Czym jest prawo sygnaturowe?
Prawo sygnaturowe stanowi część prawa autorskiego i odnosi się do sygnatury autora. Sygnatura jest to podpis lub inny znak, którym autor sygnuje swoje dzieło. Prawo sygnaturowe przyznaje autorowi dzieła prawo do kontroli, jakie sygnatury są przyklejane do jego dzieła oraz w jakim celu są one używane.
Prawo to pozwala autorom na ochronę swojej tożsamości oraz na kontrolowanie używania swojego nazwiska lub pseudonimu. Jest to istotne dla artystów, pisarzy, muzyków czy dziennikarzy, którzy chcą kontrolować swoją reputację i sposób, w jaki ich prace są postrzegane.
Prawo sygnaturowe pozwala na poprawę reputacji i utrzymanie rozpoznawalności autora, szczególnie jeśli autor zdecyduje się użyć swojego imienia lub pseudonimu jako marki. Gdy pewna marka staje się równoznaczna z danym autorem, jest to znak, że ten właśnie autor uzyskał nie tylko sławę, ale i pozytywną opinię publiczną.
Prawo sygnaturowe pozwala na używanie podpisu przez innych tylko w przypadkach, gdy autor wyrazi na to zgodę lub jeśli dany użytkownik został uprzednio pozwany. W przypadku nieautoryzowanego użytkowania sygnatury, autor może dochodzić swoich praw przed sądem.
Zaletą prawa sygnaturowego jest nie tylko to, że autor może kontrolować swoją reputację, ale także, że chroni przed nieuprawnionym używaniem podpisu przez osoby, które mogą chcieć wmieszać się w jego reputację. Prawo sygnaturowe pozwala zabezpieczyć reputację autora i utrzymać autentyczność jego dzieł.
Podsumowując, prawo sygnaturowe stanowi ważną część prawa autorskiego i dotyczy kontroli używania sygnatury w celu ochrony tożsamości i reputacji autora. Właściwe wykorzystanie prawa sygnaturowego posiada pozytywne skutki dla autora – pozwala na zyskanie rozpoznawalności oraz utrzymanie pozytywnej opinii publicznej.
Jakie elementy obejmuje umowa licencyjna?
Umowa licencyjna to dokument, który określa warunki korzystania z praw autorskich. Elementy takiej umowy są szczególnie ważne dla wszystkich, którzy chcą legalnie wykorzystywać chronione prawa, zarówno jako licencjat, jak i licencjobiorca. Oto najważniejsze elementy, które obejmuje umowa licencyjna:
1. Strony i przedmiot umowy
Pierwszym elementem umowy licencyjnej jest określenie stron – osoby, które zawierają umowę. Licencjat to osoba lub firma, która posiada prawa autorskie, a licencjobiorca to osoba lub firma, która je wykorzystuje. Następnie w umowie musi zostać określony przedmiot, dla którego udzielana jest licencja – może to być np. książka, film, muzyka, program komputerowy, itp.
2. Zakres licencji
Kolejnym ważnym elementem umowy licencyjnej jest zakres licencji, czyli sposób i cel wykorzystania praw autorskich. Licencjat może udzielić licencji tylko na niektóre prawa, np. na określoną technologię, określoną część dzieła lub dowolnego działania związanego z prawami autorskimi. Zakres licencji musi być określony jednoznacznie, aby uniknąć nieporozumień między stronami.
3. Okres trwania umowy
Każda umowa licencyjna musi określać czas trwania umowy, czyli moment jej rozpoczęcia i zakończenia. Może to być umowa bezterminowa lub umowa na określony czas. Ważne, aby okres ten był dostosowany do potrzeb obu stron.
4. Opłaty licencyjne
Czwarty element to określenie opłat licencyjnych, czyli kwoty, jaką musi zapłacić licencjobiorca za wykorzystanie praw autorskich. Opłaty mogą być stałe lub zmiennoprocentowe i powinny zostać dokładnie określone w umowie.
5. Odpowiedzialność za naruszenia
Element piąty to odpowiedzialność za naruszenia. Licencjat musi określić swoje prawa i obowiązki, a także zdefiniować granice wykorzystywanych przez licencjobiorcę praw oraz zagrożenia wynikające z naruszenia tych praw. W przypadku naruszenia umowy przez licencjobiorcę, licencjat może zdecydować o wygaśnięciu umowy lub dochodzenie roszczeń.
