zapis taki ma na celu zapewnienie dziedzicom określonych świadczeń, na przykład w ramach zobowiązań z tytułu spadku. W niniejszym artykule omówimy rodzaje takich zapisów, ich charakterystykę oraz sposoby ich stosowania.
Na wstępie należy zaznaczyć, że zapis windykacyjny to zapis przewidujący określone uprawnienia dla jednego lub kilku spadkobierców na rzecz innych spadkobierców bądź osób trzecich. Zapisy takie są zawsze umieszczane w testamencie przez spadkodawcę i według przepisów ustawy podlegają zwolnieniu od podatku.
Istnieje kilka rodzajów zapisów windykacyjnych. Pierwszym z nich jest zapis windykacyjny z zachowaniem porządku dziedziczenia. W takim zapisie spadkobierca otrzymuje określoną wartość, która jest uzależniona od wartości spadku, który jest mu przypisany. Wartość ta może być mniejsza lub większa od wartości dziedziny, w zależności od woli spadkodawcy.
Kolejny rodzaj zapisu to zapis windykacyjny bez zachowania porządku dziedziczenia. W takim przypadku dany spadkobierca otrzymuje określone, wyodrębnione z masy spadkowej (na przykład nieruchomość lub kwotę pieniężną). Wartość ta jest odbierana przez spadkobiercę niezależnie od tego, czy otrzymał już swoją dziedzinę.
Innym rodzajem zapisu windykacyjnego jest zapis z dożywociem. Spadkobierca otrzymuje określone świadczenie natychmiast po śmierci spadkodawcy, ale równocześnie jest zobowiązany do utrzymywania spadkodawcy, w postaci na przykład miejsca zamieszkania i opieki nad nim.
Ostatnim rodzajem zapisu windykacyjnego są zapisy windykacyjne w formie świadczeń okresowych. W takim przypadku spadkobiercy otrzymują regularne świadczenia od osoby zobowiązanej, na przykład od spółki czy spadkodawcy. Wysokość i okresowość takich świadczeń towarzyszących przemijaniu czasu powinny być ściśle określone i uzgodnione między stronami.
Wniosek jest jasny. Wprawdzie zapisy windykacyjne stanowią istotny element zabezpieczenia dziedzictwa, jednak ich skomplikowany charakter oraz kombinacje pomiędzy różnymi elementami takiego zapisu mogą powodować problemy w jego stosowaniu. Dlatego warto skorzystać z pomocy profesjonalnego prawnika, który pomoże nam w sporządzeniu testametu zawierającego zapisy windykacyjne zgodnie z prawem.
Czym różni się zapis windykacyjny od zapisu zwykłego?
Zapis windykacyjny oraz zapis zwykły to dwa rodzaje zapisów, jakie można dokonać w testamencie. Oba zapisy mogą zostać zawarte w dokumencie notarialnym lub ręcznie napisanym testamencie, o ile ten spełni wymagania formalne. Jednakże, istnieją między nimi istotne różnice, zarówno w sferze prawniczej jak i faktycznej.
Zapis zwykły to forma testamentu, która jest znana większości z nas. Polega na tym, że spadkodawca wskazuje w nim, kto ma otrzymać jaki przedmiot, a także kto ma być wyznaczony na spadkobiercę. Zapis zwykły może zostać zawarty w dowolnej formie testamentowej, jednakże do jego ważności wymaga on spełnienia określonych przesłanek formalnych, tj. musi on zostać sporządzony przez osobę mającą pełną zdolność do czynności prawnych, musi być datowany oraz podpisany własnoręcznie przez testatora.
Zapis windykacyjny z kolei stanowi odmienne podejście do dziedziczenia. Polega on na tym, że spadkodawca przekazuje swój majątek testatorom, którzy w stosunku do niego mają obowiązek wykonywać określone czynności związane z jego windykacją. Celem takiego rozwiązania jest zapewnienie wierzycielom spadkodawcy zadośćuczynienia z tytułu zobowiązań, co w praktyce oznacza, że to wierzyciele działają jako beneficjenci testamentu. Zapis windykacyjny również musi zostać sporządzony w formie testamentowej, jednakże musi on posiadać specjalne wymagania formalne.
