Wstęp: Czym jest zachowek i jakie są jego podstawowe zasady?
Wstęp: Czym jest zachowek i jakie są jego podstawowe zasady?
Zachowek to jedna z form zabezpieczenia dziedziczenia, która przysługuje osobom bliskim zmarłego, które nie zostały uwzględnione w testamencie lub w dziale spadku. Zasady zachowku reguluje Kodeks cywilny w dziale czwartym dotyczącym dziedziczenia.
Podstawową zasadą jest zasada, że osoby objęte zachowkiem mają prawo do co najmniej połowy wartości dziedziny, jaką by uzyskały, gdyby dziedziczyły jako spadkobiercy ustawowi. Oznacza to, że zachowek wynosi połowę wartości dziedziny, którą spadkobierca mógłby otrzymać, gdyby dziedziczył na podstawie ustawy. Dziedzina to suma majątku zmarłego na dzień jego śmierci, pomniejszona o długi oraz koszty związane z postępowaniem sądowym i podziałem spadku.
Ważnym elementem zasad zachowku jest fakt, że osoby objęte zachowkiem nie muszą odwoływać się do sądu, aby go otrzymać. Mają one prawo do jego dochodzenia bezpośrednio od osób, które dziedziczą spadek. Jednakże, nie jest to takie proste i brak rozwiązania między stronami, np. w sprawie określenia wartości dziedziny, może skutkować koniecznością skorzystania z pomocy sądu.
Warto podkreślić, że osobom objętym zachowkiem przysługuje dziedziczenie tylko w przypadku śmierci spadkodawcy. Nie ma tu miejsca dla żadnych innych zdarzeń, takich jak wydziedziczenie, które powodują brak prawa do dziedziczenia.
Inna ważna zasada to fakt, że wartość zachowku nie jest uzależniona od osiągnięć zmarłego i nie zależy ona od jego ostatniej woli wyrażonej w testamencie. To oznacza, że osoby objęte zachowkiem mają prawo do tej samej sumy co osoby dziedziczące na mocy ustawy.
Podsumowując, zachowek to forma zabezpieczenia dziedziczenia, która przysługuje osobom bliskim zmarłego, które nie zostały uwzględnione w testamencie lub w dziale spadku. Podstawowe zasady zachowku reguluje Kodeks cywilny. Osoby objęte zachowkiem mają prawo do co najmniej połowy wartości dziedziny. Nie muszą odwoływać się do sądu, aby go otrzymać, jednakże brak rozwiązania między stronami może skutkować koniecznością skorzystania z pomocy sądu. Wartość zachowku nie zależy od ostatniej woli spadkodawcy wyrażonej w testamencie i nie zależy od osiągnięć zmarłego.
Kto może ubiegać się o zachowek?
Zgodnie z polskim Kodeksem Cywilnym zachowek to połowa udziału dziedzica ustawowego lub testamentowego, którą dziedzic ma zagwarantowaną, niezależnie od postanowień spadkodawcy. Jest to ważne i zasadnicze uprawnienie, bowiem pozwala na zabezpieczenie interesów i praw spadkobierców, którzy zostali pominięci przez spadkodawcę w testamencie lub nie zostali przewidziani w ogóle.
Warto zaznaczyć, że prawo do zachowku przysługuje tylko wtedy, gdy nie został przyswojony w inny sposób, a zatem, gdy nie jest wykonawca zobowiązań alimentacyjnych wobec spadkodawcy. Innymi słowy, zachowek nie przysługuje dziecku, choćby było jedynym, które zobowiązało się wobec rodzica do zapewnienia mu opieki w podeszłym wieku i z tego tytułu otrzymało spadek.
Kto wobec tego może się ubiegać o zachowek? Zgodnie z Kodeksem Cywilnym uprawnieni do zachowku są krewni spadkodawcy zaliczeni do pierwszej grupy spadkobierców, czyli dzieci, wnuki, prawnuki, rodzice i dziadkowie. W przypadku braku osób z pierwszej grupy spadkobierców, prawo do zachowku przysługuje krewnym z grupy drugiej i trzeciej, czyli rodzeństwu, siostrzeńcom i bratankom, a w ostateczności krewnym z grupy czwartej (wujostwo, kuzynostwo) lub nawet piątej (rodzina dalsza).
