Wprowadzenie do problematyki – czym jest kara karna?
Kara karna jest jednym z najważniejszych elementów systemu prawnego. W kontekście prawa karnoprocesowego, kara jest to sankcja orzeczona przez sąd w ramach postępowania karnego za popełnienie przestępstwa. Kara ma na celu zadośćuczynienie za szkodę wyrządzoną społeczeństwu oraz odstraszenie potencjalnych sprawców przestępstw.
W systemie prawa karnego funkcjonują różne rodzaje kar, w zależności od kategorii przestępstwa i jego stopnia. Najbardziej powszechnymi formami kar są kara grzywny oraz kara pozbawienia wolności. Kara grzywny polega na nałożeniu przez sąd na osobę skazaną obowiązek zapłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz państwa lub pokrzywdzonego. Jest to forma kary, która stosowana jest w przypadku przestępstw o mniejszym kalibrze, takich jak wykroczenia czy wykroczenia skarbowe.
Kara pozbawienia wolności jest natomiast formą kary stosowaną w przypadku przestępstw o większej wadze moralnej. Polega ona na tym, że osoba skazana trafia do zakładu karnego i jest pozbawiana wolności przez określony czas. Długość kary zależy od stopnia popełnionego przestępstwa oraz od okoliczności, które to przestępstwo poprzedziły.
W przypadku kar pozbawienia wolności istotnym aspektem jest kwestia zawieszenia wykonania kary. Sąd może bowiem zdecydować o tym, że wykonanie kary zostanie zawieszone na określony czas, a osoba skazana zostanie objęta dozorem kuratora. W takim przypadku osoba skazana nie trafia do zakładu karnego, ale podlega dozorowi kuratora, który ma na celu zapobieganie ewentualnym negatywnym skutkom odbywania kary pozbawienia wolności.
Warto zaznaczyć, że kara karna jest jednym z elementów składowych systemu prawa karnego, który ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa w społeczeństwie oraz karanie sprawców popełniających przestępstwa. Jednocześnie jednak, w przypadku orzekania kary, warto zachować odpowiedni balans pomiędzy karaniem przestępców, a dbałością o ich resocjalizację i rehabilitację.
Podsumowując, kara karna jest formą sankcji orzekanej przez sąd w postępowaniu karnym za popełnienie przestępstwa. W zależności od kategorii i stopnia przestępstwa, stosowane są różne formy kar, takie jak kara grzywny czy kara pozbawienia wolności. Jednocześnie jednak, w przypadku orzekania kary ważne jest zachowanie balansu pomiędzy dbałością o bezpieczeństwo społeczne a resocjalizacją i rehabilitacją sprawców.
Kategorie kar karnych w polskim prawie – kara pieniężna, kara pozbawienia wolności, kara ograniczenia wolności, kara aresztu, kara wydalenia, kara zakazu pełnienia określonej działalności.
W polskim prawie karnej istnieje wiele rodzajów kar, które mogą być wymierzane za popełnione przestępstwa. Kary karności w Polsce dzielą się na kilka rodzajów, z których każdy ma swoje cechy i warunki wymierzania. Wśród kategorii kar karnych można wyróżnić kary pieniężne, kary pozbawienia wolności, kary ograniczenia wolności, kary aresztu, kary wydalenia oraz kary zakazu pełnienia określonej działalności.
Kara pieniężna jest jednym z najczęściej nakładanych typów kar. Jest to rodzaj kary, która wymierza się poprzez nałożenie na skazanego określonej sumy pieniędzy do zapłacenia na rzecz państwa lub organizacji dobroczynnej. Kara ta może być nakładana zarówno za wykroczenia, jak i za przestępstwa.
Kara pozbawienia wolności jest rodzajem kary, który polega na odebraniu skazanemu wolności przez określony czas. Jest to najpoważniejsza kara, jaką można wymierzyć. Skazaniec jest pozbawiany wolności i umieszczany w zakładzie karnym lub areszcie śledczym na czas wymierzony przez sąd, zwykle od kilku miesięcy do kilku lat, w zależności od ciężaru przestępstwa.
