Czym jest darowizna i na czym polega jej wkład własny?
Darowizna jest jednym z rodzajów czynności prawnych, którą można opisać jako dobrowolne przekazanie przez jedną osobę dobra innej osobie bez oczekiwania na wynagrodzenie. Darowizna stanowi jednostronne zobowiązanie, które nie wymaga zgody osoby, której dany przedmiot zostaje przekazany.
W prawie spadkowym darowizny odgrywają szczególną rolę, ponieważ mogą wpłynąć na wysokość spadku pozostawionego po zmarłej osobie. W przypadku, gdy spadkodawca dokonał darowizny na rzecz osoby, która jest również jego spadkobiercą, to wartość tej darowizny będzie zaliczana do masy spadkowej. Oznacza to, że suma wartości wszystkich darowizn zostanie podzielona na wszystkich spadkobierców, co wpłynie na wysokość ich udziałów w spadku.
Wkład własny to pojęcie, które pojawia się w kontekście darowizn z nieruchomości. Polega on na tym, że osoba, która dokonuje darowizny zobowiązuje się do pokrycia kosztów wynikających z tego, że w przyszłości obdarowany będzie chciał sprzedać tę nieruchomość. Wkład własny obejmuje zazwyczaj koszty notarialne oraz podatki, które zostaną poniesione w wyniku transakcji sprzedaży. Dzięki temu obdarowany zostanie zabezpieczony przed kosztami, które, gdyby nie były pokryte, mogłyby zniweczyć wartość otrzymanej darowizny.
Warto podkreślić, że niewłaściwe uregulowanie kwestii wkładu własnego może doprowadzić do komplikacji i nieporozumień w przyszłości. Dlatego też, przed dokonaniem darowizny, warto skonsultować się z doświadczonym adwokatem lub radcą prawnym, którzy pomogą właściwie uregulować tę kwestię oraz dokładnie omówią wszelkie aspekty prawne związane z darowizną.
Podsumowując, darowizna jest jednym z rodzajów czynności prawnych, które można opisać jako dobrowolne przekazanie dobra innej osobie bez oczekiwania na wynagrodzenie. W prawie spadkowym darowizny odgrywają szczególną rolę, ponieważ mogą wpłynąć na wysokość spadku pozostawionego po zmarłej osobie. Wkład własny to z kolei pojęcie, które pojawia się w kontekście darowizn z nieruchomości i polega na pokryciu kosztów wynikających z przyszłej transakcji sprzedaży nieruchomości. Przed dokonaniem darowizny warto skonsultować się z prawnikiem, aby właściwie uregulować tę kwestię oraz uniknąć nieporozumień w przyszłości.
Kto może otrzymać darowiznę i w jaki sposób?
Darowizna, jako jedna z form przekazywania majątku, stanowi jedno z podstawowych zagadnień w prawie spadkowym. Warto jednak pamiętać, że przepisy kodeksu cywilnego precyzują kto może ją otrzymać i w jaki sposób.
Zgodnie z art. 933 par. 1 kodeksu cywilnego, darowiznę można przekazać wyłącznie osobie, która może być obdarowana zgodnie z ustawą. Z kolei art. 949 mówi o tym, że darowizna może zostać udzielona tylko na przyszłość, tzn. po ustaniu stosunków z tytułu darowania. Co więcej, w przypadku przekazania darowizny nie na przyszłość, konieczny jest stosowny wpis do książki wieczystej nieruchomości.
Kto może otrzymać darowiznę? Zgodnie z art. 940 kodeksu cywilnego, możliwość przyjęcia darowizny przez osobę fizyczną lub prawna ustala właściwa dla darowizny forma, a także przepisy ustawy albo porozumienie stron. W przypadku przekazania darowizny na osobę fizyczną, zastosowanie mają ustawy o spadkach oraz o podatku od spadków i darowizn. Z kolei w przypadku przekazania darowizny na rzecz osoby prawnej, stosuje się ustawy o KRS oraz o podatkach i opłatach lokalnych.
Należy pamiętać, że pierwotnym celem udzielania darowizny jest przekazywanie majątku z jednej osoby na rzecz innej za darmo, ale nie bezinteresownie. W szczególności, może ona podlegać ochronie przed wierzycielami darczyńcy oraz dziedziców.