Warto pamiętać, że prawo do zachowku nie zawsze przysługuje łącznie wszystkim uprawnionym – jeśli w chwili śmierci spadkodawcy naliczono więcej niż jedną grupę osób mających prawo do zachowku, to każda z tych grup otrzymuje zachowek stanowiący jego połowę, a jeśli uprawnionych jest tylko jedno dziecko, to ono otrzymuje pełny zachowek.
Jak widać, kwestie związane z zachowkiem są dość skomplikowane, a wiele zależy od szczegółów każdej konkretnej sytuacji. Dlatego warto poprosić o pomoc doświadczonego prawnika, który pomagać będzie w prawidłowym wykorzystaniu prawa do zachowku.
Jakie są rodzaje zachowku?
Zachowek to część spadku, którą spadkodawca musi zapewnić swoim bliskim zgodnie z prawem. W zależności od sytuacji życiowych spadkodawcy i jego rodziny, zachowek może zostać przydzielony w różny sposób lub nawet wyłączony. Poznajmy rodzaje zachowku, które przysługują w Polsce.
Zachowek może być dziedziczony wyłącznie przez dzieci lub wnuki spadkodawcy. Jest to tak zwany tzw. zachowek ustawowy, który wynosi połowę wartości, jaką miałyby otrzymać osoby bezpośrednio spokrewnione zmarłego, gdyby ten zmarł bez testamentu. Jeżeli zmarły posiadał małżonka, to po jego śmierci zachowek dziedziczą tylko dzieci lub wnuki – nie przysługuje on w tym przypadku małżonkowi.
Zachowek zwykły to taki, który spadkodawca zobowiązał się przekazać swojemu dziecku za życia, a które jest cofnięte w drodze testamentalnej lub w drodze przepisów ograniczających zachowek.
Zachowek zwykły lub nadzwyczajny jest dziedziczony przez osoby, które są uprawnione do otrzymania dzielnicy lub zapisu na podstawie testamentu. Jest to taki zachowek, który wynosi określoną sumę i zostaje przekazany w gotówce jednej osobie, a nie jest to podział w naturze, jak w przypadku dzielnicy lub zapisu.
Zachowek przedawniony to zachowek, którego prawo do żądania upłynęło, ponieważ minął okres przedawnienia. W Polsce okres ten wynosi 3 lata od dnia otwarcia spadku. Oznacza to, że jeśli uprawniony do zachowku nie złożył żądania po tym czasie, przepada jego prawo do zachowku.
Zachowek wyłączony to taki, który nie przysługuje pewnym osobom, rozprowadzać do przyznania zachowku może dojść wtedy gdy przedstawione okoliczności są spełnione.
Warto pamiętać, że mimo iż zachowek jest elementem spadku, to nie zawsze jest przysługujący. Zachowek może być wyłączony lub zmniejszony w różnych okolicznościach i to wtedy, gdy ustawa wyodrębnia konkretne hindusy, które łamią zasadę samodzielności decyzji spadkodawcy. W takich przypadkach konieczne jest skorzystanie z pomocy prawnika, który pomoże ocenić sytuację i przeprowadzić postępowanie przed odpowiednim organem.
Czy zachowek wynosi jedną trzecią spadku?
Czy zachowek wynosi jedną trzecią spadku?
Zachowek jest to część dziedziczenia, która przysługuje osobie bliskiej zmarłego, a która nie może być pominięta w spadku. Zachowek stanowi połowę wartości dziedziczenia, którą dana osoba mogłaby dziedziczyć w drodze ustawowej. W przypadku, gdy w testamencie zostanie pominięta osoba, której przysługuje zachowek, ma ona możliwość dochodzenia swoich praw w drodze powództwa o zachowek.
W Polsce zachowek wynosi połowę wartości dziedziczenia, którą dana osoba mogłaby dziedziczyć w drodze ustawowej. Oznacza to, że pozostała połowa majątku należy do spadkobierców ustawowych. W przypadku, gdy testamenent nie przydziela zachowku, domyślnie przysługuje on osobie, która byłaby uprawniona do połowy wartości dziedziczenia w drodze ustawowej.
Istnieje jednak pewna specyfika dotycząca zachowku w przypadku, gdy w spadku znajdują się jedynie dzieci i małżonek zmarłego. W takiej sytuacji zachowek wynosi jedną trzecią wartości spadku. Oznacza to, że małżonek oraz każde dziecko dziedziczą jedną trzecią majątku, a druga trzecia ma przypaść pozostałym spadkobiercom ustawowym.