6. Ochrona własności intelektualnej
Ostatnim, ale nie mniej ważnym, elementem umowy licencyjnej jest ochrona własności intelektualnej. Licencjat musi określić w umowie, że posiada pełne prawa do wykorzystywanych przez licencjobiorcę materiałów i nie ma obowiązku zwrotu tych materiałów. Ponadto, musi być określona ochrona w przypadku naruszenia praw autorskich przez osoby trzecie.
Podsumowanie
Umowy licencyjne stanowią ważny element dla wszystkich, którzy chcą legalnie wykorzystywać prawa autorskie. Dlatego każda umowa musi zawierać szereg elementów, od określenia zakresu licencji po opłaty licencyjne. Ważne jest, aby umowa była jednoznaczna i zapewniała ochronę dla obu stron. W ten sposób możliwe jest uniknięcie nieporozumień i zagwarantowanie legalnego korzystania z praw autorskich.
Kiedy i dlaczego korzysta się z umów licencyjnych?
Umowa licencyjna jest jednym z najważniejszych narzędzi, które umożliwiają korzystanie z praw autorskich bądź innych praw własności intelektualnej. W takiej umowie właściciel praw autorskich nazywany licencjodawcą udziela zezwolenia czyli licencji innemu podmiotowi nazywanemu licencjobiorcą na korzystanie z wybranych przez siebie praw autorskich lub innych praw własności intelektualnej. Jednocześnie licencjodawca zachowuje pełną kontrolę nad sposobem korzystania z takich praw, określa warunki i zakres korzystania z niego, żąda wynagrodzenia i określa termin, na jakie zawarta jest umowa.
Istnieją różne powody, dla których korzysta się z umów licencyjnych. Jednym z najważniejszych z nich jest potrzeba zezwolenia na korzystanie z konkretnych praw, których dotyczy dzieło. Bywa, że korzystanie z tych praw jest niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, bądź też w inny sposób związane z działalnością firmy. Warto zwrócić uwagę, że umowa licencyjna pozwala na legalne korzystanie z praw autorskich, co jest szczególnie ważne, jeśli na daną działalność są wymagane zezwolenia lub zgody na korzystanie z oprogramowania, czy innych wytworów intelektualnych.
Innym ważnym powodem, dla którego korzysta się z umów licencyjnych jest ochrona praw autorskich czy też innych praw własności intelektualnej. Pozwala to na kontrolowanie korzystania z danego dzieła, a także na uzyskiwanie wynagrodzenia za jego wykorzystanie. Właściciel praw autorskich może na przykład określić, że użytkownik może korzystać z jego muzyki, filmów lub innych materiałów jedynie w konkretnych celach, np. do celów prywatnej i niekomercyjnej jedynie na własny użytek.
Umowa licencyjna jest też ważnym narzędziem regulującym warunki współpracy, np. pomiędzy producentem oprogramowania a firmą, która chce je wykorzystywać. W ramach takiej umowy określone zostają warunki korzystania z oprogramowania, wymagania techniczne, ograniczenia licencji oraz zasady dotyczące wsparcia technicznego dla użytkowników.
Podsumowując, umowa licencyjna jest kluczowym dokumentem dla właścicieli praw autorskich, które pozwala regulować zasady korzystania z posiadanych przez nich praw, a zarazem na ochronę tych praw i kontrolowanie sposobu ich wykorzystania. Dzięki temu umożliwia ona prowadzenie działalności zgodnej z obowiązującymi przepisami, a także prowadzą do budowania długotrwałych relacji biznesowych na rynku.
Co to jest licencja wyłączna?
Licencja wyłączna jest jednym z rodzajów umów licencyjnych, za pośrednictwem których posiadacz praw autorskich zezwala na korzystanie z utworu wyłącznie jednej osobie (tj. licencjobiorcy), wyłączając tym samym prawo każdej innej osoby do korzystania z tego utworu.
W ramach licencji wyłącznej licencjobiorca otrzymuje nieograniczone prawo wykorzystywania utworu w sposób określony umową, z zastrzeżeniem, że tylko on będzie miał uprawnienia do korzystania z utworu. Oznacza to, że nawet sam autor utworu nie będzie miał prawa korzystania z niego w sposób określony w umowie licencyjnej, chyba że umowa wyraźnie to zezwala.
Wymienione wyżej uprawnienia obejmują m.in. prawo do wydania utworu w dowolnej formie, do jego rozpowszechniania, reprodukowania i odtwarzania w dowolnej liczbie egzemplarzy, a także do tłumaczenia, adaptacji, wykonania publicznego utworu czy utworzenia dzieł zależnych.