W jaki sposób można udzielić darowizny? Zgodnie z art. 931 kodeksu cywilnego, przekazanie darowizny może nastąpić na podstawie umowy notarialnej lub dokumentu własnoręcznego, który musi być potwierdzony przez dwóch świadków. Co więcej, ustawodawca określa, że darowizna może być przekazana poprzez dokonanie wpisu w księdze wieczystej, co jest szczególnie istotne w przypadku przekazania nieruchomości.
Podsumowując, przekazanie darowizny jest jednym z ważniejszych zagadnień w ramach prawa spadkowego. Może ją przekazać jedynie osoba, która może być obdarowana zgodnie z ustawą oraz w sposób, który został przewidziany przez sam kodeks cywilny. Należy także pamiętać, że każda darowizna może być poddawana weryfikacji i dostępna jest ochrona przed wierzycielami czy dziedzicami.
Jakie dokumenty są potrzebne do otrzymania darowizny?
Otrzymanie darowizny wiąże się z koniecznością spełnienia pewnych formalności, w tym zebraniem odpowiedniej dokumentacji. Warto zatem wiedzieć, jakie dokumenty są potrzebne, aby otrzymać darowiznę.
Po pierwsze, konieczne jest posiadanie dowodu tożsamości. W przypadku osoby fizycznej wymagane jest złożenie kopii dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość, takiego jak paszport. W przypadku spadkobierców, którzy nie są obywatelami Polski, konieczne jest przedłożenie dokumentu potwierdzającego ich status oraz pobyt w Polsce.
Kolejnym dokumentem, który jest często wymagany, jest umowa darowizny. Dokument ten musi zawierać m.in. informacje o darczyńcy i obdarowanym, wartości darowanego przedmiotu oraz datę podpisania umowy. Warto zaznaczyć, że forma umowy darowizny jest dowolna, jednak w celu uniknięcia późniejszych sporów, warto skorzystać z pomocy prawnika i dokładnie określić zasady darowizny w umowie.
Jeśli darowizna dotyczy nieruchomości, konieczne jest przedstawienie również aktu notarialnego potwierdzającego przebieg całej transakcji. Jeśli natomiast darowany przedmiot to samochód, konieczne jest przedstawienie aktualnej umowy ubezpieczeniowej i dowodu rejestracyjnego pojazdu.
W przypadku darowizny ruchomości sporządzana jest protokół zdawczo-odbiorczy. Protokół powinien zawierać m.in. informacje o dacie i miejscu przekazania darowanego przedmiotu oraz uwierzytelnione podpisy darczyńcy i obdarowanego.
Warto również pamiętać, że jeśli darowizna przekracza pewne wartości, konieczna jest wpłata podatku. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, podatek ten liczony jest od wartości przedmiotu, który został przekazany w drodze darowizny. Konieczne jest również złożenie odpowiedniego formularza do urzędu skarbowego.
Podsumowując, otrzymanie darowizny wymaga zebrania odpowiedniej dokumentacji, w tym dowodu tożsamości, umowy darowizny, aktu notarialnego czy protokołu zdawczo-odbiorczego. W razie potrzeby warto skonsultować się z prawnikiem, który wskaże, jakie dokumenty koniecznie należy przedstawić. Zapominając o jakimkolwiek dokumencie, można narazić się na problemy w trakcie realizacji darowizny czy podatkowego postępowania.
Jak oblicza się wielkość wkładu własnego do otrzymania darowizny?
Wkład własny to część środków, która musi być wniesiona przez obdarowanego w ramach otrzymania darowizny. Wkład własny ma na celu odzwierciedlenie faktycznego kosztu nabytego przez beneficjenta darowizny oraz zmniejszenia obciążenia podatkiem od darowizny. Istnieją określone zasady dotyczące obliczania wartości wkładu własnego, które są uzależnione od różnych czynników.
W przypadku, gdy darowizna dotyczy nieruchomości lub spółki, wartość wkładu własnego można obliczyć na podstawie wartości rynkowej przedmiotu darowizny. Jeśli dotyczy to przedmiotu ruchomego, wartość wkładu własnego wynosi 20% jego wartości rynkowej. Jednakże, w przypadku gdy przedmiot darowizny ma wartość niższą niż 1000 zł, nie ma konieczności wniesienia wkładu własnego.