W sytuacji, gdy w spadku jest więcej spadkobierców niż tylko dzieci i małżonek, zachowek nadal wynoszi połowę dziedziczenia, które mogłoby przypaść danej osobie w drodze ustawowej. Dlatego tez warto mieć na uwadze, że zachowek w przypadku, gdy w spadku są jedynie dzieci i małżonek, jest niższy niż przy dziedziczeniu ustawowym.
Warto zauważyć, że kwota zachowku może ulec zmianie w przypadku, gdy zmarły przepisał swoje majątkowe prawa na innych spadkobierców, np. przez podarowanie lub umowę darowizny. W takiej sytuacji, wartość zachowku nie będzie wynosić połowy wartości dziedziczenia, lecz połowę wartości dziedziczenia pomniejszona o wartość przekazanej darowizny.
Podsumowując, zachowek wynosi połowę dziedziczenia, które mogłoby przypaść danej osobie w drodze ustawowej. W przypadku, gdy w spadku znajdują się jedynie dzieci i małżonek zmarłego, zachowek wynosi jedną trzecią wartości spadku. Warto jednak pamiętać, że kwota zachowku może ulec zmianie w przypadku, gdy zmarły przepisał swoje majątkowe prawa na innych spadkobierców.
Kiedy zachowek może być wyższy niż jedna trzecia spadku?
W przypadku dziedziczenia, po śmierci spadkobiercy, często występuje problem podziału majątku. W Polsce mamy wówczas do czynienia z dziedziczeniem ustawowym, czyli zgodnie z przepisami prawa. W takiej sytuacji każdy spadkobierca ma prawo do części majątku, której wielkość zależy od stopnia pokrewieństwa do zmarłego oraz liczby dziedziców.
W kontekście spadków istotnym zagadnieniem jest zachowek, czyli minimalna wartość, jaką każdy z dziedziców ma prawo otrzymać. Zachowek opiera się na zasadzie równości, co oznacza, że każdy dziedzic ma prawo do jednej trzeciej wartości spadku (jeżeli dziedzicami są tylko dzieci lub ich potomkowie) lub do połowy wartości spadku (jeżeli w spadku uczestniczą rodzice, a także małżonek lub zstępni zmarłego, jeśli zmarł nie zostawiając dzieci).
Warto jednak zauważyć, że nie zawsze zachowek wynosi jedną trzecią spadku. Jego wartość może zostać zwiększona, jeśli na nieruchomościabądź przedmiotach majątkowych, które stanowią część spadku, zaciągnięto długi, w wyniku czego wartość spadku uległa zmniejszeniu.
W przypadku, gdy więcej spadkobierców ma prawo do zachowku, co oznacza, że po podziale spadku zostaje mniej niż jedna trzecia wartości, to każdy dziedzic ma prawo do zapłaty zachowku w wysokości przewyższającej jedną trzecią spadku. W tym przypadku, zachowek oblicza się proporcjonalnie do wartości majątku pozostałego w spadku, a otrzymujący zachowek jest traktowany na równi z pozostałymi spadkobiercami.
Warto jednak pamiętać, że zachowek jest minimalną wartością, jaką dziedzic może otrzymać. Spadkobierca, który nie został pozbawiony dziedziczenia, ma nadal prawo do pozostałej części spadku, która po podzieleniu może okazać się wyższa niż wartość zachowku. W takiej sytuacji dziedzic otrzymuje całą wartość przewyższającą zachowek.
Podsumowując, zachowek może być wyższy niż jedna trzecia spadku, jeżeli w wyniku dziedziczenia wartość spadku uległa zmniejszeniu lub jeżeli więcej spadkobierców ma prawo do zachowku. W takiej sytuacji zachowek oblicza się proporcjonalnie do wartości majątku pozostałego w spadku, a otrzymujący zachowek jest traktowany na równi z pozostałymi spadkobiercami. Warto jednak pamiętać, że zachowek to minimalna wartość, a spadkobierca, który nie został pozbawiony dziedziczenia, ma prawo do pozostałej części spadku, która po podzieleniu może okazać się wyższa niż wartość zachowku.
Kiedy zachowek może być niższy niż jedna trzecia spadku?
