Co to jest tonarz i jakie informacje powinien zawierać?
Tonarz to pojęcie, które dotyczy wagi jednostek pływających. W kontekście prawa morskiego, tonarz ma szczególne znaczenie, ponieważ od niego zależy nie tylko waga jednostki, ale także wiele prawnych aspektów, takich jak konwencje o ochronie środowiska czy dopuszczalność przewożenia różnych towarów.
Tonarz określa wagę całkowitą statku, czyli sumę całkowitej wagi załogi, ładunku oraz zapasów. Można go także interpretować jako miarę pojemności statku. Tonarz jest wyrażany w tonach metrycznych lub też w tonach angielskich, w zależności od określonej jednostki masy.
W celu określenia tonarzu, przeprowadza się pomiary statku, w których bierze się pod uwagę zarówno długość jak i szerokość jednostki. Następnie, w oparciu o uzyskane wyniki, oblicza się wagę całkowitą statku. Istnieją również specjalne programy komputerowe, dzięki którym można w łatwy sposób wyznaczyć tonarz.
Dokładne określenie tonarzu jest kluczowe dla bezpieczeństwa pływania, gdyż zbyt duży ładunek lub załoga może wpłynąć na stabilność statku. Właśnie dlatego wiele norm i przepisów regulujących żeglugę zawiera wymagania odnośnie minimalnej wartości tonarzu dla danej jednostki.
Podsumowując, tonarz to ważna kategoria określająca masę i pojemność jednostki pływającej. Jego dokładne określenie jest kluczowe dla bezpieczeństwa pływania i spełnienia wymogów prawnych, dlatego warto zwrócić uwagę na to, jakie informacje powinien zawierać i jak dokładnie obliczyć jego wartość.
Kto jest zobowiązany do podawania tonarzu i w jakich przypadkach?
W ramach działań związanych z transportem drogowym i morskim, każde jednostki pływające muszą być wyposażone w dokumenty, które potwierdzają ich stan techniczny oraz pojemność ładowni. Jednym z takich dokumentów jest tonaż.
Tonaż jest to miara całkowitej pojemności ładowni jednostki pływającej, wyrażona w tonach. Określa się go wodowanie i nie może zostać zmieniony bez specjalnego pozwolenia. Tonaż jest jednym z wymogów, które muszą spełnić armatorzy, w związku z prowadzonym przez nich transportem morskim.
Kto jest zobowiązany do podawania tonarzu i w jakich przypadkach? Przede wszystkim zobowiązani są do tego armatorzy i właściciele jednostek pływających. Muszą oni przedstawić tonaż w momencie rejestracji statku i wyposażenia go w odpowiednie dokumenty.
Tonaż jest ważny m.in. z powodów bezpieczeństwa morskiego, ponieważ określa dopuszczalne obciążenie jednostki pływającej. Ponadto, tonaż jest bardzo ważny z punktu widzenia składania ofert przewozowych, ponieważ określa on maksymalną pojemność ładowni, którą dana jednostka jest w stanie pomieścić. Wszystkie te informacje są niezbędne przy zawieraniu umów przewozowych.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami, tonaż musi być podawany nie tylko w momencie rejestracji jednostki pływającej, ale także przy każdym dokonywaniu zmian w konstrukcji, parametrach technicznych oraz pojemności ładowni. Tonaż podawany jest również przy wszelkich przeglądach oraz badaniach technicznych wymaganych przez właściwe organy państwowe.
Podsumowując, tonaż jest niezbędnym dokumentem dla każdego armatora lub właściciela jednostki pływającej. Jest on ważny z punktu widzenia bezpieczeństwa morskiego, umów przewozowych oraz przepisów. Armatorzy ponoszą odpowiedzialność za podanie dokładnego tonażu, który powinien być zawsze zgodny z rzeczywistą pojemnością ładowni statku.
Wyjątki od obowiązku podawania tonarzu – co mówi prawo morskie?
W prawie morskim istnieją określone przepisy dotyczące podawania tonarzu przez statki pływające po otwartych wodach. Tonarz to nic innego jak waga całkowita statku, mierzona w tonach. Jednakże, istnieją wyjątki od obowiązku podawania tonarzu, z których korzystać mogą wybrane rodzaje jednostek pływających.