Istnieją również określone wyjątki od obowiązku wniesienia wkładu własnego. W przypadku, gdy beneficjent posiada przedmiot darowizny od co najmniej 5 lat, nie ma konieczności wniesienia wkładu własnego. Podobnie, jeśli beneficjent sam wnosił wkład finansowy w celu nabycia przedmiotu darowizny, możliwe jest uniknięcie obowiązku wniesienia wkładu własnego.
Warto również pamiętać, że istnieją określone ograniczenia dotyczące wysokości wkładu własnego. Wkład własny nie może przekroczyć 50% wartości przedmiotu darowizny. Oznacza to, że nawet jeśli przedmiot darowizny ma wartość rynkową 10 000 zł, maksymalny wkład własny wynosi 5 000 zł.
W przypadku nieprzestrzegania wymienionych zasad, beneficjent może zostać zobowiązany do uiszczenia dodatkowych opłat podatkowych, a także kar finansowych. Z tego powodu, przed przyjęciem darowizny warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie spadkowym oraz uzyskać odpowiednie porady i wskazówki na temat obliczania wkładu własnego.
Podsumowując, obliczenie wartości wkładu własnego do otrzymania darowizny jest uzależnione od wielu czynników, w tym m.in. od wartości rynkowej przedmiotu darowizny, czasu posiadania przedmiotu oraz dodatkowych przelewów finansowych. Aby uniknąć dodatkowych kosztów i uzyskać korzystne rozwiązanie, warto skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w prawie spadkowym.
Jakie elementy mają wpływ na wysokość wkładu własnego do darowizny?
W ramach omawiania kwestii związanych z prawem spadkowym, a konkretnie z darowiznami, należy skupić się na zagadnieniu, jakie elementy mają wpływ na wysokość wkładu własnego do darowizny. Ta kwestia ma ogromne znaczenie z punktu widzenia obliczania podatku dochodowego oraz całkowitej wartości darowizny. Poniżej przedstawiamy kompleksowe podejście do tematu.
W pierwszej kolejności warto zdefiniować pojęcie wkładu własnego do darowizny. Jest to kwota, którą darczyńca musi uiścić przy dokonywaniu darowizny i która jest wyznaczana na podstawie wartości rzeczy lub praw darowanych. Wkład własny stanowi część kwoty darowizny, od której nie nalicza się podatku i jest zależny od kilku istotnych czynników.
Jednym z czynników mających wpływ na wysokość wkładu własnego jest wiek darczyńcy w momencie dokonywania darowizny. Im darczyńca jest starszy, tym mniejszy jest jego wkład własny. Wynika to z faktu, że w przypadku osób starszych istnieje większe prawdopodobieństwo, że mają one mniejsze środki finansowe, a także z faktu, że prawo przewiduje ulgi w opodatkowaniu dla osób w starszym wieku.
Innym istotnym czynnikiem mającym wpływ na wysokość wkładu własnego jest relacja darczyńcy do obdarowanego. Jeśli darczyńca jest bliskim krewnym, np. rodzicem, dzieckiem lub małżonkiem obdarowanego, to wysokość wkładu własnego jest mniejsza niż w przypadku, gdy darczyńca jest nieznaną osobą lub znajomym. W przypadku bliskich krewnych przewiduje się ulgi w wysokości wkładu własnego, wynikające z faktu, że darowizna w takiej sytuacji jest uważana za symboliczną i wynikającą z więzi rodzinnych.
Warto również podkreślić, że wysokość wkładu własnego zależy od wartości samej darowizny. Im wyższa jest wartość darowizny, tym wyższy jest wkład własny, który musi zostać uiszczone. W przypadku bardzo wysokich darowizn istnieją jednak możliwości negocjowania z urzędem skarbowym opłaty za darowiznę. W sytuacjach takich warto skonsultować się ze specjalistą prawnym.
Ostatecznie, warto podkreślić, że wysokość wkładu własnego ma istotny wpływ na całkowitą wartość darowizny. Im wyższy wkład własny, tym mniejsza jest wartość darowizny, a co za tym idzie – mniejszy podatek, który trzeba zapłacić. Warto, więc dokładnie dokonać obliczeń podatkowych by uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w postaci dodatkowych opłat podatkowych.