W prawie cywilnym istnieje pojęcie zachowku, czyli kwoty, jaką ma dostawać zmarły z majątku swojego, którą przysługuje mu prawo, aby rozdzielić swój majątek pomiędzy swoich potomków lub innych uprawnionych spadkobierców. Zachowek jest często dyskutowanym tematem, a przede wszystkim wtedy, kiedy jedna trzecia wartości majątku okazuje się być mniejsza niż kwota którą jest wynosić zachowek. Właśnie w takich przypadkach pojawia się pytanie, czy zachowek może być niższy niż jedna trzecia spadku.
Zgodnie z przepisami prawa cywilnego, zachowek wynosi połowę wartości spadku oddanego w dziedziczenie ustawowe, z wyjątkiem przypadków, kiedy małżonek lub dzieci (lub wnuki) żyjące w chwili otwarcia spadku odpowiadających spadkobierców, zostają pozbawione prawa do zachowku. W tym przypadku zachowek wynosić będzie jedną trzecią wartości majątku.
Jeśli jednak wartość majątku jest mniejsza niż trzykrotność wartości zachowku, to zachowek może być niższy niż jedna trzecia wartości spadku. W takiej sytuacji należy zastosować zasadę, że zachowek nie może przewyższać wartości majątku. Oznacza to, że wartość zachowku zostanie obliczona na podstawie wartości faktycznie istniejącego majątku w chwili śmierci spadkodawcy. W praktyce oznacza to, że jeśli majątek posiadał wartość gorszą niż jedna trzecia wartości określającej wysokość zachowku, to zachowek będzie liczone według faktycznej wartości majątku.
Warto tutaj zaznaczyć, że każde postanowienie mające na celu umniejszenie zachowku jest nieważne, a osoby pozbawione swego prawa do zachowku, posiadają równocześnie prawo dochodzenia należnego im przedmiotu z majątku spadkowego na podstawie ugody spadkowej lub decyzji sądu.
Podsumowując, odpowiedź na pytanie czy zachowek może być niższy niż jedna trzecia spadku brzmi – tak, ale tylko wtedy, gdy wartość majątku jest mniejsza niż trzykrotność wartości zachowku. W takiej sytuacji zachowek będzie liczony według faktycznej wartości majątku. Jednak należy pamiętać, że każde postanowienie mające na celu umniejszenie zachowku jest nieważne, a osoby pozbawione swego prawa do zachowku, posiadają równocześnie prawo dochodzenia należnego im przedmiotu z majątku spadkowego na podstawie ugody spadkowej lub decyzji sądu.
Jak oblicza się wartość zachowku?
W dziedzinie prawa cywilnego, jednym z często poruszanych tematów jest zagadnienie spadków. W ramach spadkobrania, każdy spadkobierca ma prawo do uregulowania stosownego zapisu umownego, którym określona jest zmniejszona wartość spadku. Taki zapis umowny w prawie cywilnym nazywany jest zachowkiem. Zachowek to kwota w gotówce, która przysługuje osobie wskazanej w testamencie lub osobie, którą określa prawo.
Obliczenie wartości zachowku jest procesem skomplikowanym, w którym bierze się pod uwagę wiele różnych czynników. Wszystko zależy od sytuacji, w której znajduje się spadkobierca, a także od specyfiki sytuacji, w której został sporządzony testament. Szczególnie duże znaczenie ma to wtedy, gdy w testamencie pojawiły się zapisy o podziale majątku.
Na mocy prawa cywilnego, zachowek możemy wyliczyć w jeden z dwóch sposobów. Pierwszym z nich jest metoda ustawowej. Polega to na obliczeniu wartości zachowku, stosując konkretne wzory i wytyczne, jakie określa Kodeks cywilny. Z kolei drugi sposób polega na tym, że obliczenie wartości zachowku dokonuje się w sposób umowny, czyli według wartości, jakie zostały ustalone w umowie między spadkobiercami.
Jak już wspomnieliśmy, metoda ta może w ostateczności zależeć od takich czynników, jak na przykład szybkość sprawy, sytuacja finansowa spadkodawcy czy zestawienie wszelkich informacji dostępnych na temat woli spadkobiercy. Istotnymi czynnikami mającymi wpływ na obliczenie wartości zachowku są także koszty uzyskania informacji oraz koszty poniesione na rzecz innych spadkobierców.