W pierwszej kolejności warto wspomnieć, że jednostki o długości poniżej 15 metrów, a także te przeznaczone do użytku sportowego lub rekreacyjnego, np. łodzie wiosłowe, kajaki czy windsurfing, zwolnione są z obowiązku podawania tonarzu. Wyjątkowość tych jednostek wynika z faktu, iż ich waga jest niewielka, a przede wszystkim nie stanowią zagrożenia dla innych użytkowników wód.
Innym przypadkiem zwolnienia z obowiązku podawania tonarzu jest sytuacja statku, który nie dysponuje odpowiednim sprzętem pomiarowym. Niemniej jednak, zgodnie z zasadą ostrożności, taki statek powinien jak najszybciej uzupełnić swój sprzęt w celu wykonywania właściwych pomiarów.
Ostatnim wyjątkiem jest sytuacja, w której podanie tonarzu stanowiłoby realne zagrożenie dla bezpieczeństwa jednostki lub jej załogi. Przykładem takiego przypadku może być sytuacja, gdy statek jest uszkodzony lub znajduje się w trudnych warunkach atmosferycznych, co może skutkować błędnymi pomiarami i zagrożeniem dla życia i zdrowia załogi.
Warto podkreślić, że pomimo wyjątków od obowiązku podawania tonarzu, przepisy te mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na otwartych wodach. Należy pamiętać, że waga statku jest jednym z ważnych parametrów, które ułatwiają określenie jego zdolności do nawigacji, a tym samym minimalizowania niebezpieczeństwa dla innych jednostek i użytkowników wód.
Wnioskując, wyjątki od obowiązku podawania tonarzu stosowane są w określonych sytuacjach i dla konkretnych jednostek pływających. Jednocześnie mają umożliwić swobodną żeglugę na otwartych wodach, nie zagrażając jednocześnie bezpieczeństwu ludzi i mienia. W przypadku wątpliwości, co do konkretnych przepisów w tym zakresie, zaleca się skonsultować ze specjalistą w dziedzinie prawa morskiego.
Statek o małym tonażu – czy obowiązek podawania tonarzu dotyczy każdego typu statku?
Prawo morskie to dziedzina prawa, która reguluje wszystkie zagadnienia związane z żeglugą, transportem wodnym i innymi aspektami związanymi z morzem i jego wykorzystaniem. Jednym z kluczowych zagadnień w prawie morskim jest tonaż statku, który pełni ważną rolę przy obliczaniu opłat portowych, podatków i innych opłat związanych z przewozem morskim. Wśród właścicieli statków, wiele kontrowersji budzi jednak kwestia obowiązku podawania tonarzu statków małego tonażu. Warto przyjrzeć się temu zagadnieniu bliżej.
Tonarz statku to w uproszczeniu masa jednostki wody, którą zagłębia on w momencie zanurzenia, określony w tonach. Stanowi on podstawę do obliczania różnego rodzaju opłat portowych i podatków. Zgodnie z Konwencją o pomiarze tonażu statków z 1969 r. (ang. International Convention on Tonnage Measurement of Ships), tonarz stanowi ważną dane, którą każdy właściciel statku powinien podawać przy rejestracji jednostki.
Jednakże, Konwencja ta wyraźnie określa wyjątki od obowiązku podawania tonarzu. Zgodnie z jej postanowieniami, statki poniżej 24 metrów długości są zwolnione z tego obowiązku. Oznacza to, że właściciele statków małego tonażu nie muszą podawać tonarzu przy rejestracji.
Ważne jest jednak, że ta regulacja odnosi się tylko do jednostek poniżej 24 metrów długości. W przypadku większych statków, obowiązek podawania tonarzu pozostaje w mocy. Konwencja ta definiuje także specyficzne zasady dotyczące obliczania tonarzu dla różnych typów statków.
Pomimo że statki małego tonażu są zwolnione z obowiązku podawania tonarzu, warto pamiętać, że ta informacja może być przydatna z punktu widzenia bezpieczeństwa morskiego. Odpowiednie narzędzia nawigacyjne, takie jak radar czy sonar, wykorzystują informacje na temat tonażu statku do obliczania odległości i oceny zagrożeń.