Kara ograniczenia wolności to rodzaj kary, w którym skazany jest pozbawiany wolności w pewnym zakresie, ale zachowuje swobodę przemieszczania się w określonych godzinach oraz może wykonywać pracę zawodową. Skazaniec zwykle przebywa w specjalnym zakładzie penitencjarnym, gdzie podlega reżimowi i jest pod stałą kontrolą.
Kara aresztu jest jednym z najkrótszych rodzajów kar. Polega na pozbawieniu wolności skazanego na określony czas, zwykle do 6 miesięcy. Skazaniec jest umieszczany w areszcie śledczym i podlega reżimowi, podobnie jak w zakładach karnych.
Kara wydalenia to rodzaj kary, która polega na usunięciu obcokrajowca z terytorium Polski na stałe. Skazaniec zostaje wydalony z kraju, a jego pobyt w Polsce staje się nielegalny.
Kara zakazu pełnienia określonej działalności to kara, której celem jest pozbawienie skazanego prawa do wykonywania określonej pracy lub działalności zawodowej. Może to dotyczyć np. prawa do prowadzenia działalności gospodarczej, pełnienia funkcji publicznych czy nawet wykonywania pewnych zawodów.
Wymierzanie kar karnych w Polsce jest regulowane przez szczegółowe przepisy prawa karnego. Oznacza to, że każda kara musi być uzasadniona i adekwatna do popełnionego przestępstwa. Ponadto, wymierzanie kary musi uwzględniać indywidualne okoliczności sprawy oraz charakter osoby skazanej. W każdym przypadku wymierzania kary należy zadbać o to, aby kara była adekwatna do popełnionego czynu, a skazany miał szansę na resocjalizację i powrót do normalnego życia społecznego.
Przykłady przestępstw i kar: przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, przestępstwa przeciwko mieniu, przestępstwa przeciwko wolności seksualnej, przestępstwa korupcyjne, przestępstwa narkotykowe.
Wykonanie kary jest istotnym elementem systemu prawnego każdego państwa. Przykładami przestępstw i kar, które są wykonywane na osobach skazanych, są przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, mieniu, wolności seksualnej, korupcyjne oraz narkotykowe.
Przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu są jednymi z najpoważniejszych przestępstw, za które grożą bardzo surowe kary. Do takich przestępstw należą zabójstwo, usiłowanie zabójstwa, ciężki uszczerbek na zdrowiu, ciężkie uszkodzenie ciała czy też zagrożenie epidemiologiczne, które może skutkować zarażeniem chorobą, taką jak na przykład AIDS. Za popełnienie takich przestępstw grozi kara pozbawienia wolności, która może wynosić nawet dożywocie.
Przestępstwa przeciwko mieniu to np. kradzieże, rozbój czy też oszustwa. Zwykle kary w przypadku takich przestępstw są ustalane na podstawie wartości skradzionego mienia. Przykładowo, kradzież o wartości poniżej 5 tysięcy złotych może skutkować karą grzywny, natomiast za kradzież powyżej tej sumy grozi kara pozbawienia wolności.
Odrębną kategorią przestępstw są przestępstwa przeciwko wolności seksualnej, których najpoważniejszym przykładem jest gwałt. Za popełnienie tego przestępstwa grozi kara pozbawienia wolności na okres od 3 miesięcy do 15 lat.
Przestępstwa korupcyjne dotyczą przede wszystkim działalności osób zajmujących stanowiska publiczne lub posiadających wpływy na podejmowanie decyzji w instytucjach publicznych. Za popełnienie tego rodzaju przestępstw grozi kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 8 lat.