Podsumowując, obliczenie wartości zachowku to skomplikowany proces, który wymaga zastosowania określonych wzorów matematycznych i wytycznych wynikających z Kodeksu cywilnego. Wymaga to także gruntownej analizy sytuacji prawnej spadkodawcy, a także oszacowania ryzyka finansowego dla każdego z jego spadkobierców. Warto pamiętać, że w takim przypadku warto korzystać z pomocy doświadczonych prawników, którzy posiadają niezbędne doświadczenie i wiedzę w dziedzinie prawa cywilnego, co z pewnością umożliwi dokonanie właściwego i precyzyjnego obliczenia wartości zachowku.
Czy zachowek może być odebrany?
Zachowek pojawia się w przypadkach dziedziczenia ustawowego i jest to część spadku, którą ustawodawca przyznaje spadkobiercom zmuszanym do zrzeczenia się prawa do pełnego pokoleniowego dziedziczenia. Zachowek przyznaje się w sytuacji, gdy spadkodawca w testamencie przeznaczył cały swój majątek dla innych spadkobierców, pomijając w ten sposób część z nich.
Zachowek jest głównie uregulowany w art. 993-1010 Kodeksu cywilnego. W przypadku, gdy spadkodawca nie dołączył do testamentu oświadczenia o wyznaczeniu konkretnych spadkobierców jako obdarowanych, zachowek może być odebrany z testamentu. Odebranie zachowku jest jednak możliwe jedynie w szczególnych okolicznościach, których należy się wystrzegać.
Pierwszą możliwością jest sytuacja, gdy spadkodawca uznał swojego spadkobiercę za niegodnego i uzasadnił swoją decyzję w testamencie. W takim przypadku brak przypisania zachowku jest prawnie uzasadniony i nie można odwoływać się do Instytucji Odnoszenia Zachowku.
Drugą sytuacją, w której zachowek może być odebrany, jest sytuacja, gdy spadkobierca uprawomocniony decyzją sądu został wykluczony z dziedziczenia na mocy art. 943 Kodeksu cywilnego. W takim właśnie przypadku wykluczenie z dziedziczenia oznacza brak prawa do zachowku.
Odebranie zachowku należy do jednego z najtrudniejszych i najbardziej złożonych problemów prawa spadkowego. Wymaga sprawdzenia wielu kwestii prawnych i faktycznych, a także ich zbieżność. Należy jednak pamiętać, że zachowek jest ważnym elementem spadku i w przypadku jego odebrania spadkobiercy mogą odczuć różne niekorzystne skutki, takie jak brak wsparcia w trudnych sytuacjach życiowych.
W związku z powyższym, w przypadku podejrzeń o nieprawidłowe rozwiązanie testamentowe, wskazane jest skorzystanie z pomocy doświadczonego prawnika specjalizującego się w dziedzinie prawa cywilnego i spadkowego, który w sposób profesjonalny i kompleksowy przedstawi możliwości nie potrzeby podejścia do odebrania zachowku w konkretnej sytuacji, biorąc pod uwagę wszystkie dostępne okoliczności.
Jakie są konsekwencje niezachowania praw do zachowku?
Niezachowanie praw do zachowku niesie za sobą poważne konsekwencje prawne, które mogą mieć znaczący wpływ na dziedziczenie po zmarłym. W Polsce obowiązuje zasada, że część majątku pozostawionego przez spadkodawcę musi być przeznaczona na zaspokojenie określonych roszczeń związanych z prawem do zachowku.
Prawo do zachowku przysługuje osobom wskazanym w ustawie, które nie zostały uwzględnione w testamencie lub umowie spadkowej. Oznacza to, że mają one prawo do pewnej części spadku, niezależnie od woli spadkodawcy. Wysokość zachowku wynosi połowę wartości części dziedziczenia, która przysługiwałaby danej osobie, gdyby spadkodawca nie zostawił żadnej dyspozycji testamentowej.
Niezachowanie praw do zachowku może mieć różne przyczyny. Jedną z nich może być dziedziczenie „po cichu”, czyli pominięcie jednego z uprawnionych do zachowku we fragmencie testamentu, umowie spadkowej lub aktach notarialnych. Takie działanie jest niezgodne z prawem, a osoby pominięte w ten sposób mają prawo dochodzić swojego roszczenia.