W praktyce umowy licencyjne zwykle określają szczegółowo zakres i sposób korzystania z utworu, a także termin i warunki umowy. Licencje wyłączne wymagają od licencjobiorcy zapłaty licencjodawcy określonej opłaty. W zamian za to licencjodawca zobowiązuje się do nieprzeciwstawiania się korzystaniu z utworu przez licencjobiorcę oraz do niedostarczania licencji innym osobom.
Pomimo że licencja wyłączna pozwala na wyłączne korzystanie z utworu przez jedną osobę, to jednak nie oznacza to, że licencjobiorca jest jedynym użytkownikiem utworu. Nadal istnieją sytuacje, w których autor utworu może korzystać z niego bez zgody licencjobiorcy lub uzyskać licencję od innego licencjodawcy. Ponadto, licencja wyłączna nie pozbawia autora prawa do kontroli korzystania z jego utworu, co oznacza, że licencjodawca może w każdej chwili odwołać licencję z powodu naruszenia umowy.
Podsumowując, licencja wyłączna to umowa, na mocy której licencjodawca udziela jednej osobie wyłącznego prawa do korzystania z utworu w określony sposób, wyłączając tym samym korzystanie z niego przez innych. Uprawnienia licencjobiorcy obejmują m.in. prawo do wydania, reprodukcji, otwarzania, tłumaczenia i adaptacji utworu, a także poniesienie określonej opłaty licencyjnej. Mimo to, licencja wyłączna nie oznacza, że licencjobiorca jest jedynym użytkownikiem utworu, a autor utworu nadal posiada pewne prawa do utworu i kontroluje jego korzystanie.
Jakie są rodzaje licencji?
Kiedy autor tworzy dzieło, zamierza on często sprzedać lub udzielić licencji na jego wykorzystywanie innej osobie lub przedsiębiorstwu. Właśnie w tym momencie pojawia się kwestia rodzajów licencji, które pozwolą korzystać z utworów właściwym osobom na odpowiednich zasadach.
Istnieją trzy główne rodzaje licencji: ekskluzywne, nieekskluzywne i bezpłatne.
licencja ekskluzywna
Licencja ekskluzywna jest jedną z najbardziej zaawansowanych form licencji, która przekazuje prawa do utworu tylko jednej osobie – posiadaczowi licencji. Zazwyczaj takie licencje są wykorzystywane w przypadku tworzenia filmów, programów telewizyjnych i innych projektów artystycznych. Licencje ekskluzywne dają posiadaczowi pełne prawo do wykorzystywania dzieła, włącznie z przenoszeniem praw na inne osoby lub przedsiębiorstwa.
Licencja nieekskluzywna
Licencja nieekskluzywna przekazuje wiele right do twórcy, ale pozwala też na wykorzystanie dzieła przez innych. W przypadku kiedy autor wykorzysta taką formę licencji, będzie mieć możliwość korzystania z dzieła i zezwolenia na jego wykorzystanie przez osoby trzecie. Takie licencje najczęściej występują w przypadku muzyki, filmów, literatury, fotografii czy grafik.
Licencja bezpłatna
Licencja bezpłatna może okazać się najlepszym rozwiązaniem w przypadku, kiedy autor chce umożliwić use od utworu innym osobom za darmo lub na zasadach określonych przez autora. Na przykład, autor może udzielić licencji Creative Commons, która pozwoli na darmowe wykorzystywanie dzieła przez osoby trzecie, pod warunkami określonymi przez autora dzieła.
Podsumowując, wybór rodzaju licencji należy do autora, który dobierze odpowiednią formę w zależności od własnych oczekiwań i celów. Niezależnie od wyboru ważne jest, żeby licencja została określona w sposób jasny i precyzyjny, tak aby żadna ze stron nie poczuła się zaniedbana lub zawiedziona.
Jakie prawa posiada licencjobiorca?