Przestępstwa narkotykowe to np. posiadanie, handel czy też uprawa substancji psychoaktywnych bez zezwolenia. Kary ustalane w przypadku tego rodzaju przestępstw w dużej mierze zależą od rodzaju i ilości przewożonych narkotyków. Za popełnienie takiego przestępstwa grozi kara pozbawienia wolności na okres od roku do 12 lat.
W przypadku wykonania kary pozbawienia wolności, skazany traci swoją wolność i jest poddawany specjalnym procedurom, które mają na celu np. zapewnienie mu ochrony przed innymi więźniami, nadzorowanie odbywania kary czy też umożliwienie mu resocjalizacji.
Wykonywanie kary to działanie, które ma na celu zapewnienie sprawiedliwości dla ofiar przestępstw i jednocześnie przywrócenie skazanemu poczucia odpowiedzialności za swoje czyny. To też element, który jest kluczowy w odzyskiwaniu zaufania społecznego do instytucji państwa i systemu prawnego.
Skala kar – minimalne i maksymalne wymierzone przez kodeks karny, uwarunkowania jej wymierzania.
Skala kar jest jednym z najważniejszych zagadnień w prawie karnym. Zależy od niej wymierzanie odpowiednich kar dla osób, które popełniły przestępstwa. Kodeks karny stanowi o minimalnych i maksymalnych wymiarach kar, które mogą zostać orzeczone przez sąd.
Minimalne wymierzone kary są zwykle stosowane dla przestępstw, które uważane są za mniejsze i mniej niebezpieczne. Ich celem jest odstraszanie od przyszłych czynów tego typu oraz nakłanianie do zmiany postępowania. W przypadku przestępstw o mniejszej wadze, takich jak kradzieże o niewielkich wartościach, minimalna kara to grzywna lub ograniczenie wolności.
Maksymalne wymierzone kary są z kolei przewidziane dla przestępstw poważnych i zagrażających bezpieczeństwu społeczeństwa, takich jak zabójstwa czy gwałty. Ich celem jest odstraszenie od przyszłych podobnych czynów oraz ukaranie sprawcy za popełnione przestępstwo. Maksymalne kary mogą obejmować pozbawienie wolności na wiele lat lub nawet karę śmierci.
Wymierzanie kary zależy również od uwarunkowań. Sąd uwzględnia przy tym wiele czynników, takich jak okoliczności popełnienia czynu, przedmiotowe i podmiotowe strony przestępstwa, postawę sprawcy oraz możliwość zrehabilitowania.
Okoliczności popełnienia czynu odgrywają kluczową rolę w wymierzaniu kary. Sąd bierze pod uwagę, jakie czynniki skłoniły sprawcę do popełnienia przestępstwa oraz jakie okoliczności towarzyszyły mu w czasie popełniania czynu. Na przykład, jeśli człowiek popełnił przestępstwo z powodu trudnej sytuacji finansowej, sąd może zastosować lżejszą karę w celu ułatwienia mu powrotu do normalnego życia.
Przedmiotowe i podmiotowe strony przestępstwa to także ważne czynniki podczas podejmowania decyzji o wymiarze kary. Przedmiotem przestępstwa są rzeczy, na przykład skradzione samochody, a podmiotem – ludzie, którzy zostali poszkodowani. Sąd bierze pod uwagę, jakie szkody zostały wyrządzone, na ile były one poważne oraz jakie były skutki popełnionego czynu.
Postawa sprawcy jest również istotnym elementem podczas wymierzania kary. Jeśli sprawca czynu wykazuje uczciwość, skruchę oraz gotowość do odbycia kary i zadośćuczynienia poszkodowanym, sąd może ustąpić od najwyższej kary i orzec lżejszą karę.
Ostatecznie, możliwość zrehabilitowania jest ostatnim czynnikiem brane pod uwagę podczas wymierzania kary. Sąd musi rozważyć, czy wydany wyrok zawierający określoną karę pozwoli na pełną rehabilitację sprawcy. W przypadku przestępstw młodocianych, na przykład, kary zwykle mają na celu nie tylko ukaranie sprawcy, ale także pomóc mu w powrocie na właściwą drogę i uniknięciu powtarzania błędów.