Innymi przyczynami niezachowania praw do zachowku mogą być różne formy dziedziczenia z zachowaniem, czyli sytuacje, w których część majątku spadkowego przekazana została przed śmiercią spadkodawcy na rzecz osób uprawnionych do zachowku. W takich sytuacjach wysokość zachowku ustalana jest na podstawie wartości pozostałego majątku. Jeśli wartość przekazanego majątku przewyższa wysokość przysługującego zachowku, osoby uprawnione tracą swoje roszczenie.
Zachowywanie praw do zachowku jest więc ważne nie tylko ze względu na zabezpieczenie części majątku dla określonych osób, ale także zapobiega konfliktom w czasie procesu dziedziczenia. Każdy uprawniony do zachowku powinien pamiętać, że ma on prawo do określonej części spadku, która wynika z przepisy prawa. W przypadku niedotrzymania tych zasad mogą pojawić się poważne problemy związane z prawidłowym dziedziczeniem po zmarłym. Dlatego też w przypadku wątpliwości w sprawie roszczeń związanych z zachowkiem zawsze warto skonsultować się z doświadczonym prawnikiem, który pomoże wyjaśnić sytuację i podpowie, jak postępować, by osiągnąć pożądany rezultat.
Podsumowanie: Czy zachowek wynosi jedną trzecią spadku – odpowiedź na najważniejsze pytanie.
Podsumowanie: Czy zachowek wynosi jedną trzecią spadku – odpowiedź na najważniejsze pytanie.
Kwestia zachowku oraz jego wysokości stanowi częsty przedmiot sporów rodzinnych, które są wynikiem niejasnych przepisów oraz zmiennych interpretacji prawa. Warto więc przyjrzeć się temu zagadnieniu nieco bliżej, aby móc w pełni zrozumieć zasady obowiązujące w tym zakresie.
W skrócie, zachowek to część spadku, której nie można pozbawić przedstawiciela ustawowego lub osoby zapisanej w testamencie. Jest to minimalna wartość, która przypada spadkobiercy i wynosi ona połowę wartości dziedziczenia w przypadku jednego dziecka, jedną trzecią w przypadku dwójki, a jedną czwartą dla trójki lub więcej.
Mimo iż pojęcie zachowku wydaje się proste, w praktyce może napotkać na szereg trudności. W pierwszej kolejności warto zwrócić uwagę na to, że zachowek nie jest przysługujący każdej osobie, która ze spadkiem jest związana. Przede wszystkim, odnośnie kwestii zachowku wypada zwrócić uwagę na to, że przy dziedziczeniu majątku liczy się nierefundowane podarowanie obdarowanego spadkodawcy w ciągu ostatnich pięciu lat przed śmiercią.
Tym samym, jeśli na przykład syn otrzymał w darowiźnie przed śmiercią swojego rodzica pewną wartość będącą częścią spadku, wówczas będzie ona pomniejszona o wartość tej darowizny podczas rozliczania zachowku. Drugim ważnym aspektem, o którym należy pamiętać, to kwestia dziedziczenia z ustawy.
Co do zasady, dziedziczenie z ustawy przysługuje osobom spokrewnionym z zmarłym, a w przypadku braku spadkobierców ustawowych, majątek będzie przypadał Skarbowi Państwa. Wraz z tym należy brać pod uwagę, że w przypadku dziedziczenia z ustawy, udział w dziedziczeniu obliczany jest z uwzględnieniem liczby osób, które mają otrzymać spadek.
Również aspekty testamentowe mają wpływ na wysokość i sposób obliczania zachowku. Przykładowo, jeśli zmarły w testamencie przewidział, że po jego śmierci majątek ma przypaść komuś konkretnemu, wówczas osoba ta ma nie tylko prawo do korzystania z dziedzictwa, ale również jest zobowiązana do zwrócenia innym spadkobiercom jednej trzeciej wartości spadku (w przypadku dwójki spadkobierców) lub jednej czwartej (w przypadku trójki lub więcej spadkobierców).
Podsumowując, zachowek to zagadnienie, które wymaga bacznej i jak najbardziej profesjonalnej analizy, w szczególności w przypadku konfliktów rodzinnych. Jednakże, mimo iż kwestia ta jest dość skomplikowana, to poświęcenie czasu na zrozumienie zasad obowiązujących w tym zakresie pozwoli uniknąć niepotrzebnych kłopotów i przede wszystkim, zapewnić sobie spokojną przyszłość w dziedzinie spadkowej.