Umowy licencyjne to jedna z najważniejszych form pośredniczenia we własności intelektualnej, które umożliwiają własność jednego lub więcej praw autorskich przez inną osobę lub firmę. Taki proces wymaga podpisania umowy licencyjnej pomiędzy właścicielem a licencjobiorcą, w której precyzowane są warunki dotyczące korzystania z własności intelektualnej. W ramach omawianej w tej kategorii umowy ustalany jest zakres praw, którymi dysponować będzie licencjobiorca. Oto ich szczegółowa lista:
1. Prawo do korzystania z własności intelektualnej
Najważniejszym prawem, jakie posiada licencjobiorca jest prawo do korzystania z określonej własności intelektualnej. Oznacza to, że zgodnie z zawartą umową licencyjną licencjobiorca ma prawo do wykorzystania własności intelektualnej oraz jej elementów na określonych warunkach.
2. Prawo do reprodukcji
Prawo do reprodukcji dotyczy możliwości powielania utworu. Licencjobiorca ma prawo do dokonywania kopii własności intelektualnej, ale podlega to określonym warunkom, które zostały ustalone w umowie licencyjnej.
3. Prawo do dystrybucji
Prawo do dystrybucji pozwala na sprzedaż lub rozpowszechnianie produktów, które posiadają utwór wykorzystany w umowie licencyjnej. Właściciel praw autorskich zwykle wyznacza określone granice dotyczące dystrybucji swojego produktu, wliczając w to ceny, warunki sprzedaży oraz sposoby dystrybucji.
4. Prawo do wykonania publicznego
Prawo do wykonania publicznego dotyczy publicznego wykonywania utworu, zarówno w jego pierwotnej postaci, jak i w formie zmienionej. Oznacza to w praktyce, że licencjobiorca ma prawo do wykonania utworu dla publiczności, takiej jak np. audytorium na koncercie lub czytelnicy w bibliotece.
5. Prawo do modyfikacji
Licencjobiorca nie może dokonywać jakichkolwiek zmian w oryginalnym utworze bez uzyskania zgody właściciela praw autorskich. Niemniej jednak umowa licencyjna może umożliwiać modyfikację utworu na podstawie określonej formy.
Podsumowując, umowa licencyjna nadaje licencjobiorcy szereg praw, które pozwalają na wykorzystanie określonych w niej elementów własności intelektualnych w ramach postanowionych warunków. Prawa te obejmują m.in. prawo do korzystania z utworu, do jego reprodukcji, dystrybucji, wykonania publicznego oraz określone możliwości dokonywania modyfikacji oryginalnego dzieła. Przy zawieraniu umowy licencyjnej, ważne jest, aby zwrócić szczególną uwagę na określenie zakresu i granic posiadanych praw, jak również na uzgodnienie szczegółowych warunków realizacji umowy oraz sposobu jej weryfikacji w przypadku nieprzestrzegania postanowień.
Jakie obowiązki ma licencjobiorca?
Licencja autorska to umowa, na mocy której autor lub posiadacz praw autorskich (licencjodawca) wyraża zgodę na korzystanie z utworu przez inny podmiot (licencjobiorca). Oznacza to, że licencjobiorca otrzymuje uprawnienia do wykorzystania określonych elementów utworu, przy czym licencjodawca zawsze pozostaje właścicielem praw autorskich do dzieła.
Jakie obowiązki ma licencjobiorca? Przede wszystkim musi przestrzegać warunków umowy licencyjnej. Licencja autorska to zwykle sprecyzowana umowa, w której określa się dokładnie, na czym polega prawa i ograniczenia licencjodawcy.
Głównym obowiązkiem licencjobiorcy jest w związku z tym zachowanie się zgodnie z zasadami określonymi w umowie. Powinien on m.in. stosować się do ograniczeń w zakresie czasu i miejsca korzystania z utworu, jakie zostały nakreślone w umowie licencyjnej. Nie może również korzystać z utworu w inny sposób, niż to jest dopuszczalne w umowie.
W przypadku wykorzystania utworu przez licencjobiorcę w sposób wykraczający poza zaakceptowane w umowie ramy, licencjodawca może dochodzić wynikających stąd roszczeń. Do typowych roszczeń licencjodawcy można zaliczyć żądanie zapłaty odszkodowania, wyrządzonej szkody lub podjęcia działań naprawczych. Warto o tym pamiętać, ponieważ służą one ochronie praw autorskich i minimalizacji ryzyka w przypadku umów licencyjnych.
Kolejnym obowiązkiem licencjobiorcy jest to, aby umiejętnie chronić pomysły, umowy oraz koncepcje zawarte w umowie licencyjnej. Ma to na celu ochronę również przed ewentualnym właścicielem praw autorskich oraz przed osobami trzecimi.