Podsumowując, wysokość wkładu własnego do darowizny zależy od kilku istotnych czynników, takich jak wiek darczyńcy, relacja do obdarowanego oraz wartość darowizny. Z powodu znaczenia tej kwestii dla całkowitej wartości darowizny, najlepiej skonsultować się z specjalistą prawnym, by uniknąć nieporozumień z urzędami skarbowymi.
Czy istnieją przypadki, w których nie trzeba spełniać wymogów dotyczących wkładu własnego?
W przypadku działalności gospodarczej, udzielania pożyczek, czy też dokonywania inwestycji, zwykle istnieje wymaganie uiszczenia wkładu własnego. Wkład ten stanowi pewną formę zabezpieczenia i daje pokaźniejszą gwarancję w razie braku spłaty zobowiązań. Jednakże w przypadku darowizn, czyli przekazania majątku na rzecz innej osoby bez wynagrodzenia, sytuacja wygląda inaczej.
Darowizny są efektywną formą przekazywania majątku, gdyż umożliwiają pominięcie pewnych kosztów, jakie pociąga za sobą przepisany przez prawo wskaźnik wkładu własnego. Jednakże, w niektórych sytuacjach nie trzeba spełniać wymogów dotyczących wkładu własnego.
W przypadku darowizn dla jednostek samorządu terytorialnego, państwa lub innego podmiotu publicznego, nie ma obowiązku uiszczenia wkładu własnego. Jest to wynik postanowień obowiązujących aktów prawa, które uregulowują te kwestie.
Ponadto, jeżeli darczyńca jest osobą fizyczną i przekazuje darowiznę w celach kulturalnych, naukowych lub charytatywnych, nie jest wymagane uiszczenie wkładu własnego. Jest to kolejny wyjątek od reguły, który umożliwia więcej niż jedynie przeniesienie własności, lecz służy także wspomaganie ważnych celów społecznych.
Podsumowując, w przypadku darowizn nie zawsze konieczne jest spełnienie wymogów dotyczących wkładu własnego. Warto jednak pamiętać, że każda sytuacja jest unikalna i wymaga dokładnego zapoznania się z przepisami prawa oraz poradzeniem sobie z praktycznymi zasadami stosowania ich w praktyce.
Czy można odliczyć wkład własny do darowizny od podatku?
Zgodnie z polskim prawem, darowizny w ramach umowy między żyjącymi są podlegające opodatkowaniu. Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że zapisy podatkowe w Polsce przewidują również korzyści dla darczyńców, którzy składają deklaracje podatkowe. Z jednej strony, darczyńca może skorzystać z pewnych ulg, które pozwolą mu zminimalizować obowiązek podatkowy przy wypełnianiu swojej deklaracji. Z drugiej strony, można również rozważyć odliczenie wkładu własnego do darowizny od podatku.
Odliczenie wkładu własnego od darowizny nie jest jednak zawsze możliwe i w konkretnych przypadkach może okazać się nieopłacalne. Odliczenie wkładu własnego od podatku jest możliwe wyłącznie dla osób fizycznych, a nie dla przedsiębiorców. Ponadto, warto zwrócić uwagę, że odliczenie wkładu własnego od darowizny jest uzależnione od faktycznego celu jej przekazania oraz wartości darowanego przez darczyńcę przedmiotu.
Odliczenie wkładu własnego od darowizny jest możliwe tylko wtedy, gdy darowizna zostanie przekazana za jednym razem i tylko wtedy, gdy wartość daru przekracza konkretny próg, który określony jest dla każdego rodzaju darowizny indywidualnie. W przypadku darowizn pieniężnych, próg ten wynosi obecnie 9 637 zł, a w przypadku darowizn nieruchomości, przekracza on 20 000 zł.
Warto zwrócić uwagę na fakt, że odliczenie wkładu własnego od darowizny jest uzależnione od tego, w jakim celu darczyńca przekazał dar i jakie były faktyczne cele darowizny. Jeśli darowizna była udzielona na cele charytatywne, to odliczenie wkładu własnego niestety nie jest możliwe. Jednak, jeśli cel darowizny był biznesowy lub związany z nauką, to istnieje możliwość odliczenia wydatków poniesionych na przedmiot darowizny.
Ostatecznie, w przypadku gdy darczyńca chce dokonać odliczenia wkładu własnego od darowizny, musi okazać wymagane dokumenty i dowody, w celu udokumentowania faktycznego celu darowizny. Jest to proces skomplikowany i wymagający, dlatego zaleca się skorzystanie z usług doradcy podatkowego przy wypełnianiu deklaracji podatkowej.