Wnioski z powyższego przedstawienia są jasne – obowiązek podawania tonarzu statku dotyczy każdego typu jednostki większej niż 24 metry długości. W przypadku małych statków, nie ma takiego obowiązku, jednakże warto pamiętać, że podanie tej informacji może być korzystne z punktu widzenia bezpieczeństwa morskiego. Na koniec warto również zaznaczyć, że Konwencja o pomiarze tonażu statków stanowi główną podstawę dla regulacji prawnych na temat tonarzu statków i jest zasadniczym dokumentem mówiącym o tej kwestii w prawie morskim.
Wyjątki od obowiązku podawania tonarzu dla statków służących do celów naukowych i ratowniczych.
Obowiązek podawania tonarzu jest jednym z fundamentalnych aspektów prawa morskiego, mającym na celu zapewnienie bezpieczeństwa na morzu. Polega on na obowiązku podania przez kapitana statku jego pełnego tonarzu, który jest obliczany na podstawie jego wyporności i ciężaru. Określenie tonarzu umożliwia m.in. określenie ładowności i możliwości transportowych statku, co jest niezwykle ważne przy planowaniu operacji na morzu.
Mimo tego obowiązku, przewidziane są także wyjątki od jego stosowania, w pewnych określonych sytuacjach. Jednym z takich przypadków jest stosowanie dla statków służących do celów naukowych i ratowniczych. Zgodnie z prawem morskim, statki te są zwolnione z obowiązku podania tonarzu, gdy spełniają pewne wymagania.
Według Międzynarodowej Konwencji o życiu na morzu z 1974 roku (SOLAS), statki te muszą być przeznaczone wyłącznie do celów naukowych i ratowniczych. Ponadto, w przypadku statków badawczych, muszą one spełniać specjalne wymagania w zakresie właściwości hydrodynamicznych, zapewniających możliwość prowadzenia badań naukowych. Statki ratownicze muszą natomiast spełniać wymogi związane z ich przeznaczeniem, np. muszą posiadać odpowiedni sprzęt ratunkowy, jak również być dostępne w każdej chwili w razie potrzeby.
Wyjątki od obowiązku podawania tonarzu dla statków służących do celów naukowych i ratowniczych stanowią pewne ułatwienie dla kapitanów takich statków oraz umożliwiają im swobodniejsze działanie na morzu. Jednocześnie jednak, należy pamiętać o tym, że w przypadku tych statków również ważne jest zachowanie wszystkich zasad bezpieczeństwa na morzu.
Warto podkreślić, że wyjątki od obowiązku podawania tonarzu dla statków służących do celów naukowych i ratowniczych nie są jedynymi sytuacjami, w których nie wymaga się podania tonarzu. Warto zawsze sprawdzić, czy obowiązek ten dotyczy konkretnej sytuacji, w której dany statek będzie operował. Przestrzeganie prawidłowych procedur i wymogów wynikających z prawa morskiego to kluczowa kwestia, która pozwala na zachowanie bezpieczeństwa na morzu.
Statki bezpieczeństwa i wyjątki od obowiązku podawania tonarzu – kiedy nie ma co podawać?
Statki bezpieczeństwa są określane przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) jako statki, które spełniają określone wymagania techniczne i bezpieczeństwa, i są przeznaczone do wykonywania działań związanych z utrzymaniem bezpieczeństwa na morzu, ochroną środowiska, ratowaniem ludzi oraz walką z piractwem i przestępczością morską. Istnieją jednak pewne wyjątki od obowiązku podawania tonarzu dla statków bezpieczeństwa.
Według konwencji SOLAS (International Convention for the Safety of Life at Sea) wszystkie statki handlowe o nośności powyżej 300 ton metrycznych muszą posiadać aktualny certyfikat tonarzu. Certyfikat ten stanowi ważny dokument potwierdzający właściwy tonarz statku, który jest obliczany na podstawie fizycznych pomiarów jednostki. Tonarz to podstawowa jednostka masy w systemie miar stosowanym w żegludze, równa 1000 kg.
Jednakże, istnieją pewne wyjątki od obowiązku posiadania certyfikatu tonarzu dla statków bezpieczeństwa. W przypadku, gdy statek bezpieczeństwa jest wykorzystywany wyłącznie do działań poszukiwawczo-ratowniczych lub ochrony środowiska morskiego, i jego nośność nie przekracza 500 ton, to nie jest wymagane posiadanie certyfikatu tonarzu.