W ramach swoich obowiązków licencjobiorca powinien również dbać o sprawy techniczne związane z wykorzystaniem utworu, takie jak np. zabezpieczanie utworu przed kopiowaniem i rozpowszechnianiem. Należy tutaj pamiętać, że w dobie Internetu i cyfryzacji utworów elektronicznych, ochrona utworu jest trudniejsza, ale staje się zupełnie konieczna.
Podsumowując, obowiązki licencjobiorcy w ramach umów licencyjnych obejmują przede wszystkim przestrzeganie warunków umowy, ochronę pomysłów i umów zawartych w ramach umowy oraz dbanie o sprawy techniczne związane z wykorzystaniem utworu. Licencjobiorca ma szansę na korzystanie z utworu w sposób zgodny z prawem, ograniczony licencją. Wzajemne zrozumienie między licencjodawcą a licencjobiorcą i uzgodnione zasady korzystania z utworu pozwala na pełne wykorzystanie jego wartości i innowacji, nie łamiąc jednak zasad prawa autorskiego.
Jakie konsekwencje niesie naruszenie umowy licencyjnej?
Naruszenie umowy licencyjnej wiąże się z szeregiem konsekwencji, które mogą być poważne i kosztowne dla naruszyciela. Umowa licencyjna jest umową, w której posiadacz praw autorskich udziela innemu podmiotowi prawa do korzystania z tych praw na określonych warunkach.
W przypadku naruszenia umowy licencyjnej przez licencjobiorcę, właściciel praw autorskich może podjąć wiele działań, aby zabezpieczyć swoje prawa. Pierwszą konsekwencją może być wstrzymanie lub ograniczenie dalszego korzystania z praw autorskich, na które uprawniony jest licencjobiorca. To oznacza, że licencjobiorca zostaje pozbawiony prawa do korzystania z utworów, mimo że wcześniej posiadał licencję na ich wykorzystywanie.
Inną konsekwencją jest roszczenie odszkodowawcze. Właściciel praw autorskich może żądać od licencjobiorcy wypłaty odszkodowania za naruszenie umowy licencyjnej. Wysokość odszkodowania może być różna i wynikać z wielu czynników, takich jak rodzaj i rozmiar szkody, czas trwania naruszenia oraz wartość utworów.
Naruszenie umowy licencyjnej może również prowadzić do postępowania sądowego. Właściciel praw autorskich może wnieść pozew przeciwko licencjobiorcy i żądać przed sądem naprawienia wyrządzonej szkody. W przypadku wygranej sprawy, licencjobiorca może zostać zobowiązany do zapłacenia odszkodowania i pokrycia kosztów procesu.
Dodatkowo, naruszenie umowy licencyjnej może mieć negatywne skutki dla reputacji firmy lub osoby, która naruszyła umowę. Jeśli naruszenie stanie się powszechnie znane, może to wpłynąć na postrzeganie firmy przez klientów i potencjalnych inwestorów.
Wnioskując, naruszenie umowy licencyjnej wiąże się z poważnymi konsekwencjami dla licencjobiorcy, takimi jak utrata prawa do korzystania z praw autorskich, odszkodowania, postępowanie sądowe oraz negatywny wpływ na reputację. Warto więc przestrzegać umów licencyjnych i unikać naruszania praw autorskich, aby uniknąć kosztownych i szkodliwych skutków.
Kiedy powinno się skorzystać z pomocy prawnika przy zawieraniu umów licencyjnych?
Umowy licencyjne są stosunkowo powszechne w dzisiejszych czasach, szczególnie w kontekście dziedziny prawa autorskiego. Wiele osób decyduje się na zawarcie takiej umowy, aby uzyskać licencję na wykorzystanie pewnego rodzaju twórczości, takiej jak utwory muzyczne, filmy, fotografie, czy też oprogramowanie komputerowe. Jednakże, nie każdy przeciętny użytkownik jest w stanie dokładnie zrozumieć skomplikowane kwestie prawne, które są związane z zawieraniem takich umów. Dlatego też, w wielu sytuacjach, warto rozważyć skorzystanie z pomocy prawnika przy podpisywaniu umowy licencyjnej.
Przede wszystkim, podczas zawierania umowy licencyjnej, warto zwrócić uwagę na zamieszczone w niej klauzule oraz warunki. Często są to skomplikowane dokumenty, których nie jest łatwo zrozumieć dla osób nie posiadających specjalistycznej wiedzy. Przez to, możliwe jest wzięcie na siebie stanowczo zbyt obciążających warunków, które mogą skutkować w przyszłości niemiłymi konsekwencjami.