Podsumowując, odliczenie wkładu własnego od darowizny jest możliwe, ale tylko w wyjątkowych przypadkach. Wymaga to dokładnego zrozumienia celu darowizny oraz przepisów podatkowych związanych z takimi transakcjami. Warto skorzystać z pomocy doradcy podatkowego, aby uniknąć błędów i sprostać wymogom prawnym.
Jakie konsekwencje niesie ze sobą niewpłacenie wymaganego wkładu własnego do darowizny?
W przypadku darowizny, niewpłacenie wymaganego wkładu własnego związane jest z konsekwencjami prawnymi, które mogą mieć wpływ na ostateczne rozliczenie podatku od darowizny. W pierwszej kolejności, warto zauważyć, że wkład własny jest to suma pieniędzy lub wartości rzeczowej, którą obdarowany musi wnieść do podziału darowizny, zgodnie z umową darowizny.
W sytuacji, gdy nie zostanie spełniony wymóg wniesienia wkładu własnego, może to skutkować obniżeniem wartości darowizny i zwiększeniem podatku od niej pobieranego. Zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn, podatek ten podlega naliczeniu od wartości nominalnej darowanego przedmiotu. W przypadku braku wniesienia wymaganego wkładu własnego, wartość darowizny jest zmniejszana o brakującą wartość, co skutkuje wyższym podatkiem od pozostałej części darowizny.
Kolejnym skutkiem związany z niewpłacaniem wkładu własnego do darowizny jest ewentualne zagrożenie ważności takiej umowy. Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego, umowa jest nieważna, gdy jej treść lub cel jest sprzeczny z ustawą lub dobrymi obyczajami. W przypadku niewpłacenia wkładu własnego, umowa darowizny może być uznana za sprzeczną z dobrymi obyczajami, a w konsekwencji za nieważną.
Ponadto, warto zauważyć, że jeśli niewywiązanie się z obowiązku wniesienia wkładu własnego wynika z niezdolności obdarowanego do wniesienia takowej kwoty, sąd może zastosować mechanizmy ochrony prawnej, takie jak zachowek, który przysługuje ustawowo określonym członkom rodziny, gdy nie zostali oni uwzględnieni w umowie darowizny.
Podsumowując, niewpłacenie wymaganego wkładu własnego do darowizny może skutkować obniżeniem wartości darowizny i zwiększeniem podatku od niej pobieranego. Ponadto, taka sytuacja może prowadzić do ewentualnego zagrożenia ważności umowy darowizny oraz do konieczności zastosowania innych mechanizmów ochrony prawnej, takich jak zachowek. Warto więc dokładnie przejrzeć warunki umowy darowizny, aby uniknąć nieprzyjemnych konsekwencji związanych z niewywiązaniem się z obowiązku wniesienia wkładu własnego.
Czy istnieją alternatywy dla otrzymania darowizny?
Istnieją wiele alternatyw dla otrzymania darowizny w kontekście prawa spadkowego. Oto kilka z nich.
Pierwszą alternatywą jest ustanowienie testamentu. Testament to dokument, w którym osoba określa, komu chce przekazać swoje majątkowe dobra po swojej śmierci. W przypadku ustanowienia testamentu, darczyńca może określić, które osoby powinny otrzymać pewne rzeczy, nieruchomości lub pieniądze po jego śmierci. Dzięki temu, osoba decyduje o losie swojego majątku po śmierci, a jednocześnie może zapewnić swoim bliskim spokój i zabezpieczenie finansowe.
Kolejną alternatywą dla otrzymania darowizny jest przekazanie darowizny na rzecz związku małżeńskiego lub przeprowadzenie aktu darowizny przed notariuszem. W ten sposób darczyńca może zapewnić ochronę majątkową swojego partnera lub partnerki, który jako małżonek, ma prawo do większej części majątku po zmarłym.
Inną alternatywą dla otrzymania darowizny jest ustanowienie zapisu wzajemnego. Zapis ten może wystąpić w sytuacji, gdy dwie osoby zobowiązują się wzajemnie do przeniesienia własności określonych rzeczy lub nieruchomości po śmierci jednej z nich. W ten sposób, w przypadku śmierci jednej z osób, majątek przechodzi na właściwą osobę, co w pewien sposób można porównać do mechanizmu dziedziczenia.