Kolejnym wyjątkiem jest sytuacja, gdy statek bezpieczeństwa jest wykorzystywany wyłącznie do działań związanych z walką z piractwem i przestępczością morską, i jego nośność nie przekracza 500 ton, to również nie jest wymagane posiadanie certyfikatu tonarzu.
Innymi słowy, certyfikat tonarzu nie jest wymagany dla statków bezpieczeństwa o nośności poniżej 500 ton, jeżeli są one używane tylko do działań związanych z ratowaniem ludzi, ochroną środowiska lub walką z piractwem i przestępczością morską.
Warto jednak pamiętać, że wyjątki te odnoszą się wyłącznie do obowiązku posiadania certyfikatu tonarzu, a nie zwalniają z obowiązku przestrzegania innych wymagań konwencji SOLAS oraz innych przepisów prawa morskiego, które dotyczą bezpieczeństwa na morzu i ochrony środowiska morskiego. Dlatego też, nawet jeżeli statek bezpieczeństwa nie musi posiadać certyfikatu tonarzu, to nadal musi spełniać odpowiednie wymagania techniczne i bezpieczeństwa, oraz być wyposażony w niezbędny sprzęt ratunkowy i awaryjny.
Wnioskując, powyższe wyjątki od obowiązku podawania tonarzu dla statków bezpieczeństwa odnoszą się tylko do nośności statków, które są wykorzystywane wyłącznie do działań związanych z ratowaniem ludzi, ochroną środowiska lub walką z piractwem i przestępczością morską. Warto jednak pamiętać, że mimo takiego wyjątku, statki bezpieczeństwa powinny zawsze spełniać określone wymagania techniczne i bezpieczeństwa, oraz być wyposażone w niezbędny sprzęt ratunkowy i awaryjny.
Wyjątki od obowiązku podawania tonarzu na morzu wewnętrznym i stronach przyległych.
Obowiązek podawania tonarzu przez statki pływające na morzu wewnętrznym oraz stronach przyległych jest jednym z najważniejszych wymogów w zakresie prawa morskiego. Jednakże, istnieją pewne wyjątki od tego obowiązku. W niniejszym artykule przeanalizujemy, które sytuacje zdarzają się na morzu wewnętrznym oraz stronach przyległych, w których nie trzeba podawać tonarzu.
Przede wszystkim, nie obowiązuje obowiązek podawania tonarzu przez statki pływające w celach rekreacyjnych lub sportowych. Dotyczy to m.in. jachtów, żaglówek, katamaranów czy motorów wodnych. Niemniej jednak, należy zaznaczyć, że w praktyce wyjątek ten jest stosowany jedynie wtedy, gdy większe statki komunikacyjne nie przemijają danego obszaru i nie istnieje zagrożenie zatonięcia.
Druga sytuacja, w której nie trzeba podawać tonarzu, to w momencie, gdy kapitan statku nie jest w stanie dokładnie określić wagi przewożonego ładunku. Dotyczy to m.in. sytuacji, gdy tonarz przenoszony jest na pokładzie przez pracowników, a kapitan nie posiada szczegółowych informacji na temat wagi towarów.
Kolejnym wyjątkiem od obowiązku podawania tonarzu jest transport osób lub zwierząt. W takim przypadku, pomimo braku obowiązku podawania tonarzu, należy zachować szczególną ostrożność i przestrzegać norm bezpieczeństwa, aby uniknąć zagrożenia życia lub zdrowia pasażerów.
Warto także zaznaczyć, że na niektórych wyznaczonych obszarach, kraj i międzynarodowe przepisy umożliwiają pominięcie obowiązku podawania tonarzu w sytuacji, gdy dany statek zgłasza swoją pozycję i cel swojej podróży za pośrednictwem systemu automatycznego monitorowania AIS.
Podsumowując, pomimo że w większości przypadków na morzu wewnętrznym i stronach przyległych obowiązuje podawanie tonarzu przez statki pływające, istnieją pewne wyjątki od tego obowiązku. W przypadkach, w których nie ma potrzeby podawania tonarzu, należy jednak wciąż przestrzegać norm bezpieczeństwa, aby uniknąć zagrożenia dla życia i zdrowia pasażerów czy towarów.