Jedną z kluczowych cech zapisu windykacyjnego jest to, że testatorzy nie stanowią spadkobierców, a jedynie mają obowiązek dokonania windykacji w imieniu spadkodawcy. Mają oni prawo do wynagrodzenia za swoją pracę, które jest traktowane jako pierwszeństwo przed prawami spadkobierców. Wierzyciele, którzy zostali objęci zapisem windykacyjnym, nie mogą jednak ingerować w prawa i obowiązki wynikające z praw dziedziczenia. Ich zadaniem jest przejęcie majątku spadkowego i dokonanie działań mających na celu zaspokojenie swoich wierzytelności.
Podsumowując, zapis windykacyjny stanowi jedno z narzędzi, jakie mają wierzyciele do sprostowania swoich roszczeń. Różni się od zapisu zwykłego tym, że nie stanowi on formy dziedziczenia, a jedynie narzędzia pozwalającego na przeprowadzenie skutecznej windykacji długu. Warto jednak pamiętać, że stosowanie takiego rozwiązania wymaga od spadkodawcy spełnienia określonych wymagań formalnych oraz uzgodnienia z beneficjentem zapisu szczegółów dotyczących jego konstrukcji i zasad funkcjonowania.
Jakie są wymagane elementy zapisu windykacyjnego?
Wymagane elementy zapisu windykacyjnego
Zapis windykacyjny to umowa zawarta między dłużnikiem a wierzycielem, która umożliwia spłatę długu w ratach. Zapis taki może zostać zastosowany w przypadku zadłużenia z tytułu spadku, jednak musi on spełniać określone wymagania. Poniżej omówię, jakie są niezbędne elementy zapisu windykacyjnego w kontekście dziedziczenia.
1. Określenie stron umowy – zapis windykacyjny musi zawierać imiona, nazwiska oraz adresy dłużnika oraz wierzyciela. Osoby te muszą być w stanie prawnym do zawierania umów oraz muszą wyrazić zgodę na treść umowy.
2. Opis elementów umowy – zapis windykacyjny musi zawierać opis elementów umowy, w tym kwoty zadłużenia, okresu spłaty, wysokości rat oraz odsetek. Powinien również precyzyjnie określać warunki spłaty rat, w tym daty wymagalności i sposób wpłaty rat.
3. Jawnie określony cel – zapis windykacyjny musi być założony w celu uregulowania długu, który powstał wskutek dziedziczenia. Oznacza to, że kwota zadłużenia musi wynikać z umowy spadkowej lub z orzeczenia sądu.
4. Cechy szczególne – umowa musi zawierać oznaczenie, że ustanawia ona zapis wstędny, która powinna być złożona w formie aktu notarialnego. Dodatkowo, powinna określać, kto będzie dokonywał ewentualnych regulacji zapisu, jeśli będzie to konieczne.
5. Podpis strony – ostatnim wymogiem jest podpis obu stron. Podpis dłużnika musi być poświadczony przez notariusza.
Przed podpisaniem zapisu windykacyjnego warto zastanowić się nad konsekwencjami takiej umowy oraz dokładnie przemyśleć przedstawione w niej warunki spłaty długu. Niestosowanie się do założeń umowy może przynieść wiele problemów, dlatego warto zwrócić szczególną uwagę na wszystkie wymagane elementy.
Podsumowując, zapis windykacyjny w dziedzinie spadkowej musi spełniać szereg wymogów. Obecność wszystkich wymaganych elementów, takich jak opis elementów umowy, jasno określony cel czy podpisy stron, jest niezbędna dla uznania takiej umowy za ważną. Przed podpisaniem zapisu warto dokładnie przemyśleć jego treść oraz skorzystać z pomocy notariusza, który udzieli rzetelnej porady i wyjaśni wszelkie wątpliwości.
Czy zapis windykacyjny wymaga zgody spadkodawcy?
W kontekście prawa spadkowego, zapis windykacyjny jest zapisem w testamencie, gdzie spadkodawca zobowiązuje swojego spadkobiercę do wykonania określonych czynności na rzecz osoby trzeciej. W zapisie tym spadkodawca mógłby np. przewidzieć, że dany spadkobierca jest zobowiązany do wpłacenia określonej kwoty na konto konkretnej osoby lub organizacji. Często taki zapis stanowi również sposób ograniczenia wolności dyspozycji spadkiem przez spadkobiercę.
Jednakże, pojawia się pytanie, czy zapis windykacyjny wymaga zgody spadkodawcy? Odpowiedź na to pytanie jest złożona i zależy od licznych okoliczności.