Inną alternatywą dla darowizny jest przekazanie majątku na rzecz spółki. W ten sposób, posiadając większość udziałów w spółce, osoba może zapewnić zabezpieczenie swojego majątku, a jednocześnie móc decydować o jego wykorzystaniu. W przypadku takiego rozwiązania, majątek po zmarłym staje się majątkiem spółki, co zabezpiecza go przed ewentualnymi roszczeniami lub egzekucjami związanymi z długami zmarłego.
Ostatecznie, ważną alternatywą dla otrzymania darowizny jest odpowiednie zaplanowanie swojego sukcesji. W tym celu warto skorzystać z pomocy doświadczonych prawników, którzy pomogą stworzyć odpowiedni plan dziedziczenia i sporządzić testament. Dzięki temu, będzie można zabezpieczyć swoje majątkowe dobra i zapewnić przyszłość swoim bliskim.
Podsumowując, istnieje wiele alternatyw dla otrzymania darowizny w kontekście prawa spadkowego. Dzięki tym rozwiązaniom można zapewnić zabezpieczenie finansowe swoich bliskich w przypadku śmierci, a jednocześnie zabezpieczyć swój majątek przed ewentualnymi roszczeniami. Warto zwrócić się o pomoc do doświadczonych prawników, którzy pomogą stworzyć odpowiedni plan dziedziczenia i wybrać najlepsze rozwiązania dla poszczególnych przypadków.
Jakie są różnice między wkładem własnym do darowizny a wkładem własnym do kredytu hipotecznego?
Wkład własny to suma pieniędzy, którą dana osoba wnosi na poczet realizacji określonej transakcji. W przypadku kredytu hipotecznego, wkład własny stanowi część ceny nieruchomości, którą osoba kupuje i finansuje za pomocą kredytu hipotecznego. W przypadku darowizny, wkład własny to suma pieniędzy, którą obdarowujący wnosi na poczet darowizny.
Różnice między wkładem własnym do darowizny a wkładem własnym do kredytu hipotecznego są zasadnicze i wynikają z odmiennych funkcji, jakie pełnią w tych dwóch przypadkach.
Pierwszą fundamentalną różnicą jest fakt, że wkład własny w kredycie hipotecznym służy jako zabezpieczenie pożyczki i zmniejsza ilość pieniędzy, które bank udziela jako pożyczkę. Dzięki temu, bankry mogą zmniejszyć swój poziom ryzyka i maksymalizować swoje zyski.
Natomiast wkład własny w przypadku darowizny stanowi element swobodnego wyboru osoby darującej i może bezpośrednio pomóc w realizacji celów określonych przez obie strony transakcji. Na przykład, darowizna może służyć jako wsparcie finansowe dla członka rodziny lub dla dobra publicznego.
Kolejną różnicą jest fakt, że wkład własny w kredycie hipotecznym jest de facto pieniędzmi, które po prostu zostają wpłacone na konto banku. Bank nie uczestniczy w procesie określania, skąd te pieniądze pochodzą i w jakim celu zostały zebrane. Ostatecznie, pieniądze te zasilają tylko konto kredytobiorcy i przyczyniają się do spłaty kredytu.
W przypadku darowizny, okaże się na przykład, że suma wkładu własnego pochodzi z oszczędności darującego lub przez nią zarobionych pieniędzy. Jest to zdecydowanie inna sytuacja niż w przypadku kredytu hipotecznego, ponieważ wkład był świadomym i dobrowolnym wkładem darującego, a nie wymaganym zabezpieczeniem pożyczki.
Ostatnią różnicą jest fakt, że wkład własny w kredycie hipotecznym pozostaje własnością kredytobiorcy z powodu zaciągnięcia pożyczki. Natomiast w przypadku darowizny wkład jest przekazany na stałe do rąk obdarowanego i staje się jego własnością.
Podsumowując, wkład własny w przypadku kredytu hipotecznego i darowizny są dwoma zupełnie odmiennymi pojęciami. W przypadku kredytu hipotecznego, wkład własny służy do zabezpieczenia pożyczki, natomiast w przypadku darowizny ma on na celu pomóc w realizacji celów wynikających z dobrej woli darczyńcy.