Podsumowując, skala kar określona przez kodeks karny stanowi podstawę do wymierzania kar za popełnione przestępstwa. Minimalne kary są stosowane w przypadku przestępstw mniejszej wagi, a maksymalne – dla przestępstw poważnych i zagrażających bezpieczeństwu społeczeństwa. Wymierzanie kary zależy również od uwarunkowań, takich jak okoliczności popełnienia czynu, przedmiotowe i podmiotowe strony przestępstwa, postawa sprawcy oraz możliwość zrehabilitowania.
Czy długość kary jest adekwatna do popełnionego przestępstwa? Analiza społeczna i moralna.
Czy długość kary jest adekwatna do popełnionego przestępstwa? To pytanie zadaje sobie wiele osób, zarówno te, które są ofiarą przestępstwa, jak i osoby skazane na kary. Wszyscy chcą poznać, jakie kryteria przyjęto, aby oszacować odpowiednią długość kary. Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta i jednoznaczna, ponieważ wiele czynników może wpłynąć na ocenę adekwatności kary. W poniższym artykule postaram się przedstawić najważniejsze kwestie moralne i społeczne, które powinny zostać uwzględnione w takiej ocenie.
Po pierwsze, należy zwrócić uwagę na to, że kary powinny być proporcjonalne do popełnionego przestępstwa. To oznacza, że powinno się mieć na uwadze rodzaj i ciężkość popełnionego czynu oraz jego skutki dla ofiar. Niezależnie od tego, czy osoba skazana jest recydywistą czy pierwszoklasowym przestępcą, każdy musi być traktowany w sposób należny do popełnionego przez niego przestępstwa.
Jednakże, gdy zaczynamy rozważać kwestię długości kary, musimy uwzględnić również inne czynniki. Po pierwsze, warto wziąć pod uwagę cel kary. Celem kary nie jest zemsta na przestępcy, ale zapewnienie bezpieczeństwa społeczeństwa i rehabilitacja skazanego. Dlatego też, należy dobrze przemyśleć długość kary, aby z jednej strony pociągnęło to za sobą odpowiednią ilość karzących skutków, a z drugiej umożliwiło skazanemu powrót do społeczeństwa po odbyciu kary.
Właśnie dlatego, kwestia długości kary jest na tyle delikatna, że powinna brać pod uwagę także społeczne i psychologiczne konsekwencje skazywania na karę. Dłuższa kara może bowiem prowadzić do trudniejszej rehabilitacji skazanego, a nawet do pogłębienia jego problemów. Dlatego też, ważne jest, aby w procesie skazywania na karę, uwzględnić nie tylko czyny z przeszłości, ale również perspektywy na przyszłość.
W obliczu tych wszystkich kwestii, odpowiedź na pytanie, czy długość kary jest adekwatna do popełnionego przestępstwa, musi być uważnie przemyślana i zależeć będzie od wielu czynników. W każdym przypadku, jednak, należy pamiętać, że celem karności nie jest zemsta, ale ustanowienie sprawiedliwego i skutecznego systemu sankcji, który będzie służył do ochrony społeczeństwa przed przestępstwem, a także do rehabilitacji i resocjalizacji skazanych.
Wpływ wieku i ewentualnych okoliczności łagodzących na długość kary. Zasada humanitaryzmu.
Wykonanie kary to jeden z najważniejszych aspektów systemu karnego. Wymierzenie odpowiedniej kary jest nie tylko kwestią sprawiedliwości, ale także ma na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw przez sprawców oraz odstraszenie od tego typu działań innych osób. Jednym z kluczowych czynników, który wpływa na długość kary, jest wiek sprawcy oraz ewentualne okoliczności łagodzące.