Po pierwsze, na takie pytanie należy odpowiedzieć, kto ma prawo decydowania o zapisie windykacyjnym. Zartość testamentu jest zasługą woli spadkodawcy, którą stanowi za jego życia. Na podstawie art. 945 Kodeksu Cywilnego, spadkodawca ma prawo dysponować swoim majątkiem po śmierci w dowolny sposób, przy czym musi przestrzegać jednak pewnych ograniczeń, jakie stanowią przepisy prawa. Wobec tego, to spadkodawca ma właściwość decydowania o tym, co zostanie zawarte w testamencie i o zapisie windykacyjnym w szczególności.
Jednakże zdarza się również, że spadkodawca przed śmiercią udziela spadkobiercy wyraźnie sformułowanej propozycji zawarcia takiego zapisu w testamencie. W takim przypadku, spadkobierca może zaproponować taki zapis windykacyjny w testamencie, dosłownie odtwarzając wolę spadkodawcy. Wówczas nie jest wymagana zgoda spadkodawcy na umieszczenie takiego zapisu w testamencie, ponieważ spadkodawca wyraził zgodę na to już przed swoją śmiercią.
Warto jednak pamiętać, że zapis windykacyjny może naruszać dobry powszechnie obowiązujący porządek prawny lub ograniczać wolności ostatniej woli spadkodawcy. Często w polskim prawie, takie zapisy windykacyjne powodują pytaniew kontekście przepisów prawa spadkowego. W przypadku jakiejkolwiek wątpliwości co do dopuszczalności oraz treści zapisu windykacyjnego, warto skonsultować się z doświadczonym prawnikiem, który doradzi jak postępować.
Podsumowując, zapytanie czy zapis windykacyjny wymaga zgody spadkodawcy jest bardzo zależne od kontekstu i sytuacji. W wielu przypadkach, umieszczenie takiego zapisu w testamencie wymaga udzialu spadkodawcy. W sytuacji braku jasnej sytuacji jednak, warto zgłosić się do prawnika celem poradzenia, która droga jest najkorzystniejsza.
Czy zapis windykacyjny można zmienić?
Zapis windykacyjny to forma zabezpieczenia długu, która polega na przekazaniu przez dłużnika majątku na rzecz wierzyciela w przypadku niemożności spłaty zadłużenia. Zapis ten ma charakter dziedziczenia zastępczego i obowiązuje nawet jeśli w testamencie lub na podstawie ustawy wskazani zostali inni spadkobiercy.
Należy jednak zauważyć, że zapis windykacyjny jest jedynie formą przymusu majątkowego, a nie prawem do dziedziczenia, co oznacza, że nie daje on wierzycielowi prawa do wyboru spadkobiercy. Innymi słowy, wierzyciel otrzymuje jedynie to, co wcześniej zostało przeznaczone na jego rzecz i tylko w przypadku, gdy dłużnik nie pozostawił innej własności lub spadkobiercy uprawnionych do dziedziczenia.
Z miejscem, w którym zapis windykacyjny został dokonany, wiąże się kolejne ważne zagadnienie. Zgodnie z zasadami dziedziczenia, właściciel nieruchomości nie może przysporzyć spadkobiercom świadczenia z takiej nieruchomości, o którym nie wiedzą. W celu uniknięcia tej sytuacji konieczne jest dokonanie zapisu windykacyjnego w testamencie lub poza nim, w formie aktu notarialnego i umieszczenia w rejestrze windykacyjnym.
Zapis windykacyjny może być zmieniony, jednakże muszą na to zgodzić się dłużnik i wierzyciel. Zmiana ta nie może jednak odbyć się tylko wewnętrznie między stronami, ale powinna zostać zatwierdzona przez sąd. W celu zmiany zapisu windykacyjnego należy przedstawić odpowiednie dokumenty i uzasadnienie tej decyzji.
Należy jednak pamiętać, że w przypadku dokonania zmiany w zapisie windykacyjnym dłużnik nie może próbować ukryć majątku przed wierzycielem. Jeśli ma miejsce taki przypadek, to wierzyciel może podjąć działania prawne przeciwko dłużnikowi.
Podsumowując, zapis windykacyjny to forma zabezpieczenia długu, która na zasadzie dziedziczenia zastępczego przekazuje na rzecz wierzyciela majątek dłużnika w razie niemożności spłaty zadłużenia. Ta forma przymusu majątkowego może być zmieniana za zgodą obu stron, jednakże zatwierdzenie takiej decyzji powinno nastąpić przez sąd.