Warto także podkreślić, że w przypadku umów licencyjnych, może chodzić o bardzo konkretny ich rodzaj. Istnieją umowy licencyjne, które pozwalają na korzystanie z konkretnych utworów w określonych celach. Są też umowy, które pozwalają na ich publikacje lub też na korzystanie z tzw. twórczości autorskiej. Istotne jest, aby już w trakcie rozważań, do jakiego typu umowy licencyjnej się będzie przystępować, skonsultować się z prawnikiem. Dzięki temu można zapobiec sytuacjom, gdy nie zostanie podjęta najlepsza decyzja, a podpisanie umowy okaże się na przykład zbyt kosztowne.
Również, w sytuacji, gdy umowa licencyjna przewiduje jednostronne narzucenie stosunku, warto skorzystać z pomocy prawnika, który doradzi, jakie straty mogą wnosić ze sobą związek z takim rozwiązaniem. Przed podpisaniem umowy warto sprawdzić, czy możliwe jest negocjowanie jej warunków, aby zmniejszyć koszty, które będą przysługiwały na rzecz właściciela utworów. W takim przypadku, kancelaria prawnicza pomoże w sporządzeniu nowego projektu umowy lub odegrać rolę mediatora w rozmowach negocjacyjnych.
Wszystkie te rzeczy dobrze świadczą o wartości pomocy prawnej, zwłaszcza w kontekście zawieranych umów licencyjnych. Naturalnie, zawsze można próbować dokonywać tego samodzielnie, korzystając z dostępnych zasobów internetowych lub też próbując opracować umowę samodzielnie. Jednak w przypadku umów licencyjnych, które są jednymi z bardziej skomplikowanych umów regulujących prawa autorskie, lepiej poszukać pomocy w specjalistach – prawnikach mających wiedzę i doświadczenie w tej dziedzinie. Dzięki temu będziecie mieli pewność, że podpisując umowę licencyjna nie podpiszecie czegoś, czego nie moglibyście później cofnąć lub na cokolwiek się nie zgodzicie.
Czy każda umowa licencyjna musi być sporządzona na piśmie?
Wszystkie umowy licencyjne, które odnoszą się do określonej własności intelektualnej, niezależnie od tego, czy chodzi o prawa autorskie czy wynalazki, muszą być zawarte na piśmie. Wszelkie umowy ustne, niezależnie od ich treści, są wobec prawa nieważne. Właściwie sporządzona umowa licencyjna pozwala na ujawnienie, jakie są prawa i obowiązki zarówno nauczyciela jak i licencjobiorcy.
Prawo autorskie jest regulowane przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 2006 nr 90 poz. 631 z późn. zm.), w myśl której osoba, która wytworzyła utwór, ma prawo do decydowania, jak go wykorzystać oraz do pobierania wynagrodzenia za takie korzystanie. Umowy licencyjne pozwalają na przeniesienie praw autorskich na osobę trzecią. Taka umowa pozwala na korzystanie z utworu tylko w określony sposób i przez określony czas.
W groźbie niedostosowania się do wymogów prawnych, umowa licencyjna powinna być zawarta na piśmie. Tego typu umowy powinny być spisane w sposób precyzyjny i dokładny, tak, by każda ze stron podpiszących dokument znała swoje prawa i obowiązki. Umowa licencyjna powinna zawierać niewątpliwą wskazówkę przedmiotu umowy, tj. określenie w jakim celu zostanie wykorzystany utwór – na przykład w celu przedstawienia go w teatrze lub w reklamie telewizyjnej. W znacznie ważnym szczególe powinno się odnieść do czasu trwania umowy, przez co można określić, kiedy prawa do utworu zostaną zwrócone twórcy.
W umowie warto również wskazać, na którym terytorium geograficznym będzie można korzystać z utworu. W przedmiocie wynagrodzenia należy określić jego wartość, a także sposób i terminy jego wypłaty. Istotne jest również ustalenie warunków rozwiązania umowy.
W przypadku, gdy umowa zostanie zawarta ustnie, w prawie nie będą zaistniały żadne zobowiązania stron. Wówczas, nie będą też przysługiwały żadne zadośćuczynienia za nienależyte wykonanie umowy. Dlatego, dla uniknięcia konfliktów, i by utwór zawsze był prawnie chroniony, konieczne jest zawsze sporządzenie umowy licencyjnej na piśmie.