Kara musi być wymierzona w sposób adekwatny do popełnionego czynu, aby zagwarantować sprawiedliwość. Ważne jest jednak, aby w tym procesie brać pod uwagę wiek osoby, która dopuściła się przestępstwa. W przypadku osób niepełnoletnich, konsekwencje mogą być mniej dotkliwe, ponieważ są one mniej świadome swoich czynów i ich konsekwencji. Zazwyczaj dla osób niepełnoletnich przewiduje się lżejsze kary, a często stosuje się również alternatywne formy kary, takie jak prace społeczne czy kuratorstwo.
Podobnie, osoby starsze mają zwykle łagodniejsze kary, ponieważ mogą one mieć trudności z przystosowaniem się do ograniczeń wynikających z odbywania kary. Starszym, chorującym osobom nie zawsze udaje się również przetrwać w izolacji, co wynika z obowiązkowych zasad panujących w więzieniu.
Poza wiekiem, ważne są również okoliczności łagodzące, takie jak sytuacja życiowa, zdrowie czy sytuacja rodzinna sprawcy. Warto podkreślić, że wyjątkowo ważną zasadą systemu karnego jest zasada humanitaryzmu. Obejmuje ona zapewnienie godziwych warunków życia i traktowanie każdego skazanego z szacunkiem, podczas odbywania kary.
Wniosek
System karny i wymierzenie kary zawsze muszą brać pod uwagę wiek i okoliczności łagodzące sprawcy, a także przestrzegać zasady humanitaryzmu. To wszystko w celu zapewnienia godziwych warunków życia i zapobieganiu popełnianiu przestępstw. Dzięki temu, poszanowanie praw człowieka oraz podejście etyczne zostanie utrzymane w pozornie bezlitosnym świecie karnym.
Odpowiedzialność współsprawców i uczestników w popełnianiu przestępstwa – różnice w wymierzaniu kar w zależności od ról.
W ramach procesu karnej istnieje pojęcie odpowiedzialności współsprawców i uczestników w popełnianiu przestępstwa. Oznacza ono, że osoby, które pomagają lub uczestniczą w popełnieniu przestępstwa, są traktowane jakby same dokonały tego zabójstwa lub kradzieży. Wymierzanie kar zależy w takim przypadku od ról, jakie przyjęły na przestrzeni całego procesu.
Wśród współsprawców wyróżnia się dwie główne kategorie: pomocnicy oraz sprawcy poboczni. Pierwsi pełnią rolę wsparcia faktycznego, udzielając przestępcy pomocy, środków transportu, wskazówek czy informacji. Sprawcy poboczni natomiast pełnią funkcję wspomagającą w samym momencie popełniania przestępstwa, np. zajmując strażników czy przeszkadzając w zatrzymaniu sprawcy.
Podobnie jak w przypadku przestępców głównych, odpowiedzialność i wymierzanie kar jest inaczej traktowane dla obu kategorii. Pomocnicy są zazwyczaj traktowani bardziej pobłażliwie, gdyż ich rola nie jest aż tak kluczowa w całym procederze. Sprawcy poboczni natomiast, ze względu na fakt, że bez ich pomocy przestępstwo mogło by nie dojść do skutku, otrzymują zwykle większe kary.
Kolejną kategorią są uczestnicy w popełnianiu przestępstwa. Wyróżnia się wśród nich trzy główne grupy:
– Świadkowie przestępstwa
– Osoby podejrzewane o współudział w popełnieniu przestępstwa
– Osoby, które zrobiły wszystko, by uniemożliwić zatrzymanie sprawcy
Tu również wymierzanie kar zależy od ról, jakie przyjęli w całym procesie. Świadkowie przestępstwa zwykle nie są karani, chyba że dokonają fałszywych zeznań czy zatają dowody. Osoby podejrzewane o współudział w popełnieniu przestępstwa bądź osoby, które zrobiły wszystko, by uniemożliwić zatrzymanie sprawcy, otrzymują zazwyczaj mniejsze kary niż faktyczni sprawcy przestępstwa.