Co się dzieje w przypadku gdy spadkodawca zapisze więcej niż faktycznie może oddać?
W przypadku, gdy spadkodawca zapisze więcej niż faktycznie może oddać, może pojawić się sytuacja, w której zapisy te przekroczą wartość dedykowaną dla dziedziców ustawowych i testamentowych. W takim przypadku konieczne jest przeprowadzenie działań zmierzających do uregulowania takiej sytuacji zgodnie z przepisami prawa spadkowego.
Zgodnie z art. 977 kodeksu cywilnego, spadkodawca może przekazać na rzecz osoby trzeciej, poprzez zapis zwykły, nie więcej niż połowę wartości swojego majątku. W sytuacji, gdy zapis przekracza 50% wartości majątku spadkodawcy, wówczas staje się on nieważny. Oznacza to, że osoba uposażona w taki sposób nie uzyska takiego zapisu, zgodnie z postanowieniami ustawy o dziedziczeniu.
Warto nadmienić, że nie chodzi tutaj o to, że osoby trzecie nie mają możliwości otrzymania dodatkowych środków finansowych od spadkodawcy. Możliwe jest to poprzez inny rodzaj umów kontraktacyjnych, takich jak darowizny lub zapisy ustanowione w umowie o dożywocie.
Zapis testamentowy, który przekracza połowę wartości majątku spadkodawcy, może być ważny jedynie w sytuacji, gdy pozostawiający spadkobiercom ustawowym zapewni bezpieczną egzystencję, korzystając z drugiej połowy pozostałego dorobku materialnego. Oznacza to, że zapis taki musi spełnić wymóg uzasadnienia, co jest oceniane przez sąd, w przypadku braku takiego postanowienia.
Zapis przekraczający połowę wartości majątku będzie więc nieważny, o ile nie spełni wymogów ustawowych. Ostatecznie decyzja w tej sprawie należy do sądu, który wziąć pod uwagę wiele okoliczności i argumentów strony. Warto zatem skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w sprawach spadkowych i dziedziczeniu, w celu uzyskania porady i pomocy w przeprowadzeniu postępowania.
Jakie są skutki nieważności zapisu windykacyjnego?
W przypadku sporządzania testamentów często pojawia się kwestia zapisu windykacyjnego. Co to takiego? Otóż zapis windykacyjny to rodzaj zapisu, którego celem jest przekazanie spadkobiercy długu, który spadkodawca miał wobec osoby trzeciej. W przypadku nieważności takiego zapisu, pojawiają się skutki, o których warto wiedzieć.
Przede wszystkim, warto zaznaczyć, że zapis windykacyjny zawarty w testamencie podlega nieważności, gdy uprawiony do dziedziczenia obejmuje dzień sporządzenia testamentu kredyty lub długi. Wówczas, taki zapis zostaje uznany za bezprawny.
Skutki nieważności zapisu windykacyjnego są zróżnicowane. Po pierwsze, spadkobiercy nie staje się wierzycielami osoby, wobec której testator miał dług. Po drugie, jeśli zapis ten stanowił jakiś rodzaj rekompensaty lub wynagrodzenia dla uprawnionego do dziedziczenia, takie roszczenie przestaje istnieć. Oznacza to, że spadkobierca nie będzie miał prawa do wypłaty wynagrodzenia z tytułu długu, który zapisany był na jego rzecz.
Jeśli jednak spadkobierca otrzymał już coś w zamian za zapis windykacyjny, np. pieniądze, to wówczas nie musi ich zwracać. To jednak dotyczy tylko takiej sytuacji, w której spadkobierca nic nie wiedział o tym, że zapis był nieważny.
Warto zaznaczyć, że skutki nieważności zapisu windykacyjnego dotyczą wyłącznie postanowień testamentowych. Oznacza to, że jeśli zapis taki został zawarty w umowie spadkowej, będzie on miał ważność zgodnie z prawem cywilnym.
Podsumowując, nieważność zapisów windykacyjnych może prowadzić do różnych skutków w zależności od sytuacji. Warto pamiętać o tym, że każdy przypadek jest inny i należy dokładnie przebadać sytuację, aby w pełni zrozumieć skutki nieważności takiego zapisu. Jednocześnie, zaleca się, aby sporządzając testament, korzystać z pomocy prawnika, który doradzi, jakie zapisy powinny być zawarte w testamencie i jak ich dokładnie sformułować, aby uniknąć różnych nieprzyjemnych konsekwencji.