Jakie sankcje grożą za brak podania tonarzu i jakie wpływ mają wyjątki na ostateczne decyzje?
W prawie morskim tonarz to ważna kwestia, która ma wpływ na wiele decyzji podejmowanych przez władze portowe oraz organy zajmujące się kontrolą i nadzorem nad żeglugą. Brak podania żeglarzom wymaganego tonarzu może grozić poważnymi sankcjami, w tym utratą licencji, karą finansową, a nawet konfiskatą statku. Warto jednak zauważyć, że w niektórych sytuacjach istnieją wyjątki od obowiązku podawania tonarzu, które powinny być wzięte pod uwagę przez właścicieli statków oraz osoby odpowiedzialne za przestrzeganie wymaganych przepisów.
Przede wszystkim, warto zaznaczyć, że tonarz jest jednym z najważniejszych parametrów statku, który ma wpływ na bezpieczeństwo oraz skuteczność żeglugi. Określa on wagę ładunku oraz ładowni, co pozwala na prawidłową dystrybucję ładunku oraz uniknięcie nadmiernego obciążenia jednej ze stron statku. Ponadto, tonarz stanowi podstawę do obliczenia opłat portowych oraz służy do kontroli przestrzegania przepisów międzynarodowych dotyczących żeglugi.
W przypadku braku podania tonarzu, właściciel statku lub osoba odpowiedzialna za jego eksploatację może być ukarana przez władze portowe lub organy kontrolne. Przewidziane sankcje mogą być poważne i obejmować utratę licencji, karę finansową oraz konfiskatę statku. Ostatecznie, brak podania tonarzu może także skutkować ryzykiem dla bezpieczeństwa statku oraz osób znajdujących się na pokładzie.
Warto jednak zwrócić uwagę na fakt, że istnieją wyjątki od obowiązku podawania tonarzu, które mogą być stosowane w konkretnych sytuacjach. Na przykład, jeśli statek jest poddawany remontowi lub inspekcji technicznej, wtedy może zostać tymczasowo zwolniony z obowiązku podania tonarzu. Podobnie, jeśli transportowany materiał stanowi tajemnicę handlową lub dotyczy ważnych działań strategicznych, wtedy właściciel statku może zwrócić się do władz portowych o uzyskanie odpowiedniego zwolnienia.
Podsumowując, należy zauważyć, że w prawie morskim tonarz stanowi istotny parametr, który ma wpływ na wiele decyzji związanych z żeglugą oraz eksploatacją statków. Brak podania tonarzu może grozić poważnymi sankcjami, jednak w niektórych sytuacjach istnieją wyjątki od tego obowiązku, które powinny być uwzględnione przez właścicieli statków oraz osoby odpowiedzialne za ich eksploatację. W każdym przypadku, należy pamiętać, że przestrzeganie wymaganych przepisów dotyczących tonarzu jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na morzu oraz ochrony interesów handlowych i strategicznych właścicieli statków.
Praktyczne przykłady wyjątków od obowiązku podawania tonarzu – jak funkcjonuje to w praktyce?
Praktyczne przykłady wyjątków od obowiązku podawania tonarzu – jak funkcjonuje to w praktyce?
W prawie morskim tonarz jest jednym z najważniejszych elementów, który pozwala na określenie wielkości ładunku, a także na ustalenie wymiarów i pojemności jednostki pływającej. Tonarz to przykładowo masa wody, którą jednostka pomieści po zanurzeniu się do określonej głębokości. Obowiązek podawania tonarzu przez dowódcę jednostki pływającej wynika z kilku przepisów zawartych w różnego rodzaju aktach prawnych, takich jak Konwencja o międzynarodowej linii wodnej, Międzynarodowa Konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu z 1974 r. czy też Międzynarodowe przepisy dotyczące przewozu ładunków niebezpiecznych drogą morską.
Jednocześnie jednak w praktyce prawnej zdarzają się przypadki, w których obowiązek podawania tonarzu nie ma zastosowania lub może być skorygowany na mocy różnych przepisów. Niemniej jednak, istnieją pewne wyjątki od podstawowej zasady i na podstawie konkretnych okoliczności, dowódca jednostki morskiej może uniknąć obowiązku podania tonarzu.