Ważnym elementem procesu karnej jest identyfikacja i wymierzanie kar dla wszelkich osób, które przyczyniły się do popełnienia przestępstwa, nie tylko dla sprawców głównych. Niemniej jednak, z uwagi na uwarunkowania prawne i faktyczne, wymierzanie kar jest traktowane inaczej. W każdym przypadku sprawiedliwe wymiarowanie kary powinno brać pod uwagę rolę, jaką dana osoba przyjęła w popełnieniu przestępstwa oraz jej odpowiedzialność w tym procesie.
Kiedy można wymierzyć kary dodatkowe? Kara adiunktowa, kara w zawieszeniu.
W karnoprocesie możliwe jest wymierzenie kary dodatkowej, takiej jak kara adiunktowa lub kara w zawieszeniu, w zależności od okoliczności sprawy.
Kara adiunktowa może zostać wymierzona, gdy osoba skazana nie potrafi lub nie chce zastosować się do nakazu sądu. W ramach tej kary, osoba skazana musi wykonywać dodatkowe obowiązki, takie jak wykonywanie pracy społecznej lub uczęszczanie na terapię.
Kara w zawieszeniu jest stosowana, gdy osoba skazana zostaje warunkowo zwolniona z odbywania kary pozbawienia wolności. W przypadku naruszenia warunków zawieszenia kary, osoba ta zostaje skazana na karę pierwotną, która zostaje niestety wykonana w całości.
Wymierzenie kary dodatkowej jest zależne od licznych czynników, w tym od okoliczności sprawy, historii przestępstw, postawy oskarżonego oraz jego zdolności, aby zastosować się do prób resocjalizacji.
Warto podkreślić, że wymierzenie kary dodatkowej, takiej jak kara adiunktowa lub kara w zawieszeniu, nie zastępują pierwotnej kary. Są one postrzegane jako narzędzie umożliwiające oskarżonym podjęcie działań, które mogą przyczynić się do ich resocjalizacji. Są to kroki na drodze do przemiany osoby skazanej, co ma na celu zmniejszyć ryzyko powtórzenia przestępstwa.
Kara adiunktowa i kara w zawieszeniu są przykładami kary dodatkowej, która może zostać wymierzona na podstawie wyroków karnych. Ich wykorzystanie zależy od okoliczności konkretnej sprawy oraz od decyzji sędziego, który bierze pod uwagę wiele czynników, aby wybrać najlepszą formę kary dla osoby skazanej.
Wykonywanie kary – kto wykonuje i w jaki sposób?
Wykonywanie kary to proces, który ma na celu wykonanie orzeczonej przez sąd karnej i zapewnienie, że sprawca przestępstwa poniesie odpowiedzialność za swoje czyny. Po wydaniu wyroku, wykonanie kary jest zadaniem organów państwowych, które zostały do tego celu wyznaczone.
W polskim systemie prawnym zadanie wykonania kary należy przede wszystkim do Służby Więziennej oraz Kuratorów Sądowych. Służba Więzienna odpowiada za przymusowe przetrzymywanie skazanych w zakładach karnych, a także za zapewnienie warunków egzekucji innych kar, takich jak dozór elektroniczny czy prace społeczne. Kuratorzy Sądowi natomiast pełnią funkcję nadzoru nad wykonaniem kar polegających na zakazie kontaktowania się z pokrzywdzonym, zakazie przebywania w określonych miejscach czy też na obowiązku poradnictwa, kierowania i nadzoru nad osobą skazaną.
Wykonanie kary wymaga od organów państwowych zapewnienia skazanym odpowiednich warunków, które umożliwią im powrót do społeczeństwa po odbyciu kary i uniknięcie ponownego popełnienia przestępstwa. Jednym z głównych celów systemu karnego jest bowiem przywrócenie równowagi społecznej, a nie jedynie karanie przestępców za ich czyny.
W czasie odbywania kary, skazani są poddawani różnorodnym procedurom, takim jak np. terapia, rehabilitacja czy kursy i szkolenia umożliwiające nabycie umiejętności czy podniesienie kwalifikacji zawodowych. Celem tych działań jest zarówno zapobieżenie powtórnemu popełnieniu przestępstw, jak i zapewnienie warunków na to, aby skazani mogli po odbyciu kary normalnie funkcjonować w społeczeństwie.
Podsumowując, wykonanie kary jest procesem złożonym, wymagającym od organów państwowych odpowiedzialności za egzekwowanie orzeczonej kary i zapewnienie skazanym warunków pozwalających na ich powrót do społeczeństwa po odbyciu kary. Poprzez różnorodne procedury oraz zapewnienie odpowiednich warunków, wykonanie kary ma na celu nie tylko ukaranie sprawcy przestępstwa, ale też i ochronę społeczeństwa poprzez rehabilitację skazanych.
Efektywność wymierzenia kary – czy kara odstrasza od popełniania przestępstw?
Efektywność wymierzenia kary jest niezwykle istotną kwestią w kontekście systemu karnego. Jednym z głównych celów wymierzania kary jest odstraszenie innych od popełniania przestępstw. Niemniej jednak, pytanie czy kara rzeczywiście odstrasza od popełniania przestępstw pozostaje wciąż otwarte.
W pierwszej kolejności, należy zwrócić uwagę na fakt, że efektywność kary jako narzędzia odstraszającego jest uzależniona od wielu czynników. Pierwszym z nich jest surowość kary. Wymierzona kara musi być odpowiednio wysoka, aby miała wystarczająco silne oddziaływanie odstraszające na potencjalnych przestępców. Jednak w tym miejscu należy pamiętać, że surowość kary nie zawsze przekłada się na jej skuteczność. Oto dlaczego.
Kolejnym istotnym czynnikiem jest powszechność i pewność wymierzania kary. Jeśli przestępca ma niskie przypuszczenia co do tego, że zostanie złapany i ukarany, to prawdopodobieństwo, że kara odstraszy go od popełniania przestępstw, jest niewielkie. W przypadku, kiedy respekt wobec prawa jest niski, ludzie będą skłonni podejmować ryzyko popełnienia przestępstwa, niezależnie od surowości kary, ponieważ uważają, że mają szanse na uniknięcie kary.
Wydaje się zatem, że skuteczność karania jako narzędzia odstraszającego mogłaby być zwiększona poprzez połączenie wysokiej surowości kary z powszechnymi i pewnymi procedurami wymierzania kary. W takim przypadku przestępca miałby większe szanse na złapanie oraz miałby niskie prawdopodobieństwo uniknięcia kary, co z kolei zasadniczo zmniejszałoby jego chęć do popełniania przestępstw.
Jednakże należy pamiętać, że efektywność kary jako narzędzia odstraszającego nie jest jedynym celem karności. Względy społeczne, odwetowe czy prewencyjne także przemawiają na korzyść karania. Wreszcie, każdy przypadek jest inny. Czasami kara będzie miała skuteczne odpraszające działanie, a czasami nie. Odstraszenie ze strony kary nie jest jednoznaczne i zależy od wielu czynników. Należy zatem podchodzić z pewną ostrożnością do oceniania efektywności karności tylko w kategoriach odstraszających.
Podsumowując, kara jako narzędzie odstraszające musi być odpowiednio surowa oraz powszechna oraz pewna w swoim wymierzaniu, aby oddziaływała skutecznie. Jednak skuteczność kary w kategoriach odstraszających nie jest jednoznaczna i zależy od wielu różnych czynników. Dlatego ważne jest by należycie kwalifikować w każdym przypadku przestępstwa do wymiaru karności aby wybrać optymalne działanie.