Jednym z takich przypadków jest sytuacja, w której jednostka pływająca w pełni wykorzystuje swoją pojemność ładunkową, a także zapewnia wymaganą przez Międzynarodowe Organizacje Oceaniczne odsłonę. W takim przypadku nie ma potrzeby podawania dodatkowego tonarzu.
Kolejnym wyjątkiem jest sytuacja, gdy jednostka morska została wyposażona w system dynamicznego pozycjonowania oraz odpowiednie czujniki, dzięki którym możliwe jest na bieżąco monitorowanie wpływu ładunku na jednostkę. W takiej sytuacji podawanie tonarzu będzie zbędne.
W praktyce prawnej stosuje się również wyjątki, w których tonarz jest obliczany przez specjalne oprogramowanie, wykorzystujące dane na temat pojazdu, jego pojemności, rozmiaru i przetrzymywanego ładunku. Taki system jest stosowany szczególnie w przypadku jednostek morskich, które nie są wyposażone w odpowiednie narzędzia monitorujące.
Podsumowując, zasady dotyczące obowiązku podawania tonarzu są bardzo ważne w prawie morskim. Niemniej jednak, istnieją sytuacje, w których te zasady nie mają zastosowania lub mogą być zmodyfikowane na mocy prawa. Dowódca jednostki morskiej musi zatem dokładnie znać swoje obowiązki oraz mieć pełną świadomość tego, jakie zasadnicze wyjątki mogą mieć zastosowanie w praktyce. W przypadku wątpliwości, warto skorzystać z pomocy specjalisty w dziedzinie prawa morskiego, który dokładnie wyjaśni dostępne opcje i doradzi w jaki sposób należy postępować.
Podsumowanie – jakie są wnioski z analizy wyjątków od obowiązku podawania tonarzu?
Podsumowanie – jakie są wnioski z analizy wyjątków od obowiązku podawania tonarzu?
Analiza wyjątków od obowiązku podawania tonarzu w ramach prawa morskiego pozwala na wyciągnięcie pewnych wniosków. Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na to, że istnieją okoliczności, w których armatorzy nie są zobowiązani do podawania tonarzu swojego statku.
Pierwszym wyjątkiem od obowiązku podawania tonarzu jest sytuacja, w której statek wypływa z portu. W takim przypadku do podania tonarzu są zobowiązani jedynie władze portu, które dokonują pomiaru tonarzu i jego zarejestrowania. Jest to uregulowane przepisami Konwencji SOLAS, która stanowi podstawę prawa morskiego w zakresie bezpieczeństwa morskiego.
Kolejnym wyjątkiem od obowiązku podawania tonarzu jest sytuacja, w której statek jest mały i nie przekracza określonych wymiarów. W przypadku takich statków, które rzeczywiście są małe, nie ma konieczności podawania tonarzu, ponieważ jego wartość jest zwykle niewielka, a użycie wagi jest często zbędne lub niemożliwe.
Innymi wyjątkami od obowiązku podawania tonarzu są okoliczności awaryjne, które uniemożliwiają dokonanie pomiaru tonarzu, lub sytuacje o charakterze wyjątkowym, w których wskazanie tonarzu jest niewygodne lub niemożliwe. W takich sytuacjach armatorzy nie ponoszą odpowiedzialności za niedopełnienie obowiązku podania tonarzu, jednakże władze portowe wciąż mogą żądać takiej informacji, zgodnie z przepisami Konwencji SOLAS.
W ogólności, analiza wyjątków od obowiązku podawania tonarzu pozwala na uzyskanie lepszego zrozumienia tego, jakie okoliczności mogą wpłynąć na konieczność podania takich informacji. Wiedza ta może pomóc armatorom i władzom portowym w określeniu, jakie informacje są niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa morskiego na statku i w portach, a także do prowadzenia działań związanych z transportem morskim.
Odnośnie samego prawa morskiego, warto zwrócić uwagę, że przepisy odnośnie obowiązku podawania tonarzu są ściśle uregulowane w ramach Konwencji SOLAS, a ich stosowanie jest egzekwowane przez władze portowe i organizacje morskie, takie jak Międzynarodowa Organizacja Morska. Wiedza o wyjątkach od tego obowiązku jest ważna dla armatorów, redaktorów operacji portowych, a także dla osób zainteresowanych prawem morskim.
